Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Bujalscy herbów Ko¶ciesza i Ślepowron

11.05.2009 15:24
Bujalscy herbów Ko¶ciesza i ¦lepowron
Napisał Robert
¶roda, 24 maj 2006
Mikosz i Gniewosz byli ich protoplastami?
Bujalscy herbów Ko¶ciesza i ¦lepowron

Okolica zwana Bujałami to gniazdo rodowe Bujalskich. Niektórzy z heraldyków i genealogów przypisywali tej rodzinie herb Ko¶ciesza, jednak ostatnio okazało się, że podlascy Bujalscy pieczętowali się klejnotem ¦lepowron.

Bujały w XVI wieku dzielone były na tzw. Bujały Wielkie (obecnie Mikosze) i Bujały Mniejsze (dzi¶ Gniewosze). Jeszcze w piętnastym stuleciu na gruntach wsi Bujały Mikosze powstała wie¶ Morszków.

Podziały w rodzinie

Stało się tak w wyniku podziałów rodzinnych w¶ród Bujalskich, z których jedna z gałęzi używaj±ca przydomku Mikosz założyła now± osadę i zaczęła używać nazwiska Morszkowscy (Morzkowscy herbu ¦lepowron), ci dziedziczyli także na Bujałach Mikoszach. W odróżnieniu od nich inni Bujalscy używali przydomku Gniewoszowie. Tak od staropolskich imion Mikosz i Gniewosz ostatecznie ukształtowały się nazwy wtórne tych wsi.

S±dzili się z proboszczem

Najstarsze wzmianki wspominaj± wła¶cicieli Bujał w osobach: Gniewosza Bujalskiego (1464 i 1484), oraz Piotra, Jana, Wojciecha, Grzegorza i Jakuba „Kopacza” z Bujał (1466 i 1477). Dwaj pierwsi mieli sprawę s±dow± i procesowali się w 1470 r. z ks. Wielisławem, proboszczem z Niecieczy. W 1528 r. na przegl±d pospolitego ruszenia Bujalscy wystawili do Drohiczyna poczet czterech konnych żołnierzy z pachołkami, za¶ w 1567 r. na podobnej paradzie stawiło się już osobno z Bujał Mikoszy 19 a z Bujał Gniewoszy 15 uzbrojonych szlachciców. Oprócz Bujalskich „Gniewosiewiczów”, „Kopaczów”, „Mikoszów” i innych z rodu, pojawili się też pojedynczy przedstawiciele rodzin Włodków i Niemirków.

Podatki i pospolite ruszenie

Z kolei przysięgę na wierno¶ć Koronie Polskiej w 1569 r. złożyło z obu Bujał aż 31 Bujalskich. W ich imieniu podatek łanowy z 1580 r. od 15 włók ziemskich odprowadzali z Bujał: Paweł i Stanisław „Gniewoszowie”, oraz Paweł i Stanisław Bujalscy. Z s±siedniego Morszkowa opłatę uiszczał wówczas wraz z cze¶nikami swoimi Mikołaj „Mikosz” Morszkowski. Pod koniec XVI w. Bujalscy posiadali swoje działy ziemi również w Jabłonnie i Niecieczy.

Pogłówne z XVII wieku

Z danych dotycz±cych pogłównego sporz±dzonego w 1676 r. wynika, że na Bujałach Gniewoszach oprócz 11 rodzin Bujalskich ziemię posiadali także Wierzbiccy, Krasowscy, Kamieńscy i Tymińscy. W Bujałach Mikoszach sytuacja przedstawiała się podobnie, bowiem Bujalscy mieli dziesięciu przedstawicieli, za¶ pozostałych wła¶cicieli tutejszych gruntów reprezentowali Skibniewscy, Sikorscy, Łazowcy, Kozłowscy i ponownie Wierzbiccy.

