Andrzejowski - notatki

Witam

Wątek ten poświęcony będzie osobom związanym z nazwiskiem Andrzejowski.

Mam nadzieję, że na podstawie zamieszczanych tu informacji powstanie ciekawa kronika rodzinna. Postaram się sukcesywnie wzbogacać wątek o informacje, które uda mi się zdobyć, jak i zachęcam innych do współtworzenia i uzupełniania wątku.

Pozdrawiam
Ryszard Andrzejowski.

[cen]

Biografie

[biografie]Andrzejowsk

[cen]

Galeria zdjęć

Link do galerii: [szukaj_foto]andrzejows



[cen]

O nazwisku

[quote][cen]ANDRZEJEWSKI, ANNDRZEJOWSKI, ANDRZEJ
I PODOBNE[/quote]
SNWPU podaje 26 917 osób o nazwisku Andrzejewski: 1577 w woj. bydgoskim, 345 elbląskim, 776 gdańskim, 260 słupskim, 4064 poznańskim, 2007 leszczyńskim, 1594 warszawskim, 1158 kaliskim, 942 katowickim, 826 szczecińskim, 757 włocławskim, 694 pilskim, 667 zielonogórskim, 580 olsztyńskim, 571 wrocławskim, 408 wałbrzyskim, 403 koszalińskim, 500 siedleckim, 271 piotrkowskim, 272 toruńskim, 254 suwalskim, 242 sieradzkim, pomniejsze ilości pomijam.
W wariancie Andrzejowski występuje omawiane nazwisko u 124 osób: 1 w woj. bydgoskim, 21 krakowskim, 20 warszawskim, 17 katowickim, 8 łódzkim. Nazwisko Andrzej równe imieniu Andrzej nosi 5 osób: po 1 w woj. ciechanowskim, kieleckim, olsztyńskim, piotrkowskim i wałbrzyskim; 3 Andrzejski: 1 w woj. gdańskim, 2 łódzkim; z opuszczonym -e-, a więc Andrzjewski 7: 2 w woj. konińskim, po 1 warszawskim, leszczyńskim, szczecińskim, włocławskim i wrocławskim, z redukcją sylaby -je- (por. też warianty Modrzejewski i Modrzewski od wsi Modrzewo lub Modrzejewo w pow. bytowskim), a więc Andrzewski 31: 23 w woj. wrocławskim, 5 opolskim, 2 wałbrzyskim, po 1 białostockim, leszczyńskim i łódzkim. Inne formy bardzo liczne pomijam.
SSNO I 46 podaje nazwisko Andr(z)ejowski od r. 1446 i Ondrzejowski z r. 1449 ze Lwowa i ziemi sanockiej, SEMot III 1 odnosi je do wsi Andrzejów, gm. Urszulin, woj. chełmskie, wariant Ondrzejowski powstał pod wpływem czeskim, gdzie Andrzej to Ondrej. Na Pomorzu nazwisko było także notowane historycznie; np. Andrzejewski w księgach par. Walichnowy, pow. tczewski i Michael Andrzejewski 1792 w księgach par. Miłobądz pod Tczewem (Damps 2).
Na pewno wyliczone wyżej rodziny nie pochodzą od jednego protoplasty, lecz mają przynajmniej kilka źródeł pochodzenia: zjednej strony są to miejscowości Andrzejewo:
1. w gm. Dzierzgoń, woj. elbląskie, 2. dziś wieś, a dawniej miasto Andrzejewo, w woj. łomżyńskim nad rzeką Brok, założone przez bpa płockiego Andrzeja Krzyckiego w r. 1526 i od jego imienia, 3. Andrzejewo, wieś, gm. Szypliszki, woj. suwalskie, zob. NMP I 21-22 i SEMiG 16. Herbarz Leszczyca notuje rodziny szlacheckie Andrzejowskich h. Nałęcz i Andrzejowskich h. Prus I, też Andrzejkiewiczów h. Pobóg na Litwie (s. 233, 257, 266). Z drugiej strony jest to imię Andrzej, występujące w roli nazwiska Andrzej, do którego dodany przyrostek -(ew)ski daje formę Andrzejewski lub Andrzejski. Samo imię Andrzej jest pochodzenia greckiego jako skrót imion dwuczłonowych typu Andrómachos czy Andróbulos z I członem aner, w dopełniaczu andr-ós 'mężczyzna, mąż', stąd w popularnych opracowaniach mówi się, że Andrzej to 'Odważny'.
Dodajmy jeszcze, że oboczności typu Andrzejewski i Andrzejowski występują często w nazwiskach i zostały uwarunkowane fonetycznie, a na Pomorzu najwybitniejszym przedstawicielem rodziny Andrzejewskich był Franciszek Salezy Andrzejewski (1827- 1911), Wielkopolanin urodzony w Pleszewie, zasłużony nauczyciel języka polskiego w gimnazjach w Chojnicach, Wałczu i w Chełmnie (zob. J. Szews, SBPN I 32-33).
[cen]

