Kowalewski

Dane umieściłem na stronie Kowalewskich http://www.genealogia.okiem.pl/kowalewski.htm

Witam!

Na stronie Kowalewskich, w części spisku alfabetycznie wymienionych a między sobą niespokrewionych osób, znalazłem swoich krewnych, którzy byli rodzonymi braćmi. To Kowalewscy (h. Łada) :
Henryk Kowalewski, właściciel maj. Surwiły poczta: Ejragoła powiat: Kowno i
Stanisław Kowalewski, właściciel maj. Pokłonie poczta: Rosienie
W rodzinie było jeszcze 2 braci i 4 siostry, których niema na liście...
Może komuś ta informacja będzie korzystna, może ktoś zechce dowiedzieć sie więcej – mile odpowiem na pytania o ile będę miała o tym wiedzy.
Czekam na wiadomości na prywatny kontakt !!!! !!!! (bo na forum zaglądam nie często)
Pozdrawiam
KBS

Również i te informacje umieściłem na stronie.

witam,
rodzina ze strony mojej matki z d. Kowalewska , nie natrafiłem w przedstawionym drzewie na ślad.
Piotr Kowalewski (ur. ok. 1860?) jego żona Wiktoria Kowalewska z d. Olszewska (1870 - 12.12.1956)
ich dzieci
Piotr; Maria; Anna; Stanisława; Leon; Wiktoria; Józef (10.7.1916 -15.8.1992 - mój dziadek, prawdopodobnie urodzony w Petersburgu - brak 100% potwierdzenia)
Dzieci Józefa i Anny z d.Grygo - Helena; Marianna; Zofia; Łucja; Tomasz; Jan; Teresa; Barbara

Ciekawostka o Kowalewskim
"W roku 1809, w powiecie maryampolskim, nie daleko lewego brzegu Niemna, we wsi Lokajcach, wieśniak Kowalewski, wyrabiając trzebież, na pole, pod pniem zgniłym ogromnego niegdyś dębu, znalazł mnóstwo ułamkow rozmaitej broni, były to przerdzawiałe miecze, kordy, groty, berdysze, puklerze, przyłbice, niektóre zaś sztuki miedziane i srebrne. W roku 1813, JP. Dowiat, dzierżący wówczas folwark Lokajce, mówił mi o tem: dostałem rechwę miedzianą, szeroką cali dwa i pół, obwodu mającą "

http://pawet.net/book/hist/narbutt/index1.html#1

Kowalewscy

1. Piotr Kowalewski (ur. ok. 1860?) + Wiktoria Kowalewska z d. Olszewska (1870 - 12.12.1956)
1.1. Piotr;
1.2. Maria;
1.3. Anna;
1.4. Stanisława;
1.5. Leon;
1.6. Wiktoria;
1.7. Józef (10.7.1916 -15.8.1992 - mój dziadek, prawdopodobnie urodzony w Petersburgu - brak 100% potwierdzenia)
...... + Anna z d.Grygo
1.7.1. Helena;
1.7.2. Marianna;
1.7.3. Zofia;
1.7.4. Łucja;
1.7.5. Tomasz;
1.7.6. Jan;
1.7.7. Teresa;
1.7.8. Barbara

(Wpis drzewa genealogicznego " RobertS " z dn.11.02.2008)

Urbanowiczowie i Kowalewscy
1. Hipolit Urbanowicz + Julija L(i)udwach (Wilno)
1.1. Juljan Urbanowicz (~1848) farmaceuta Wilenski + slub 1878.01.26 Tekla Stankiewicz (1858-1878.11.26)
{Tekli ojcowie: Georgij Stankiewicz i Aleksandra Wiszynska)
1.1.1. Jadwiga-Tekla Urbanowiczówna + Henryk-Piotry Kowalewski( 1869) (h.Lada)
1.1.1.1. Henryk-Tomasz Kowalewski (1903)
1.1.1.2. Marija Kowalewska (1904)
1.1.1.3. Edward Kowalewski (1905)
1.1.1.4. Andrzej Kowalewski (1906)
1.1.1.5. Jadwiga Kowalewska (1908) – babcia Ireny

Tak się zaczyna drzewko Ireny Storon- Suveizdienė.
C.d. – drzewo Kowalewskich. http://www.genealogia.okiem.pl/kowalewski.htm
Wszystkich Szanownych Państwa którzy mogą dopełnić już posiadaną wiedzę
Urbanowiczów i Kowalewskich prosimy uprzejmie o pomoc, kontakt dodatkowy
„[] (zastąp ks znakiem @) ”

1. Stanisław Kowalewski + Stanisława Hryncewiczówna,
1. 1. Tomasz Kowalewski ur.1902.02.03. w Gorosec'u , parafii Bychowca, ochrzczony w Kalnujach - 28 maja 1902),
......Jego żona (?) Perkowska z domu
w latach 1924-1926 wyjechali z Litwy do Polski...

