Określenia Polaków w innych językach

Co do faktów językowych to dysponujemy takimi oto przykładami na miano Polaków:
- litewski-lenkas
- węgierski-lengyel
- rusinski-lakh (lach)
- staroniemiecki-lechien
- serbo-chorwackie Ledianin,
- bizantyjskie Licyke, Lenzaninoi,
- germańskie Lendizi u tzw. Geografa Bawarskiego,
- arabskie L(ę)d(z)j(anie) u al-Mas'udiego
- turecki Lechistan
Nazwy określające Polaków: wschodniosłowiańska Lach, wołoska i południowosłowiańska Ljach, bizantyjska Lechoi,
pochodzą od pierwotnej nazwy Ljachy (L´chy), od której pochodzi również litewskie określenie Polaków: Lenkas i węgierskie Lendiel (Lengyel).
W XI wieku w kronice Nestora nazwa Lachy oznacza wszystkich Słowian Zachodnich z wyjątkiem Czechów i plemion słowackich. W XIII-wiecznej Kronice Wielkopolskiej eponim Lech założyciel państwa i protoplasta narodu "Lechitów".
Sam fakt umieszczenia go w Gnieźnie jako założyciela grodu, a nie w Poznaniu, który był wówczas centrum wielkopolskich dążeń zjednoczeniowych, dowodzi iż, Lachy to nazwa Gotów. Wymienione w źródłach nazwy Licikavici
(Widukind z Korwei)-oznaczająca poddanych Mieszka I oraz Litzyke (Konstantyn Porfirogeneta) - użyta do określenia mieszkańców kraju znad Wisły, pochodzą od nazwy Lach.
Imię Lech, Leszek pochodzi od słowa Lach. Dlatego zapewne autor Kroniki Wielkopolskiej związał nazwą Lachy-Lechici, której pochodzenia wyjaśnić nie potrafił, z wymyślonym praojcem narodu i władcą o imieniu Lech, a tą wymyśloną dla potrzeb historiozoficznych postać skojarzył z tradycją o wybitnym władcy gnieźnieńskim - reliktem wspomnień o Lachu czyli wojowniku gockim.
O ile nazwa Lestkowice, uchwytna w połowie X wieku, zanikła , co zapewne wiązało się z chęcią Piastów odcięcia się od swoich pogańskich przodków oraz przypisania ich osiągnięć władcom z okresu po chrzcie, o tyle nazwa Lachy przetrwała pomimo zaginięcia Gotów jako plemienia, od którego wzięła swój początek, ponieważ przestała być nazwą plemienną, a zaczęła funkcjonować jako nazwa etniczna określająca rycerstwo polskie pochodzenia gockiego.


[nadesłał: Włodzimierz Konrad hr. Krzyżanowski]