Herby i wypisy z herbarzy

[herb_lewa]nalecz

Andrzejowscy vel Andrzejewscy, Jędrzejowscy, Jędrzejewscy herbu Nałęcz

[quote]

ANDRZEJOWSCY h. NAŁĘCZ, z Andrzejowa w ziemi chełmskiej.
Jan, w sanockim, 1450 r.
Teodor i Iwaszko bracia z Andrzejowa, świadczą w Chełmie 1456 roku.
Fedor, asesor sądowy tamże, 1520 roku.
Iwaszko i Iwan, 1534 r., a Aleksy, 1568 r. w ziemi chełmskiej.
Michał, Iwan, Steczko i Hieronim, współwłaściciele Andrzejowa 1564 r.
Józef, żonaty z Katarzyną Smietanczanką 1597 r.
Wyroki lubelskie wspominają pod 1583 r. o Mikołaju s. Aleksego, dziedzicu Andrzejowa, a pod 1593 r. o Rafale, Romanie i Mikołaju, synach Michała.
Remigian, łowczy lubelski 1594 r.
Jan, został władyką chełmskim w 1604 roku.
Stanisław Andrzejowski na Andrzejowie, rotmistrz królewski 1589 r.
Remigian i Stanisław, synowie Stanisława, dopełnili w 1631 r. działu dóbr Andrzejowa, Targowiska, Zakrzowa i Msostowa, w obecności Aleksandra i Łukasza, synów Mikołaja.
Remigian, łowczy lubelski, z żony Anny z Korytków, miał synów: Franciszka, Dominika, Tomasza i córki: Teresę, Maryannę i Konstancję 1661 r.
Aleksander, wojski grabowiecki, Floryan, Tomasz i Elżbieta, dzieci Tomasza Dytiuka Andrzejowskiego i Zofii z Galińkich, sporządzili 1686 r. dział dóbr Brasia i Piesia Wola w ziemi chełmskiej.
Stefan, z woj. ruskiem podpisał elckcyę Jana Kazimierza.
Floryan, Stanisław, Wojciech i Tomasz, pisali się z ziemią chełmską na obiór Augusta II-go, a Stanisław, z woj. sandomierskiem na elckcyę Stanisława Augusta.
Mikołaj, udowodnił 1782 r. w sądzie ziemskim Czechowskim pochodzenie, swoje szlacheckie.[/quote]
[quote]