Potomków w/w i wszystkich tych którzy mogą poszerzyć wiedzę
o wyżej wymienionych – proszę o wiadomości,
i kontakt

Rok 1680 -

1. Bartnicki + Anna Łoska (h. Trzy Trąby)
1.1. Krzysztof Bartnicki (h. Dołęga) + Barbara Kowalewska (h. Łada)
(matka Barbary - Krystyna Podoska (h. Junosza)
1.1.1. Kanonik Stanisław Michał Bartnicki

Wywody kanoników katedralnych płockich Rok 1680 - Sygn. akt - 13 f. 146-
http://www.przodkowie.com/varia/kanonicy.php

Rok 1769

1. Maciej dz.cz.Smoleń-Poluby
1.1.Gotard
1.1.1.Maciej + + Małgorzata Tańska
1.1.1.1. Zygmunt + Agnieszka Kowalewska, (rodzice Agnieszki: Franciszek Kowalewski,
dz.cz.Kowalewko + Anna Duczymińska (1v. Skrobocka)
1.1.1.1.1. Grzegorz Firmian Smoleński-Polub

Wywody kanoników katedralnych płockich Rok 1769 Sygn. akt 22 f. 57
http://www.przodkowie.com/varia/kanonicy.php

1. Franciszka Bejnar ur. Giedziuniele + Mateusz Kowalewski
1.1. Franciszka Kowalewska ur. 1839 Giedziuniele + (1) ? Rukszis (2) (12.02.1861
Daugieliszki) Michał Oborowicz s. Jerzego i Wiktorii Bejnar ur. 1833 Garszwinka
1.1.b.1. Anna Oborowicz ur. 18.02.1862 Giedziuniele
1.1.b.2. Michał Oborowicz ur. 21.07. 1864 Giedziuniele

1. Wiktoria Bejnar ur. Garszwinka + Jerzy Oborowicz
1.1. Michał Oborowicz ur. 1833 Garszwinka + (12.02.1861 Daugieliszki) Franciszka
Kowalewska c. Mateusza i Franciszki Bejnar
1.1.1. Anna Oborowicz ur. 18.02.1862 Giedziuniele
1.1.2. Michał Oborowicz ur. 21.07.1864 Giedziuniele

http://mojamama.blox.pl/html/1310721,26 ... html?53540

A.

1. Walenty Kowalewski + Teresa z Adamczewska
1.1. Boleslaw Kowalewski + Maria z d. Fereżyńska, córka Feliksa
1.1.1. Zdzisław r.1930,
1.1.2. Alojzy r.1936,
1.1.3. Alojza r.1942
1.2. Stanislawa Kowalewska + Waclaw Gonczar
1.2.1. Urszula
1.2.2. Regina + Mikler /z Aleksandrowka kolonia gromada Antonówka Szepelska,
gmina Kniahininek, powiat Łuck, województwo wołyńskie/

B.

1. Bazylij Ferzynski + a) Katarzyna z Dymanskich + b) Józefa Kliparska-Maciejewska, wdowa lat 32, ślub w 1920 r.
1.1a. Maria + Boleslaw Kowalewski

http://209.85.129.132/search?q=cache:NX ... clnk&gl=pl

Maria Kleopatra Kowalewska i Benedykt-Antoni Gojžewski byli moimi rodzicami
Matka moja – Maria Kowalewska - urodziła się we dworze Surwily w parafii Butkiszki,
na przeciwnym od Ejragoly brzegu Dubisy i byla córką potęžnego dworzanina -
Tomasza Kowalewskiego, który miał 360 ha ziemi, uczestniczył w powstaniu przeciw carskiej władzy w roku 1863. Dwór który posiadał został skonfiskowany, a on sam zesłany na Syberię.
Po wielu staraniach dwór odzyskała na własność Siostra
Tomasza Kowalewskiego – Wendziagolska. Ona później rozdzieliła te dobra potomnym.