Gał±Ľ i jej siedem pokoleń

W „Herbarzu Polskim” Adama Bonieckiego znajdujemy szczegółowe wywody rodowe dotycz±ce jednej z gałęzi Bujalskich zamieszkałych w połowie XIX w. w Bujałach Mikoszach. Wyszczególniono tam aż 7 pokoleń, cofaj±c się do pocz±tków XVII w. St±d wiemy, że Bujalscy z województwa podlaskiego, ziemi drohickiej uczestniczyli jako elektorowie w wybieraniu kolejnych władców Rzeczpospolitej. W 1669 r. na Michała Korybuta Wi¶niowieckiego oddali swoje „kreski” Bartłomiej i Stanisław Bujalscy. W 1674 r. za Janem Sobieskim opowiedzieli się m.in. komornik ziemski Andrzej i dwóch Wojciechów Bujalskich. Do obioru Augusta II Mocnego w 1697 r. przyczynił się Jakub Bujalski, za¶ za Augustem III Wettinem – Jan i Dominik Bujalscy.

Mieszkaj± w¶ród nas

Współcze¶nie przedstawiciele rodu Bujalskich zamieszkuj± powiat sokołowski m.in. w: Sokołowie, Bujałach Mikoszach i Gniewoszach, Dybowie, Grochowie, Jabłonnie, Kosowie, Kostkach, Niewiadomej, Ostrowcu, Rozbitym Kamieniu, Skibniewie, Suchodole, Toczyskach, Wańtuchach, Wierzbicach, Władysławowie i Żochach.

DARIUSZ KOSIERADZKI (Życie Sokołowa 16 I 2004)

Dane uzupełniaj±ce:

Tomasz Jaszczołt podaje:

Bujalscy wywodz±cy się z obu Bujał na Podlasiu byli herbu ¦lepowron, ¶wiadcz± o tym ich wywody szlachectwa. Kacper Niesiecki przypisał im mylnie Ko¶cieszę, której używała inna rodzina z Małopolski.

Najstarsze księgi drohickie notuj± następuj±cych dziedziców z Bujał:

1470 r. Piotr i Jan z Bujał procesuj± się z plebanem Wielisławem z Niecieczy
1470 r. biskup łucki wł±czył wie¶ należ±c± do Piotra, Jana i Grzegorza z Bujał do parafii Nieciecz
1464 r.Wojciech i Gniewosz z Bujał
1484 r. Gniewosz Bujalski
1466 r. Piotr i Gniewosz z Bujał
1477 r. Jan, Stanisław, Kmita i Gniewosz z Bujał
1477 r. Jakub, Grzegorz, Piotr z Bujał
1474 r. Jakub Kopacz z Bujał

Pospolite ruszenie Radoszkowice na Litwie 1567 r.:

Bujały Wielkie (Mikosze):

Walenty Brodzik
Jakub Włodek
Mikołaj syn Andrzeja
Jan Podle¶ny
Wojciech syn Piotra
Jan syn Stanisława
Mikołaj Łysik
Stanisław Kurdan
Jan syn Szymona
Wawrzyniec Mikosz
Walenty Żakowicz
Bartosz syn Grzegorza
Marek syn Wawrzyńca
Stanisław Niemierczyk
Maciej syn Jerzego
Wacław syn Stanisława
Aleksy
Walenty Niemierczyk
Stanisław syn Szymona

Bujały Mniejsze (Gniewosze):

Jakub syn Stanisława
Jakub syn Wita (Witosiewicz)
Jan Wrzeszcz
Wojciech Kopacz
Stanisław Gniewosiewicz
Paweł Gniewosiewicz
Stanisław syn Szymona
Szymon Głuchowicz
Wojciech Gniewosiewicz
Maciej syn Piotra
Wojciech Malik
Benedykt Kopacz
Mikołaj Wrzeszcz
Stanisław syn Marcina
Walenty Wrzeszcz

Przysięga na wierno¶ć Koronie po przył±czeniu Podlasia do Polski Drohiczyn 1569 r.:

Bujały Gniewosze i Mikosze:

