Niesner Franz Josef urodził się 4.10.1876 w Czeskim Cieszynie (Teschen), w domu pod numerem 68, w rodzinie Josefa Niesnera- z zawodu stolarza, i Marie z domu Niemiec ( albo Nemeter) - córki Evy Niemiec. Nad jego przyjściem na świat czuwała akuszerka Marie Oraviec. Został ochrzczony 15.10.1876 roku w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie przez prob. Johanna Sikorę. Jego rodzicami chrzestnymi byli Andreas Schnapka; woźnica i jego żona Anna. Z rodzeństwa znani sa bracia – Anselm oraz Josef Andreas (ur. 19.11.1877) Z wykształcenia był cieślą. W okresie od 1.09.1882 do 15.07.1890 ukończył cztery klasy Volksschule (szkoły ludowej) w Glomnitz, a „w czytaniu, pisaniu i liczeni osiągnął dobre wyniki”. Znał też cztery języki: polski, niemiecki, rosyjski i czeski. Był średniej postawy brunetem o siwych oczach, i jak stwierdza urzędowy dokument: „prowadzi życie moralne, zachowanie bez zarzutu, na co zasłużył sobie tym, że do tej pory nigdy nie był karany” W poszukiwaniu pracy, Franciszek opuścił rodzinne strony na początku XX wieku. Znalazł ją w ówczesnym zagłębiu naftowym – w Borysławiu. Około 1904 roku, w Rudkach ożenił się z Julią Chimiak, z którą miał czworo dzieci: Janinę (ur. 1905), Emila, Marię i Henrykę(22.11.1914-13.10.1992). W okresie od 13.02.1914 do 31.10. 1920(21) pracował w warsztatach mechanicznych jako stolarz w Towarzystwie Naftowym „PREMIER” w Borysławiu, skąd z bardzo dobra opinią („wykonywał powierzoną sobie robotę ku pełnemu zadowoleniu, a sumiennością swą i pracowitością zasłużył sobie na zupełne nasze uznanie”) odszedł na własną prośbę „zdrów i wypłacony.” Trudna jest do ustalenia data śmierci Franciszka. Wiadomo, że jeszcze 21.06.1939 roku, mieszkał w Borysławiu przy ulicy Narutowicza 79. Zmarł w czasie okupacji (a więc pomiędzy 1940 a 1944 rokiem) w Borysławiu.
Odejście Franciszka z kopalni na własną prośbę, odbyło się w ten sposób, iż, kiedy ujął się za zwalnianym pracownikiem i zagroził, że on też odejdzie - "przychylono się" do tej sugestii.
Franciszek był socjalistą. Należał do Związku Robotników Drzewnych w Polsce - oddział w Borysławiu. I pełnił w nim rolę sekretarza przynajmniej od 13 maja 1927 roku. Jej przewodniczącym również od 13 maja 1927 roku został Władysław Lewkowicz a skarbnikiem Kazimierz Łoziński.