Matka moja Maria Kowalewska; miała 4 braci i 2 siostry.
1. Henryk był prowizorem,
2. Maksymilian - pułkownikiem,
3. Lucek – prawnikiem i
4. Staś - lekarzem.
Siostry :
1. Stefania,
2. Niutka, może Anna, nie pamiętam
----------------
Mamy brat
1.1.Henryk odziedziczył dwór i kilka folwarków Marijanka, Mazut(c)iszki i inne...także wielki las . Dwór był zlikwidowany przy Smetonie. Zostawiono tylko 100ha.
Henryk miał dwóch synów i dwie córki.
Synowie:
1.1.1. Andrzej i
1.1.2. Tadeusz
Córki:
1.1.3. Maria i
1.1.4. Jadwiga
Córce Marii Ojciec zapisał 20ha, i w majątku zostało 80ha. Marii gospodarka nazywała się SMORKOLNIS.
Henryk w Ejragole miał aptekę. Jego žona tež była aptekarką.
---------------------
Syn Henryka –
(1.1.1.)-Andrzej wykształcił się i został lekarzem – ginekologiem. Praktykuje w Rossieniach. W Rossieniach wybudował dom na działce stryja Stanisława(lekarza), bo Stanisława dom spłonął w czasie wojny.
Oženil się z med.siostrą i mają dwójkę dzieci: syna i córkę.
-------------------
Drugi Syn Henryka
(1.1.2.) – Tadeusz. Jest aptekarzem. Pracuje w „Sanitas“. Mial žonę rosjankę-Liubę. Ma jedną corkę, ktora tež jest aptekarką i pracuje w „Sanitas“.
-------------------
Córka Henryka-
(1.1.3) - Maria. Zakończyła Polskie gimnazjum. Wyszła za mąž za kapitana Wojsk Litewskich – Storoniewicza.
Mieli trzy córki:
(1.1.3.1 ) - Marię,
(1.1.3.2) - Irenę i
(1.1.3.2) - Danutę.
Storoniewicz zginął na wojnie w Katyniu.
Maria jest akuszerką. Žyje i pracuje w Ejragole. Wyszła za mąž za Marijasza (Marijošius)
O Irenie i Danucie, najmłodszej, nic nie wiem.
---------------
Druga Córka Henryka –
(1.1.4.) - Jadwiga. Akuszerka. Wyszła za mąż za dr.Misewicza (LOR). Rozwiedziona. Ma syna (1.1.4.1.) -Tadeusza.
---------------
Mojej Mamy Marii Kowalewskiej drugi brat
1.2. Maksymilian był pułkownikiem. Mieszkał w Polsce. Zginął w Katyniu...
--------------------
Mamy brat trzeci
1.3. Lucek Liucjan był adwokatem. Mieszkał i pracował w Moskwie.
-----------------
Czwarty brat matki mojej Marii Kowalewskiej
1.4 . Stanisław. Byl lekarzem. Mieszkał i praktykował w Rossieniach. Po žonie miał dwór –POKŁONIE w 2km od Rossien. Był bardzo dobrym i słynnym specjalistą. Przy sowietach był wybrany na deputata.(????)
Będąc na emeryturze mieszkał u córek w Kownie. Miał dwóch synów i dwie córki.
Synowie:
1.4.1.Tomasz i
1.4.2. Czesław
Córki:
1.4.3. Helena i
1.4.4 Krystyna
Tomasz (1.4.1) zakończył Polskie gimnazjum. Za žonę wziął Polkę o nazwisku Perkowska – córkę właściciela cukierni i wyjechali do Polski. Co dalej było nie wiem
Czesław (1.4.2) ukończył Polskie gimnazjum potem ukończył studia ekonomiki w Wienie. Będąc u stryja Henryka w Ejragole, poznał farmację. Farmacją się zainteresował i później był dobrym aptekarzem.
Po powrocie popracował u stryja Henryka w aptece i sam został aptekarzem. Pracował w Kiejdanach, Nemakszczach, gdzie i umarł.(????)
---------------------
Córka stryja Stanisława
(1.4.3.) Helena ukończyła Polskie gimnazjum, wyjechała do Wieny, gdzie ukończyła agronomię. Lecz w zawodzie agronoma nie pracowała. Pracowała w różnych przedsiębiorstwach. Rodziny nie miała.
----------------------
Córka Stanisława
(1.4.4.) Krystyna – aptekarka. Byla kierowniczką głównej apteki w Kowieńskiej Klinice.
Teraz jest na emeryturze. Rodziny nie miała.
--------------------
Mój Ojciec - Benedykt Gojžewski (1869-1940) urodził się w Dauczanach, gminie Średniki Kowieńskiego powiatu, žył i pracował w Geideliszkach (Gaideliškės), był tam właścicielem 60 ha ziemi. Moja matka Maria Kowalewska była jego drugą žoną. Pierwsza zmarła na gruzlicę.(?)
Testament Heleny Gojżewskiej Wołodkowej
Ur 1919.05,22. w Gaideliszkach, w gminie Średniki.

Wszystkich którzy mogą podzielić się wiedzą o wymienionych wyżej rodzinach
prosimy o jej dopisanie lub o kontakt

KOWALEWSCY h. ŁADA
W legendzie o pochodzeniu rodziny Kowalewskich mówi się że z Włoch przybył wojownik na służbę do króla Polski. Był on silny jak kowal i odważny jak lew i raz uratował žycie królowi. Król jego nazwał Kowalewskim i obdarował go bogactwem i nadał herb "Łada", który potwierdza tę historie.
Istnieje dokument z 1686 roku o sprzedaży ziemi majątku Kowalewskich z herbem "Łada". Rodzina Kowalewskich na Litwie jest rozrodzono i mieszka w Ejragole, Rosieniach, Szeduwie, Wilnie, Trokach, Oszmianie i t.d. Niektórzy członkowie brali udział w powstaniu przeciw władzy cara i byli zesłani na Syberię.
Kowalewski Tomasz , ur. 1833 r. po wygnaniu miał pozwolenia na powrót tylko do Suwałk. Tam oženił się z córką sędziego Marią Stępien, która, po śmierci jej narzeczonego na zesłaniu do Syberii , przysięgła wyjść za mąż tylko za powstańca. Później Tomasz z Marią wrócili do Ejragoly.
Mieli czterech synów.
Kowalewski Lucjan, jurysta, przepadł w Moskiewskich więzieniach.
Kowalewski Maksymilian-Hieronim wyjechał do Warszawy. W 1939 roku wpadł w ręce czerwonej armii i jako pułkownik weterynaryjnych służb wojsk polskich, został rozstrzelany.
Kowalewski Stanisław był lekarzem i praktykował w Rosieniach. W 1952 roku jako pierwszemu w Litwie lekarzowi nadany został tytuł zasłużonego lekarza.
Kowalewski Henryk-Piotr - farmaceuta.

