Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Elżbieta Krasińska do Adama Sołtana
19.04.2008 14:23
Elżbieta Krasińska do Adama Sołtana
[blok]Pozwól, abym z najdawniejszych czasów przyjacielowi najlepszemu Zyg[mun]ta powierzyła me podziękowanie za te modły tak czule wzniesione uroczyście dla duszy Jego, a które Mu zapewne były pomocnymi, tak jak się stały pomocą w bólu i pociechą dla nas, którzy Go kochamy.
Wszystkie Twoje listy, drogi Panie, były mi też ulgą w cierpieniu, dziękuje Tobie za Twoje serce, któremu nadal powierzam i siebie, i dzieci Zygmunta!
Córkę najserdeczniej pozdrawiam i dziękuję za współczucie. W tych dniach wyjeżdża pan Tarnowski do Poznania, obiecywał, że odda drogiemu Panu trzy fotografie-dwie pośmiertne, jedna dla Ciebie, druga dla p. Stanisława Koźmiana, trzecia zaś za życia w Dreźnie niedawno zrobiona: tą ostatnią raczysz oddać mym imieniem ks. Prusinowskiemu.
Jeszcze raz tysiąc dzięk z głębi serca.
Elżbieta Kr.
[blok]1. Czas napisania listu wyznacza z jednej strony wzmianka o nabożeństwie za Krasińskiego zorganizowanym w Poznaniu, a z drugiej zaś informacja o fotografiach poety przesłanych Sołtanowi, która wiąże ten list z listem Sołtana do Stanisława Egberta Koźmiana z 17 kwietnia 1859 r. Z listu Małachowskiego z 7 kwietnia wynika, iż z początkiem tego miesiąca Eliza Krasińska wysłała listy do Poznania z podziękowaniami za zorganizowanie nabożeństwa.
2. Zapewne Stanisław Tarnowski (1827-1917) – syn Jana Bohdana i Gabrieli z Małachowskich, późniejszy publicysta, działacz polityczny, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, historyk literatury, monografista Krasińskiego.
Listy do Adama Sołtana wydana przez PIW 1970 Zbigniew Sudolski
Nad.Jerzy
Strona rodziny Sołtan
[blok]Pozwól, abym z najdawniejszych czasów przyjacielowi najlepszemu Zyg[mun]ta powierzyła me podziękowanie za te modły tak czule wzniesione uroczyście dla duszy Jego, a które Mu zapewne były pomocnymi, tak jak się stały pomocą w bólu i pociechą dla nas, którzy Go kochamy.
Wszystkie Twoje listy, drogi Panie, były mi też ulgą w cierpieniu, dziękuje Tobie za Twoje serce, któremu nadal powierzam i siebie, i dzieci Zygmunta!
Córkę najserdeczniej pozdrawiam i dziękuję za współczucie. W tych dniach wyjeżdża pan Tarnowski do Poznania, obiecywał, że odda drogiemu Panu trzy fotografie-dwie pośmiertne, jedna dla Ciebie, druga dla p. Stanisława Koźmiana, trzecia zaś za życia w Dreźnie niedawno zrobiona: tą ostatnią raczysz oddać mym imieniem ks. Prusinowskiemu.
Jeszcze raz tysiąc dzięk z głębi serca.
Elżbieta Kr.
[blok]1. Czas napisania listu wyznacza z jednej strony wzmianka o nabożeństwie za Krasińskiego zorganizowanym w Poznaniu, a z drugiej zaś informacja o fotografiach poety przesłanych Sołtanowi, która wiąże ten list z listem Sołtana do Stanisława Egberta Koźmiana z 17 kwietnia 1859 r. Z listu Małachowskiego z 7 kwietnia wynika, iż z początkiem tego miesiąca Eliza Krasińska wysłała listy do Poznania z podziękowaniami za zorganizowanie nabożeństwa.
2. Zapewne Stanisław Tarnowski (1827-1917) – syn Jana Bohdana i Gabrieli z Małachowskich, późniejszy publicysta, działacz polityczny, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, historyk literatury, monografista Krasińskiego.
