Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Przewałka - kościół
22.11.2009 21:17
Kościół
Przewałka - Opis tego miejsca - Rok 1606 to data założenia parafii i rozpoczęcia budowy kościoła. W tym samym wieku karmelici wznoszą w Przewałce klasztor, który spłonie po Powstaniu Styczniowym – tak zostaną "ukarani" zakonnicy za patriotyzm. Trochę później ranga osady, a z czasem miasteczka, znacznie wzrasta, bo staje się ono centrum starostwa w składzie trzynastu wiosek. Po stu sześćdziesięciu latach to już majątek prywatny, należący do Franciszka Ksawerego, księcia Ogińskiego. Tutaj nowy władca zakłada wspaniały drewniany pałac, a w 1777 r. odnawia kościół. Pożary i wojny nie oszczędzają mieszkańców, niszczą świadków wspaniałości osady nad Niemnem. Z tamtych czasów pozostał chyba tylko jeden świadek – głos, który ponad lasem i łąkami wzywa wiernych do modlitwy: dzwon kościelny.
Stary kościół, jak opowiadają miejscowi, zostaje zburzony przez władze carskie po Powstaniu Styczniowym. W rogu placu kościelnego buduje się wówczas malutka cerkiew z dwoma okienkami, do której przyjeżdża batiuszka. Kozacy spędzają tam lud nahajką (skórzany bicz z krótką rękojeścią). Do środka wszedł tylko miejscowy leśniczy. A nocą cerkiew... pali się "od świecy"!
Obecny drewniany kościół zostaje wzniesiony w 1921 r. na wysokim podmurku z kamienia polnego, dwuspadowy dach pokryto blachą. Kościół ma rysy architektury gotyckiej. Zbudowany jest na planie krzyża. Oszalowany fronton wieńczą dwie wieże z lekkimi krzyżami kowalskiej roboty. Jeszcze jeden krzyż znajduje się nad frontonem i na małej wieżyczce nad prezbiterium. Przed wejściem widnieją dwie kotwice symbolizujące przywiązanie mieszkańców Przewałki do wiary katolickiej. Nad drzwiami wejścia głównego obraz Chrystusa.
Na kościelnym placu, obsadzonym skwerkami, tujami i liściastymi drzewami, rosną dwa starsze wiązy. Po lewej stronie od frontowej elewacji stoi drewniany krzyż otulony tujami, wyrzeźbiono na nim datę 19-27 VI 1937. Po prawej stronie, trochę w głębi, stoi krzyż ustawiony w 1994 r. Za apsydą kościelną, pod samym szpalerem drzew, żelazny krzyż na ładnym, okrągłym, kamiennym postumencie. Na szczęście, mamy odlaną żelazną tablicę z epitafium:
Tu spoczywają zwłoki ś.p. Moniki z Jaczewskich Lubickiej. Jej córki Barbary, po pierwszym mężu Łukomskiej, po drugim Polkowskiej. Zeszły z tego świata w 1855 r. Pierwsza 12 marca. Druga 30 listopada. Proszą o trzy Zdrowaś Mario.
Wnętrze kościoła zostało wykonane w ludowym stylu w 1936 r. przez malarza z Wilna, I. Ignatowicza. Ołtarz główny poświęcony jest Matce Bożej Szkaplerznej, opiekunce parafii i kościoła. Lewy boczny ołtarz świętego Józefa, z obrazem św. Antoniego u góry. Prawy boczny ołtarz Jezusa Ukrzyżowanego, z obrazem św. Anny. Właśnie ten krzyż w bocznym ołtarzu i dwa obrazy Jezusa i Matki Bożej Szkaplerznej w prezbiterium należą do relikwii zachowanych z poprzedniego kościoła. W dawnej, rozbudowanej plebanii mieści się dzisiaj szkoła dziewięcioletnia. Za czasów polskich szkoła znajdowała się w budynku prywatnym, który zachował się do naszych czasów.
W latach dwudziestych służbę duszpasterską w Przewałce pełnił ks. Zenon Butkiewicz. Po nim kapłani: ks. Józef Czerenkewicz, ks. Szyksznel oraz ks. Jaskel, którego zabrali Niemcy. Po wojnie parafią opiekował się ks. Rodziżski, który wyjechał następnie do parafii w Odelsku. Ksiądz Stanisław Gawlik przywrócił do życia kilka kościołów na Grodzieńszczyźnie. Zmarł w 1996 r., zapisał się w pamięci mieszkańców jako odnowiciel wiary na przyniemeńskich terenach, realizował marzenia o odnowie życia religijnego.