Kowalewski Henryk ur. 1869 ukończył Moskiewski Uniwersytet i w Moskwie podjął pracę w największej w tym czasie niemieckiej aptece. Po śmierci ojca, powrócił do Eiragoly, kupił aptekę i ożenił się z córką aptekarza Jadvigą-Teklą Urbanowicz. Wydali na świat czterech synów i dwie córki. W 1913 roku Wileński Związek Deputatow Szlachty potwierdził szlachectwo Kowalewskich i jako rzadki przypadek, wpisał do drzewa genealogicznego Kowalewskich córki Marię (ur.1904) i Jadwigę (ur. 1908).
Kowalewski Henryk-Piotr po wojnie ponownie wrócił do Ejragoly i otworzył aptekę. Jego dzieci:
Kowalewski Andrzej – (ur 1906) syn Henryka, ukończył Wiedeńska Medyczną Akademię i praktykował w Rosieniach. Miał najwyższą kategorię chirurga.
Tadeusz Kowalewski (ur.1914) drugi Syn Henryka ukończył Kowieński Uniwersytet Księcia Witolda Wielkiego i pracował w przemyśle farmaceutycznym w fabryce "Sanitas" Był głównym inżynierem.
Kowalewska Marija (ur. 1904) Córka Henryka ukończyła farmację i wyszła za mąż za oficera Wojsk Litewskich -Antoniego Storoniewicza (Storon), ktory w 1941 roku był wywieziony na Syberię, gdzie i umarł. Maryi udało się ukryć.
Irena Storonyte-Suweizdiene (ur. 1930.04.25. w Rosieniach) córka Marii
- W latach 1937-1944 uczyła się w Kowieńskiej Szkole Podstawowej,
- W latach 1944-1948 w Kowieńskiej szkole średniej Nr.2.,
- W latach 1949-1954 studiowała w Litewskiej Akademii Rolniczej na Wydziale Leśnictwa
Z racji swojego pochodzenia przez szereg lat nie mogla dostać pracy w swoim zawodzie. W latach 1965-1966 po ukończeniu kursów na przewodników turystycznych w Wilnie była turystycznym przewodnikiem po Wilnie . Dzisiaj jest na emeryturze..
Należy do Litewskiej Partii Konserwatystów i do Królewskiego Szlacheckiego Związku, do Towarzystwa Wielkiej Księżne Litwy Biruty.
Mąž Pawel Suweizdis (ur.1931) geolog, habilitowany doktor nauk.
Corka Lilija (ur.1959.04.14.) ukończyła na Wileńskim Uniwersytecie Filologię, j. niemiecki.
Corka Saulute (ur.1962.08.24.) ukończyła Wileńską Akademię Muzyczną, klasę skrzypek.
-
Żrodło :"Potomkowie Litewskiej Szlachty"
"Lietuvos Bajorų palikuoniai", Litwa 2000
Tłumaczenie K.Kowalewska


Wszystkich którzy mogą dopisać historię tego Rodu - są o to proszeni

Kowalewscy h. Łada
Spis i numeracja - według dokumentu z Archiwum Historycznego w Wilnie „ Pochodzenie i dowody o szlachectwie rodu Kowalewskich“

