Hofmeister Apollo (1825-1890)

Apollo Hofmeister, s. Pawła, ur. około r. 1825 w Szostakowie (w po w. brzeskim-litewskim), majątku rodziców, zamożnych ziemian (z wyznania protestantów). Otrzymał wychowanie staranne w domu, w gimnazjum w Warszawie i na uniwersytecie w Berlinie. Kolega Traugutta z lat szkolnych. Libelt wprowadził Hofmeistera do do spisku, mającego na celu wywołanie powstania w r. 1846, skutkiem czego Hofmeister był aresztowany i osądzony (w związku ze sprawą Reera) w Wilnie na pręgierz i roty aresztanckie w Orsku. Do kraju powrócił, na skutek amnestii w początkach panowania cesarza Aleksandra II do majątku, odziedziczonego po rodzicach, którzy potrafili go zachować od konfiskaty. Po objęciu majątku Hofmeister, przed r. 1861, uwłaszczył swych wieśniaków, a że przepisy ówczesne krępowały działalność w tym kierunku, z wielkim trudem i kosztem przeprowadzać musiał sprawę symulacyjnej sprzedaży każdej sadyby i nadziału gruntu osobno. Wytworzyło to "stosunek niezwykle przyjazny między nim a gromadą wiejską, stosunek, trwający przez długie później lata. W powstaniu w r. 1863 wziął czynny udział w organizacji grodzieńskiej, jako jej wojewódzki naczelnik, został w r. 1864 uwięziony i skazany do katorgi w Usolu. W r. 1868 wyszedł, na mocy manifestu na osiedlenie i zamieszkał w Irkucku, udzielając lekcji muzyki. Dzięki staraniom pewnego przyjaznego mu cudzoziemca, otrzymał paszport emigracyjny, bez prawa powrotu do Rosji. Zamieszkał wówczas (około r. 1873) w Galicji — najprzód w Brodach, później w Krakowie, gdzie 1 lipca 1890 r. życia dokonał.