Wawrzyniec Mikosz
Marek syn Wawrzyńca
Jan syn Stanisława
Wojciech syn Piotra
Walenty syn Mikołaja
Mikołaj syn Jakuba
Jakub syn Abrahama
Jan syn Stanisława
Wojciech syn Marcina
Stanisław syn Szymona
Wojciech syn Stanisława
Mikołaj syn Marcina
Jakub syn Marcina
Stanisław syn Marcina
Mikołaj Wrzeszcz
Jan Wrzeszcz
Stanisław syn Piotra
Maciej syn Piotra
Mikołaj syn Piotra
Benedykt
Wojciech syn Pawła
Szymon syn Pawła
Wojciech Głuchowicz
Jan syn Szymona
Aleksy syn Piotra
Stanisław syn Jakuba
Mikołaj syn Andrzeja
Maciej Juchnowicz?
Walenty syn Macieja
Stanisław syn Jana
Adam syn Jana
Bartłomiej syn Grzegorza
Wacław syn Stanisława
Józef syn Stanisława

Podatek łanowy z 1580 r.:

Od 15 włók ziemskich z obu Bujał opłacili go Paweł i Stanisław Gniewoszowie i Jan, i Stanisław Bujalscy.

Podatek tzw. pogłówne z 1676 r.:

Bujały Gniewosze:

Andrzej Bujalski
Maciej Wierzbicki
Anna Bujalska
Wojciechowa Bujalska
Krzysztof Bujalski
Łukasz Bujalski
Stanisław Krasowski
Andrzej Bujalski
Kamieński
Stanisławowa Bujalska
Wojciech Bujalski
Jakub Bujalski
Jakub Bujalski (drugi)
Jan Tymiński
Wojciechowa Bujalska
Bujały Mikosze:
Marcin Rozbicki
Piotr Wierzbicki
Jan Zawadzki
Tomasz Krasnodębski
Szymon Wielogórski
Jan Bujalski
Jerzy Bujalski
Andrzej Skibniewski
Wojciechowa Bujalska
Walerian Sikorski
Marcin Łazowski
Józef Bujalski
Paweł Bujalski
Piotrowa Bujalska
Maciejowa Bujalska
Stanisław Bujalski
Piotr Bujalski
Wierzbicki
Michał Kozłowski
Wojciechowa Bujalska

Herbarz Polski Adam Boniecki:

Bujalscy herbu Ko¶ciesza pochodz± z Bujał w województwie rawskim, gdzie licznie rozrodzeni różnych przydomków jak: Surdeka, Sługocic, Oleksic, Lichota używali.

S± i Bujały w województwie podlaskim na których także Bujalscy dziedziczyli. (chodzi tu o Bujalskich herbu ¦lepowron z Podlasia, autor myli ich z Bujalskimi herbu Ko¶ciesza i uważa za jeden ród).

Andrzej Bujalski pisarz kancelarii królewskiej, następnie skekretarz królewski, został metrykantem koronnym 1638 r. Piotr Bujalski syn Sebastiana łowczy rawski 1635 r. kupił w 1632 r. czę¶ć Bujał od Łukasza Bujalskiego syna Marcina, Mikołaja Bujalskiego, syna Stanisława i Jana Bujalskiego syna Jana, żonaty był z Marciann± z Belskich. Barbara Bujalska córka Sebstiana, żona Stanisława Rossochowskiego 1605 r. Maksymilian Bujalski syn Walentego, wnuk Piotra 1661 r., Anna z Bujalskich za Marcinem Potrykowskim 1660 r.

Andrzej Bujalski na Bujałach Gniewoszach komornik ziemski krakowski, ożeniony z Elżbiet± Ch±dzyńsk± córk± Jana w 1677 r. Bartłomiej i Stanisław Bujalscy podpisali z ziemi± drohick± elekcję króla Michała Wi¶niowieckiego, a Jan i Dominik Bujalscy stroniccy Augusta III głosowali za nim w 1733 r. Wojciech Bujalski skarbnik bracławski w 1742 r. Łukasz Bujalski syn Wojciecha nabył Wyszomierz (?) 1761 r. Rafał i Feliks Bujalscy synowie Stanisława ust±pili sumy ze spadku po Cegłowskim bratu Janowi Bujalskiemu w 1780 r. Andrzej Bujalski z żony Eleonory ze Smorczewskich miał córkę Franciszkę za Antonim Kopciem D±browskim, kwitowała wraz z mężem Szymona Bujalskiego w 1793 r.