1. Stanislaw KOWALEWSKI (h. Lada)(1)
1.1. Jan(2)
1.1.1. Aleksander(3)
1.1.1.1. Mateusz-Franciszek (6)
1.1.1.1.1.Karol-Albert (10)
1.1.1.1.1.1.Franciszek (20) 1838.10.05.
1.1.1.1.2. Piotr (11)
1.1.1.2. Jan-Józef (7)
1.1.1.2.1. Tomasz-Józef (12)
1.1.1.2.1.1. Antoni (21)
1.1.1.2.2. Karol (13) 1804.12.30
1.1.2. Dominik(4)
1.1.2.1. Roch (8)
1.1.2.1.1.Wikenty (14)
1.1.2.1.2. Jozef-Szymon (15)
1.1.2.1.2.1. Tomasz (22) 1833.01.03. + Marija Stępien
1.1.2.1.2.1.1. Henryk-Piotr (30) 1869.01.19. – 1942
1.1.2.1.2.1.1.1. Henryk-Tomasz (50) 1903.04.
1.1.2.1.2.1.1.2. Edward (51) 1905.06.30.
1.1.2.1.2.1.1.3. Andrzej (52) 1906.11.07.
1.1.2.1.2.1.1.3.1. Tadeusz
1.1.2.1.2.1.1.4. Marija (53) 1904.04.20. – 1970.
1.1.2.1.2.1.1.5. Jadwiga (54) 1908.04.15.
1.1.2.1.2.1.1.5.1. Tadeusz 1942.
1.1.2.1.2.1.1.6. Tadeusz 1914.
1.1.2.1.2.1.1.6.1. Anna 1940
1.1.2.1.2.1.2. Stanisław (39) (1875.08.06. – 1965) + Stanislawa Hryncewiczowna
1.1.2.1.2.1.2.1. Tomasz (48) 1902.02.03. + Perkowska
1.1.2.1.2.1.2.2. Helena (49) 1904.01.13. – 1990
1.1.2.1.2.1.2.3. Czesław 1910 - 1985
1.1.2.1.2.1.2.4. Krystyna
1.1.2.1.2.1.3. Lucjan (40) 1877.01.07.
1.1.2.1.2.1.4. Maksymilian (41) 1879.05.01.
1.1.2.1.2.1.5. Marija +Benedykt Gojrzewski
1.1.2.1.2.1.5.1. Marjan Gojżewski + Helena Keraszewiczówna
1.1.2.1.2.1.5.2. Irena Gojżewska-Bagdonowiczowa
1.1.2.1.2.1.5.3. Grażyna Gojżewska-Ambraziunowa (1907-1997) + Jonas Ambraziunas (1904-1976)
1.1.2.1.2.1.5.3.1. …. Ambraziunas (1931-1999)
1.1.2.1.2.1.5.3.2. Aldona Ambraziunaite
1.1.2.1.2.1.5.3.3. Witold Ambraziunas
1.1.2.1.2.1.5.4. Helena Gojżewska-Wolodkiewiczowa (1909.05.22. -
1.1.2.1.2.1.5.4.1. Antoni Wolodkiewicz
1.1.2.1.2.1.5.4.2. Grażyna Wolodkiewiczowna–Urbanowiczowa
1.1.2.1.2.1.5.4.3. Emilija Wolodkiewiczowna-Dragunawiczowa
1.1.2.1.2.1.6. Stefania 1884.08.02 + Jan-Maciej Skirgajllo
1.1.2.1.2.1.6.1. Ryszard.
1.1.2.1.2.1.6.1.1. Irena-Elżbieta
1.1.2.1.2.1.6.1.2. Ryszard-Tadeusz 1948
1.1.2.1.2.1.6.1.2.1. Kornelia-Margaryta
1.1.2.1.2.1.6.1.3. Marija
1.1.2.1.2.1.6.2. Bohdan 1910.02.14. – 1992.01.21. + Marijana Szolkowska
1.1.2.1.2.1.6.2.1. Krystyna 1955.
1.1.2.1.2.1.6.2.1.1. Marijus 1979.
1.1.2.1.2.1.6.2.1.2. Liudas 1983.
1.1.2.1.2.1.6.3. Halina
1.1.2.1.2.1.6.4. Wanda
1.1.2.1.2.1.6.5. Eugenia + Antoni Unichowski
1.1.2.1.2.1.6.5.1. Ligija
1.1.2.1.2.1.6.5.2. Krystyna
1.1.2.1.2.1.6.5.2.1. Sigita
1.1.2.1.2.1.6.6. Marija
1.1.2.1.2.1.6.7. Roman
1.1.2.1.2.2. Kajetan (23) 1827.08.07.
1.1.2.1.2.2.1. Janusz-Kazimierz-Maciej (31) 1860.02.20.
1.1.2.1.2.2.2. Józef-Wacław (32) 1861.11.12.
1.1.2.1.2.2.3. Kazimierz (33) 1866.04.04.
1.1.2.1.2.2.3.1. Marija (43)
1.1.2.1.2.2.3.2. Janina (44)
1.1.2.1.2.2.3.3. Leon (45)
1.1.2.1.2.2.3.4. Mar... (46)
1.1.2.1.2.2.3.5. Eleonora (47)
1.1.2.1.3. Franciszek (16)
1.1.2.1.3.1. Stanisław-Franciszek (24) 1856.04.29.
1.1.2.1.4. Antoni (17)
1.1.2.1.5. Stanisław (18)
1.1.2.1.5.1. Adolf-Felicjan-Bernard (25) 1831.06.07.
1.1.2.1.5.1.1. Jan (34) 1861.05.16.
1.1.2.1.5.2. Wincenty-Feliks (26) 1837.06.02.
1.1.2.1.5.3. Kamil-Franciszek-..... (27) 1841.06.20.
1.1.2.1.5.3.1. Wikenty (42) 1863
1.1.3. Jan(5)
1.1.3.1.Mikołaj-Józef (9)
1.1.3.1.1.Andrzej-Józef (19)
1.1.3.1.1.1. Bonifacy (28) 1831.12.27.
1.1.3.1.1.1.1. Jan (35) 1864.02.09.
1.1.3.1.1.1.2. Teofil (36) 1867.06.26.
1.1.3.1.1.1.3. Stanisław (37) 1872.01.03.
1.1.3.1.1.1.4. Leon (38) 1873.11.24.
1.1.3.1.1.2. Antoni-Aleksander (29) 1835.06.27.

Opr.KKowalewska

Prezentując poniżej drzewo genealogiczne
Kowalewskich h. Łada

które pięknie się rozrasta, mamy głęboką nadzieję że rozbudzimy zainteresowanie genealogią tego Rodu ale też
zmobilizujemy innych do budowy własnych drzew genealogicznych legitymujących się innymi herbami
Wszystkich Państwa Kowalewskich h. Łada ( ale nie tylko) prosimy o wymianę wiedzy i o gromadzenie tej wiedzy genealogicznej właśnie tutaj ,by można było ją jako całość wprowadzić do herbarza Rodu Kowalewskich

K o w a l e w s c y !!!!!
W Polsce - są 11473 osoby o tym nazwisku

Zamieszkują oni w 349 różnych powiatach i miastach. Najwięcej zameldowanych jest w

- Warszawa ,a dokładnie 581.
- m. Łódź (285),
- Szczecin (219),
- Gdynia (196),
- m. Suwałki (194),
- Suwałki (183)
- m. Wrocław (184),
- m. Poznań (177),
- Wejherowo (172) i
- m. Bydgoszcz z liczbą wpisów 168.