JĘDRZEJOWSCY v. JĘDRZEJEWSCY dawniej częściej ANDRZEJEWSCY h. NAŁĘCZ, z Andrzejowa w ziemi chełmskiej, biorą przydomki: Detiuk v. Ditiuk,
Joskowicz, Bruski etc.
Iwaszko i Iwan Detiuk tamże w latach 1534 — 1545.
Michał i Iwan, Katarzyna Dietiukowa z synami: Hryćkiem i Aleksym, Jan Joskowicz, Steczko i Hieronim, dziedzice Andrzejowra, Brusa, Witficzna, Piesiej Woli i Wołoszy, w ziemi chełmskiej, 1564 r.
Stefan czyli Steczko miał synów: Abrahama, inaczej Iwana i Jana 1603 r.
Iwan, w zakonie Arseni, został 1604 r. władyką chełmskim i bełskim unickim, zmarł 1619 r.
Jan sprzedał 1609 r. swoje ojczyste i nabyte od brata części w Andrzejowie, Witficznie, Brusie i Woli Wołoskiej Kośnińskim.
W 1605 r. Iwan władyka, z bratem Janem, Steckowicze, Hieronim Fedorowicz, Mikołaj Olechnowicz Ditiuk.
Iwan Iwanowicz Bruski, Stanisław, Rafał i Andrzej Michałowicze, Bogumiła Iwanówrna Andrzejewscy i Chojeńscy zawarli układ o młyn, z Mikołajem Brodowskim, pisarzem ziemskim lubelskim.
Małgorzata, żona Fedora Manasterskiogo 1598 r.
Zofia Iwanówna Andrzejewska Bruska, wdowa po Michale Zbirujsklm 1605 r.
Stanisław, podwójewodzy lubelski 1592 r. Paweł i Wojciech 1617 r. a Michalik 1631 r. w Chełmie.
Elżbieta, żona Andrzeja Czasławskicgo, procesuje brata swego Aleksandra Dii inka, dziedzica Woli Wołoskiej i Sieheniów 1637 r.
Jan Jędrzejowski pozwany 1655 r. o zabicie popa z Woli Wołoskiej.
Aleksander i Remigian, z województwem lubelskiem, a Łukasz, z województwem niskiem, podpisali elekcyę Władysława IV-go.
Aleksander, dworzanin królewski, otrzymał 1634 r. ze starostwa libuskiego pensyi 50 11.
Jeremiasz, porucznik pancerny 1630 r.
Stefan zapisał 1684 r. część Iwanowic, w województwie kijowskiem, synowi Janowi.
Hieronim, kanonik kijowski, proboszcz wiski, sekretarz królewski 1650 roku.
Ludwik, stronnik Augusta III-go.
Michał Ditiuk ma sprawę 1700 r. z Wąsowiczem.
Tomasz, ojciec zmarłego przed 1755 r. Jakóba, zawarł w tymże roku układ z Pączkiem.
Dominik Andrzej, po śmierci żony, Joanny z Wojciechowskich, proboszcz w Raciechowic 1757 r.
Córka jego Maryanna, za Janem Włodkowskim.
Michał, Józef, Maryanna, żona Dominika Marcinkowskiego, Salomea, żona Jana Kantego Kulczyckiego i Tekla, dzieci Sebastyana, kwitowały 1775 r. Akademię krakowską z różnych pretensyi.
Józef, zmarły przed 1771 r., żonaty z Justyną Mierzwińską, która w tymże roku była już żoną Bazylego Błeszyńskicgo.
Tomasz, 1704 roku na sejmiku brasławskini.
Stanisław, z Maryanny Witwickiej, pozostawił syna Michała, żonatego z Zofią Czermińską, córką Stefana, a wnuczką Zygmunta, z której syn Stanisław, żonaty z Maryanna Szotarską, pozostawił syna Antoniego, wylegitymowanego ze szlachectwa w ziemstwie lwowskiem 1782 r.
Antoni, stryj jego Jan i ciotka Franciszka Michałowa Szotarska, kwitowali Lanckorońskiego 1777 roku.
Antoni Ditiuk, zmarły 1794 r. w Dźwinogrodzie, ze zmarłej 1806 r. we Lwowie, Kunegundy z Jakubowskich, zostawił: Ksawerego Mikołaja, Karola, w zakonie Grzegorza, Ludwika, Aleksandra, Antoninę Justynę, Salomee i Wiktoryę, za Kazimierzem Jędrzejowskim.
Józef, stolnik konarski (?), żonaty z Maryanną Ściborówńą, umarł we Lwowie 1779 r., pozostawiając synów: Franciszka, w zakonie Dominikanów
Grzegorza, Ignacego, w zakonie Karmelitów Tadeusza, i wnuków po nieżyjącym synie Kazimierzu, z Wiktoryi Jędrzejowskiej: Maryannę, Małgorzatę, Kornela, Jana i Kazimierza.
Jan zaślubił Różę Białobrzeską, 1-o v. Michałowę Pisulską.
Franciszek, z żoną, Franciszką z Wiernków, nabył 1788 r. sumę od Jaroszewskiej.
Maciej, żonaty z Zofią z Bigaszewskich, córką Ludwika i Maryanny z Romanowskich, procesuje się 1791 r. z Heleną z Romanowskich Wężykową.
W ziemstwie lwowskiem legitymowali się ze szlachectwa 1782 r. Józef i Bonifacy.
Ten ostatni, żonaty z Katarzyną z Kupczyńskich, miał syna Józefa, ur. 1782 roku. Bazyli, Stefan, Andrzej i Mikołaj, synowie Jana, gr.-kat. plebana w Bratkowicach i Maryanny Bobowskiej, wnukowie Jana, dziedzica na Przedmichowie, żyli w 1816 r.
Antoniemu Onufremu, synowi Antoniego Józefa, a wnukowi Franciszka i Konstancyi z Jaszowskich, cesarz austryjacki Franciszek I-szy potwierdził staropolskie szlachectwo 1822 r.
Lucyd, Bazylianin, przełożony klasztoru Antopolskiego 1792 r.
Grzegorz, syn Antoniego, cześnika liwskiego i Maryanny z Chodakowskich, 2-o v. Bonieckiej, sprzedał 1772 r. Sulborowice Dołędze.
Ten sam pewno Antoni, nazwany cześnikiem inflanckim 1735 r.
Maryanna, córka Antoniego, 1777 r. żona Jana Dobieckiego.
Siostra jej Felicyanna, za Karolem Chmielewskim.
Łukasz Detiuk, urodzony z Jasińskiej, służył w regimencie ostrogskim, a następnie w kawaleryi narodowej. Autor wspomnień z końca XVIII-go i początku XIX-go wieku, żonaty był z Katarzyną Sobińską, z której pozostawił syna Antoniego i dwie córki.
Macieja i Maryanny Nowowiejskiej dzieci: Helena, ur. 1802 r., Marya, ur. 1803 r. i Maciej, ur. 1808 r. Patrz Andrzejowscy.[/quote]
[quote]

Jędrzejowski herbu Nałęcz,
w Lubelskiem województwie, Alexander i Remigian 1632.
Stefan w Bełzkiem 1648.
N. porucznik połegł pod Chocimem.[/quote]
[quote]

Jędrzejowski, herbu Nałęcz.
Jędrzejowski Stanisław, syn włościana z Sokołowa koło Bóbrki, w szeregach Kozaków Lissowczyków dostąpił rangi rotmistrza, a odznaczywszy się walecznością w wyprawie Węgierskiej, tak samo stawał w wojnie Polski z Turkami, w której też w bitwie pod Chocimiem r. 1621 odniósł rany śmiertelne.[/quote]

[herb_lewa]prus1

Andrzejowscy vel Andrzejewscy herbu Prus I