Pisali się z województwem podlaskim na elekcję Jana III: Andrzej Bujalski i dwóch Wojciechów Bujalskich, a na obiór Augusta II - Jakub Bujalski. Potomkowie Stanisława dziedzica Bujał Mikoszów w ziemi drohickiej, po czterech synach Wojciecha dowiedli szlachectwa w Królestwie:

1. Jakub Bujalski miał dwóch synów: Fabiana i Tomasza. Fabian miał Wojciecha, po którym Karol z Petronelli Kossakowskiej pozostawił syna Franciszka w 1842 r., a Franciszek, brat Karola z Teresy Bujalskiej zostawił Rocha, Antoniego, Józefa w 1845 r. Tomasz drugi syn Jakuba miał syna Łukasza, ten Józefa, który z Heleny Ratyńskiej zostawił Józefa w 1845 r.
2. Kazimierz zostawił Wojciecha, ten Andrzeja, po którym syn Jan z Benedykty Żochowskiej miał dwóch synów: Ignacego w 1842 r. i Jakuba, którego syn Teofil w 1844 r.
3. Wojciech zostawił Jakuba, ten Tomasza, ten Jana, ten Feliksa, którego syn Franciszek w 1842 r.
4. Mateusz miał syna Krzysztofa, ten Adama, ten Ambrożego, ten Kazimierza, po którym został Emilian Juliusz w 1850 r.

Bujalscy, ziemianie oszmiańscy. Krystyna Iwanówna z Lubochońskich, wdowa po Andrzeju Bujalskim i synowie jej: Kazimierz, Stanisław i Mikołaj Bujalscy wystawili skrypt Starbowskiemu 1645 r. Kazimierz Bujalski rotmistrz mozyrski w 1771 r. oboĽny mozyrski 1785 r. Michalina Bujalska przełożona Bernardynek w Wilnie w 1786 r.

Fragmenty z książki „Sokołów Podlaski. Dzieje miasta i okolic” pod red. G. Ryżewskiego, Sokołów Podlaski 2006, z rozdziału „Osadnictwo lewobrzeżnej części ziemi drohickiej w XV i na pocz. XVI w. – okolice Sokołowa, Węgrowa i Mord. T. Jaszczołt:

„…Położone na zachód od Jabłonny Bujały dzieliły się już w końcu XV w. na dwie części: Gniewosze i Mikosze. W parafii Jabłonna znajdowały się tylko Bujały Gniewosze, natomiast Bujały Mikosze należały do kościoła w Niecieczy. Bujały Gniewosze przybrały nazwę od Gniewosza z Bujał występującego w l. 1458-1494. Jego bratem lub krewnym mógł być Jakub Kopacz z Bujał występujący w 1477 r. Szlachtę o przydomku Kopacz spotykamy później w Bujałach Gniewoszach. Drugie Bujały, które należały do parafii w Niecieczy w poł. XV w. stanowiły własnośc Lutka z Bujał, występującego w 1458 r. Jego synami byli Piotr, Jan i Grzegorz, którzy w 1470 r. wyrokiem biskupa zostali włączeni do parafii Nieciecz. Żona Piotra Agnieszka, występowała w 1471 r. w konsystorzu janowskim. Piotr występował jeszcze w l. 1466-1476, a Grzegorz w l. 1476-1482. Grzegorz w 1477 r. został nazwany synem Lutka. Jan z Bujał w 1492 r. zrezygnował ze swego dziedzictwa na rzecz bratanków Stanisława i Mikołaja z Bujał. W 1495 r. Stanisław i Mikołaj wzięli w zastaw jakieś pole od Gniewosza z Bujał. Stanisław mógł być identyczny ze Stanisławem Kmitą występującym w l. 1473-1494. Od tego Mikołaja, czyli Mikosza, znanego w 1502 r. pochodzi nazwa Bujały Mikosze. Bujalscy z obu wsi stawili do popisu w 1528 r. cztery konie. Najprawdopodobniej w obu wsiach mieszkały rody odrębnego pochodzenia. W 1562 r. Bujalscy świadcząc w wywodzie szlachectwa podali swój herb Ślepowron. W następnym roku inny Bujalski podawał jako swój herb Rawicz…”

http://www.zsokolowa.com/index.php?opti ... &Itemid=46