http://www.moikrewni.pl/mapa/kompletny/kowalewski.html

Charkowczanin Ewgraf Kowalewski
Istnieje legenda, że w czasie azowskiego pochodu Kozacy przynieśli Piotrowi I kawałek „ziemnego węgla” znalezionego przez nich w jednym z parowów w rejonie obecnego miasta Szachty w obwodzie rostowskim. Właśnie wtedy Piotr wypowiedział wieszczą frazę: „Ten minerał, pożyteczny będzie jeśli nie dla nas, to dla potomków naszych”.
Węgiel rzeczywiście okazał się bardzo pożyteczny i znalezienie tego minerału na Donbasie było jednym z uzupełnień skarbnicy na ziemi rosyjskiej. Wydobycie węgla donbaskiego rozpoczynało się w trzech etapach – w 20., 40. i 90. latach XVIII wieku. Za każdym razem rozpoczęcie robót przemysłowych uniemożliwiały przyczyny obiektywne – słabe zasiedlenie kraju, zagrożenie najazdem koczowników, wojny rosyjsko-tureckie. Dopiero na końcu XVIII stulecia nastąpił rozwój przemysłu górniczego, gdzie niemały wkład wniósł charkowczanin Ewgraf Kowalewski.
Historia Imperium Rosyjskiego zna niemało przykładów, kiedy przedstawiciele jednego rodu stawali się wybitnymi działaczami nauki, sztuki, polityki. Taki jest ród Kowalewskich, gdzie gałąź słobożańska zaczyna się od wychodźców z Polski Dolengo-Kowalewskich. Za założyciela rodu uważa się polskiego szlachcica Symeona. Według drugiej wersji – Kowalewscy są potomkami pierwszego charkowskiego taborowego Wasyla.
Tak czy owak, majątek tej rodziny znajdował się we wsi Jaroszewka powiatu Załoczewskiego w charkowskiej guberni. Tam też urodził się w 1790 (a według innych źródeł w 1792) roku Ewgraf.
W Charkowie Ewgraf uczył się w gimnazjum, po jego zakończeniu wyjechył podbijać stolicę. Ze względu na odległość czasową nie można ustalić, czy z własnej woli poszedł do Kadeckiego Górnego korpusu w Sankt-Petersburgu, czy na to nalegali jego rodzice, ale nie ma wątpliwości, że dzięki temu wyborowi Kowalewski osiągnął znaczące sukcesy. Zresztą nie tylko w tym. Jego kariera, nakierowana szczególnie na służenie Ojczyźnie, okazała się równie owocna.
Pierwsza podróż Ewgrafa Kowaleskiego do Donbasu odbyła się w 1810 roku. Będąc dyrektorem, młody inżynier górnictwa doprowadził do znaczącego polepszenia działania przedsiębiorstwa. Co więcej, Kowalewski był pierwszym geologiem, który zbadał doniecki basen węglowy w całości. Ukazał kolejność i skład warstw kamienno – węglowych, opisał warunki ich zalegania w ziemi i dokładnie poznał wszystkie bogactwa naturalne tego kraju.
Ciekawy jest fakt, że Ewgraf Kowalewski pierwszy odkrył pokłady soli kamiennej w bachmuckim rejonie, co zostało naukowo stwierdzone dopiero pół wieku później. Nazwa „Doniecki Kriaż” – prawe nadbrzeże Donca – po raz pierwszy była zdefiniowana przez Kowalewskiego.
W latach trzydziestych naukowiec aktywnie zajmował się działalnością polityczną, społeczną i literacką. Od początku jako tomski gubernator, od 1836 roku – kierownik Altajskich Górniczych Zakładów Pracy, potem – dyrektor departamentu do spraw górniczych i solnych. W 1843 roku Ewgraf Piotrowicz został senatorem.
Szczytem jego kariery było zajęcie stanowiska ministra oświaty narodowej tym krótkim czasie (około 4 lat) wykazał się aktywną działalnością. Jako pierwszy w Imperium Rosyjskim zajął się sprawami organizacji szkół ogólnokształcących, był organizatorem szkół niedzielnych i kursów przygotowawczych dla nauczycieli przy uniwersytecie, które można zaliczyć do prototypów współczesnych instytutów pedagogicznych.
Niewątpliwie, Kowalewski będąc Ministrem Oświaty Narodowej mógłby przynieść jeszcze niemało korzyści dla kraju, ale w 1861 roku został zdymisjonowany pod zarzutem pobłażania nieporządkom studenckim.
Od tego momentu całkowicie poświęcił się życiu społecznemu i literaturze, starając się zakończyć książkę „O narodach, w przyszłości i obecnie żyjących w granicach Rosji”. Niestety, skończył tylko część swojej pracy – „Szkice etnografii Kaukazu”, które były opublikowane w „Wiestniku Europy” w 1868 r., rok po śmierci autora.
Dosłownie godzinę przed śmiercią Ewgraf Piotrowicz przekazał rękopis synowi Maksymilianowi mówiąc: Oddaj to dla „Zwiastuna Europy”. I to były ostatnie słowa w jego życiu.
Na koncie Ewgrafa Kowalewskiego znajduje się niemało sławnych dzieł, z których możemy ocenić kierunek jego spojrzenia i zrozumieć, za co naukowiec był szanowany przez współczesnych. Mimo wysokiego stanowiska i członkostwa w Akademii Nauk Rosji oraz licznych nagród, nie cieszył się zbytnim szacunkiem na dworze.
Kowalewski razem z Turgieniewem, Czernieszewskim, innymi pisarzami i młodszym bratem Egorem – popularnym geografem – stworzył stowarzyszenie pomocy biednym literatom i naukowcom.
Aktywnie wspierał druk pierwszego wydania „Kobzarza”, z innych źródeł, właśnie Ewgraf Piotrowicz wydał zezwolenie na druk.
Na takim spisie dobrych uczynków można by skończyć, jest tylko jedno ale... W większości książek z historii Donbasu nie zobaczymy nazwiska Kowalewskiego. Tylko przewodniki geograficzne podają krótką informację o nim i jeden jedyny portret. Przeciętnemu człowiekowi imię to mało co mówi. Tak więc niewiele może on powiedzieć o wybitnym naukowcu, badaczu i krzewicielu oświaty XIX stulecia. Zwróćmy się więc do współczesnych mu ludzi.
„Jeśli większa część ludzi martwi się, żeby jak najwięcej mieć „swoich dni” i potem śmieje się nad dogodnością dobrego imienia u potomstwa, to zmusza nas (...) bardziej cenić tych niewielu, którzy, jak Ewgraf Piotrowicz Kowalewski, starają się, ile by to nie kosztowało, zwiększyć liczbę „swoich dni”, i służą dziełu, a nie sami sobie”.