Listy do Adama Sołtana wydana przez PIW 1970 Zbigniew Sudolski
Nad.Jerzy
Strona rodziny Sołtan
Komentarze (1)
8.10.2009 11:40
Stanisław Małachowski do Adama Sołtana
19 lutego 1859, Paris, 24 Chaussee d’Antin
Mój drogi, Izydor mnie wczoraj oświadczył, że w odebranym liście prosiłeś, abym Ci doniósł, w jakim stanie znajduje się zdrowie Zygmunta Kr[asińskiego].
Śpieszę się zadość uczynić Twemu żądaniu , znając Twoją do niego przyjaźń, a stąd i niespokojność. Na nieszczęście nie mogę nic dobrego Ci donieść . Od 3 miesięcy coraz słabszy, doszedł teraz do wielkiego wyniszczenia sił, ciało prawie prawie zupełnie stracił i ledwie się rusza . Chorobą jego są wrzody w płucach i kiszkach . Stąd też kaszel ze krwią i diaria . Może byłby pobyt na południu, lubo wątpliwe, go wyratował. Stał się niepodobnym przez śmierć Ojca, odjazd żony i jego niezłomną wolę pozostania. Lekarze mało robią albo żadną nadzieję wyleczenia. Sprowadzony tu Walther z Drezna znalazł go jednak lepiej, jak się spodziewał, bo gorączki nie ma i mniej jak dawniej kaszlu i diarii, lecz również pewności żadnej nie daje. Chyba Pan Bóg się zlituje i cudownie mu przywróci siły i zdrowie stracone. Biedna żona jest w rozpaczy,. Nie odstępuje go ani na chwilę. Przybył tu Jerzy Lubomirski, który go pilnie pielęgnuje wraz ze mną dzień i noc. Oboje kazali Ci się serdecznie pokłonić. Ja Cię też ściskam z głębi serca. Przepraszam za krótki, nieporządny i smutny list, bo zaledwie czasu trochę uchwyciłem, by Ci według życzenia te słów kilka napisać.
Twój St. M.
Dzieci zdrowe, ale smutne
Krasiński Listy do Adama Sołtana
19 lutego 1859, Paris, 24 Chaussee d’Antin
Mój drogi, Izydor mnie wczoraj oświadczył, że w odebranym liście prosiłeś, abym Ci doniósł, w jakim stanie znajduje się zdrowie Zygmunta Kr[asińskiego].
Śpieszę się zadość uczynić Twemu żądaniu , znając Twoją do niego przyjaźń, a stąd i niespokojność. Na nieszczęście nie mogę nic dobrego Ci donieść . Od 3 miesięcy coraz słabszy, doszedł teraz do wielkiego wyniszczenia sił, ciało prawie prawie zupełnie stracił i ledwie się rusza . Chorobą jego są wrzody w płucach i kiszkach . Stąd też kaszel ze krwią i diaria . Może byłby pobyt na południu, lubo wątpliwe, go wyratował. Stał się niepodobnym przez śmierć Ojca, odjazd żony i jego niezłomną wolę pozostania. Lekarze mało robią albo żadną nadzieję wyleczenia. Sprowadzony tu Walther z Drezna znalazł go jednak lepiej, jak się spodziewał, bo gorączki nie ma i mniej jak dawniej kaszlu i diarii, lecz również pewności żadnej nie daje. Chyba Pan Bóg się zlituje i cudownie mu przywróci siły i zdrowie stracone. Biedna żona jest w rozpaczy,. Nie odstępuje go ani na chwilę. Przybył tu Jerzy Lubomirski, który go pilnie pielęgnuje wraz ze mną dzień i noc. Oboje kazali Ci się serdecznie pokłonić. Ja Cię też ściskam z głębi serca. Przepraszam za krótki, nieporządny i smutny list, bo zaledwie czasu trochę uchwyciłem, by Ci według życzenia te słów kilka napisać.
Twój St. M.
Dzieci zdrowe, ale smutne
Krasiński Listy do Adama Sołtana