Za - http://kresy24.pl/showArticles/article_id/68/
Przewałka - Opis tego miejsca - Rok 1606 to data założenia parafii i rozpoczęcia budowy kościoła. W tym samym wieku karmelici wznoszą w Przewałce klasztor, który spłonie po Powstaniu Styczniowym – tak zostaną "ukarani" zakonnicy za patriotyzm. Trochę później ranga osady, a z czasem miasteczka, znacznie wzrasta, bo staje się ono centrum starostwa w składzie trzynastu wiosek. Po stu sześćdziesięciu latach to już majątek prywatny, należący do Franciszka Ksawerego, księcia Ogińskiego. Tutaj nowy władca zakłada wspaniały drewniany pałac, a w 1777 r. odnawia kościół. Pożary i wojny nie oszczędzają mieszkańców, niszczą świadków wspaniałości osady nad Niemnem. Z tamtych czasów pozostał chyba tylko jeden świadek – głos, który ponad lasem i łąkami wzywa wiernych do modlitwy: dzwon kościelny.
Stary kościół, jak opowiadają miejscowi, zostaje zburzony przez władze carskie po Powstaniu Styczniowym. W rogu placu kościelnego buduje się wówczas malutka cerkiew z dwoma okienkami, do której przyjeżdża batiuszka. Kozacy spędzają tam lud nahajką (skórzany bicz z krótką rękojeścią). Do środka wszedł tylko miejscowy leśniczy. A nocą cerkiew... pali się "od świecy"!
Obecny drewniany kościół zostaje wzniesiony w 1921 r. na wysokim podmurku z kamienia polnego, dwuspadowy dach pokryto blachą. Kościół ma rysy architektury gotyckiej. Zbudowany jest na planie krzyża. Oszalowany fronton wieńczą dwie wieże z lekkimi krzyżami kowalskiej roboty. Jeszcze jeden krzyż znajduje się nad frontonem i na małej wieżyczce nad prezbiterium. Przed wejściem widnieją dwie kotwice symbolizujące przywiązanie mieszkańców Przewałki do wiary katolickiej. Nad drzwiami wejścia głównego obraz Chrystusa.
Na kościelnym placu, obsadzonym skwerkami, tujami i liściastymi drzewami, rosną dwa starsze wiązy. Po lewej stronie od frontowej elewacji stoi drewniany krzyż otulony tujami, wyrzeźbiono na nim datę 19-27 VI 1937. Po prawej stronie, trochę w głębi, stoi krzyż ustawiony w 1994 r. Za apsydą kościelną, pod samym szpalerem drzew, żelazny krzyż na ładnym, okrągłym, kamiennym postumencie. Na szczęście, mamy odlaną żelazną tablicę z epitafium:
Tu spoczywają zwłoki ś.p. Moniki z Jaczewskich Lubickiej. Jej córki Barbary, po pierwszym mężu Łukomskiej, po drugim Polkowskiej. Zeszły z tego świata w 1855 r. Pierwsza 12 marca. Druga 30 listopada. Proszą o trzy Zdrowaś Mario.
Wnętrze kościoła zostało wykonane w ludowym stylu w 1936 r. przez malarza z Wilna, I. Ignatowicza. Ołtarz główny poświęcony jest Matce Bożej Szkaplerznej, opiekunce parafii i kościoła. Lewy boczny ołtarz świętego Józefa, z obrazem św. Antoniego u góry. Prawy boczny ołtarz Jezusa Ukrzyżowanego, z obrazem św. Anny. Właśnie ten krzyż w bocznym ołtarzu i dwa obrazy Jezusa i Matki Bożej Szkaplerznej w prezbiterium należą do relikwii zachowanych z poprzedniego kościoła. W dawnej, rozbudowanej plebanii mieści się dzisiaj szkoła dziewięcioletnia. Za czasów polskich szkoła znajdowała się w budynku prywatnym, który zachował się do naszych czasów.
W latach dwudziestych służbę duszpasterską w Przewałce pełnił ks. Zenon Butkiewicz. Po nim kapłani: ks. Józef Czerenkewicz, ks. Szyksznel oraz ks. Jaskel, którego zabrali Niemcy. Po wojnie parafią opiekował się ks. Rodziżski, który wyjechał następnie do parafii w Odelsku. Ksiądz Stanisław Gawlik przywrócił do życia kilka kościołów na Grodzieńszczyźnie. Zmarł w 1996 r., zapisał się w pamięci mieszkańców jako odnowiciel wiary na przyniemeńskich terenach, realizował marzenia o odnowie życia religijnego.
Za - http://kresy24.pl/showArticles/article_id/68/