http://www.polonia.kharkov.ua/kowal_pl.htm

Północna strona placu Grunwaldzkiego

W jednym z pierwszych odcinków tej serii omówiłem zachodnią stronę placu Grunwaldzkiego, teraz natomiast przedstawię dzieje północnej pierzei niegdysiejszego rynku. Od czasów lokacji w 1612 r. wymierzono tutaj 13 parcel, w większości dla patrycjatu, a więc połączone z dodatkową własnością ziemską na miejskich polach oraz prawem - niezwykle opłacalnym - produkcji i wyszynku piwa. Pierwsze informacje o właścicielach parcel pochodzą z 1832 r. Wówczas to pierwszy dom (nr 57) od strony ulicy Węgorzewskiej (obecnie 1 Maja) posiadał Peter Meyer wraz z żoną Louisą Dorotheą z domu Blonsky. Do nich należał też kolejny dwurodzinny dom (nr 58a i 58b), wcześniej część tego domu (nr 58b) należała do wytwórcy igieł Friedricha Schoenfelda. Peter Meyer należał do bogatej rodziny tzw. salzburczyków, którzy przybyli z Niemiec w pierwszej połowie XVIII w. Wyróżniali się oni bogactwem spośród innych mieszczan. Tworzyli swoistą kastę, odgrywając główną rolę w mieście. Prawdopodobnie w jednym z tych domów otworzono później karczmę, w której dochodziło do spotkań elit ówczesnego Giżycka (według wspomnień Marcina Gerssa). Rozprawiano głównie o polityce zarówno tej miejskiej, jak też światowej. Tutaj więc kwitło swoiste życie intelektualne małego miasteczka, aczkolwiek dyskusje te mocno zakrapiano piwem, nic więc dziwnego, że często dochodziło do ostrych sporów. Sami Meyerowie także angażowali się w politykę lokalną (m.in. Rudolf Meyer został rajcą miejskim w 1851 r.).

Kolejne dwa domy (nr 59a-c/60) należały do landrata (tj. starosty) Paula Karla von Przyborowskiego. Przyborowski zmarł jednak w 1826 r. Wkrótce potem obie parcele zostały sprzedane na licytacji. Nabywcą był kapitan Gustaw Schmidt z Królewca, który jednak szybko sprzedał ten drugi dom (nr 60) Theodorowi Ro ocha. Natomiast na pierwszej parceli pobudował on hotel "Deutsches Haus" ('niemiecki dom'), o którym pierwsza wzmianka pochodzi z 1838 r. W tym właśnie roku (17-18 czerwca) przebywał w Giżycku następca tronu Prus, późniejszy król Fryderyk Wilhelm IV i przenocował we wspomnianym hotelu, w apartamencie na drugim piętrze (co skrzętnie odnotowały miejskie kroniki). Prawdopodobnie potomkiem Gustawa Schmidta był późniejszy burmistrz miasta Paul Schmidt (1903-1928).

Parcela nr 61 należała do pisarza sądowego Carla Ludwiga Haaricha i jego żony Julianny Eleonory z domu Kraemer. Między tym domem a następnym znajdował się wówczas wolny plac o szerokości 9 stóp (prawie 3 m), przyłączony następnie do parceli Haaricha. Sąsiednia parcela należała natomiast do kupca Hirscha Pinkusa Pinke, jednego z najbogatszych żydów w mieście. Hirsch Pinkus pochodził ze Złotowa na Pomorzu. W Giżycku osiedlił się jako pierwszy żyd w 1813 r. Do niego należała też następna parcela (nr 63a-c), jeszcze niezabudowana po pożarze z 1822 r. Natomiast przynależący niegdyś do tej parceli obszar ziemski pozostał przy poprzednim właścicielu Friedrichu Wilhelmie Fagentzer, miejscowym żandarmie sądowym. Na parceli nr 64 znajdowały się dwa domy. Pierwszy patrycjuszowski należał do kawalerzysty Dawida Froboese i jego żony Marii z domu Heincke, z tym że przynależące do niego dobra ziemskie sprzedano salzburczykowi Saleckerowi. Drugi dom - mieszczański - należał do Johanna Gottlieba Stobbe. Zakupił go od intendenta domeny królewskiej kapitana Koblitza jeszcze jego ojciec Carl. Johann Stobbe był właścicielem jeszcze innych parcel, mianowicie nr 65 i 68; pierwsza była mieszczańska, druga patrycjuszowska. Parcelę nr 65 zakupił jeszcze Carl Stobbe od wspomnianego kapitana Koblitza i po pożarze w roku 1822 na obu parcelach (nr 64b i 65) miast dwóch, wybudował tutaj tylko jeden duży dom z długim 16-okiennym frontonem. O Carlu Stobbe i jego karierze wspominałem szerzej już w jednym z poprzednich tekstów. Długo wśród mieszkańców rozpamiętywane było wesele jakie urządził on swojej jedynej córce. Orszak ślubny był tak długi, że gdy pierwsze pary docierały do kościoła, ostatnie były jeszcze we wspomnianym domu. Jego syn Johann Gottlieb - skarbnik miejski - poślubił Charlottę ze starej giżyckiej rodziny Kowalewskich (rodem ze Strzelc) i stał się spadkobiercą domów przy rynku. Parcela patrycjuszowska nr 66 należała do Gottfrieda Eckerta, zaś mieszczańska pod nr 67 do Gottlieba Praetoriusa. Ta ostatnia wcześniej także należała do Carla Stobbe. Praetorius był pierwszym znanym nam z Giżycka ekspedientem pocztowym a zarazem poczmistrzem. Wreszcie ostatnia parcela z tej strony rynku (nr 69) - budnikowska - granicząca z ulicą Ełcką (dzisiaj Warszawską) należała do rzeźnika Johanna Eitelsbergera.

W początkach wieku XX większość stojących tutaj domostw rozbudowano, a z racji braku miejsca rosły one "w górę", zyskując dodatkowe piętra. Z wyjątkiem domu nr 23 (dawnej nr 60) były to przynajmniej jednopiętrowe kamienice. Pierwszy dom pod numerem 20 mieścił na parterze restaurację Drogulata, zaś mieszkalne piętro zajmowali m.in. szklarz Müller i Konrad Fromm. Parcelę nr 21 (niegdyś 58) zajmował sklep odzieżowy Langanke'a, kwiaciarnia Schruhla i restauracja Wedela. Pod nr 22 znajdował się znany nam już hotel "Deutsches Haus" należący do niejakiego Mroczkowskiego, rozbudowany z ciekawą dobudówka po lewej stronie w formie czworokątnej baszty. W latach trzydziestych przebudowano poddasze dodając na nim dodatkowe piętro. Sąsiadujący z hotelem parterowy dom nr 23 należał do najmniejszych na rynku, choć w latach trzydziestych dodano mu mieszkalne poddasze. Mieszkał w nim blacharz Hans Klausien. Dom nr 24 (dawniej 61) należał do żydów Rosenhuhna i Levina. Ten pierwszy był handlarzem bydła, zaś drugi posiadał tutaj sklep odzieżowy. W okresie hitlerowskim dom wraz ze sklepem odzieżowym został przekazany Langanke'nowi i Bembenekowi. Tutaj mieszkał też wówczas fryzjer Herman Cerulla. Kolejny dom należał do najwyższych przy rynku, miał bowiem trzy piętra, choć za to bez poddasza. Tutaj znajdowała się apteka "Hindenburg" oraz mieszkał m.in. dentysta Erich Krause. W kamienicy nr 26 mieściło się zaś kino oraz drukarnia należąca do Hugona Maleyki. Kolejny budynek również nie posiadał poddasza (nr 27), a znajdował się w nim sklep meblowy Wilhelma Schwarka. W kolejnym domu nr 28 (niegdyś 65) miał piekarnię niejaki August Puschke, a także zakład fryzjerski Hans Richert.

Jednopiętrowy dom pod nr 29 zajmował sklep muzyczny Neumanna, potem zaś sklep meblowy Johana Boguhna. Kolejne trzy kamienice to były dwupiętrowe budynki z poddaszami. W pierwszym (nr 30) sklep z jedwabiem posiadali Schmude i Wobbe, zaś zakład krawiecki Gustaw Czepluch; w drugim (nr 31) rzeźnię miał niejaki Eduard Szesny, a sklep z towarami tapicerskimi Willy Zantopp, zaś z towarami ogrodniczymi Friedrich Ridzewski. Wreszcie w ostatnim domu (nr 32) sklep z papierosami miał niejaki Faust.

Obecnie ówczesny obraz tej części miasta możemy oglądać wyłącznie na zdjęciach.

Grzegorz Białuński
2005-12-25

http://www.albumpolski.pl/index.php?act ... 46&idt=236

Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845

Kowalewski herbu Łada (t. 5 s. 334), ziemi Różańskiej. N. Kowalewski sędzia Różański, córka jego Zofia była za Janem Brodowskim herbu Łada.

http://www.przodkowie.com/niesiecki/sea ... e=Kowalews