Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Borowski Adam Marcin
17.08.2014 22:32
[herb_lewa]jastrzebiecAdam Marcin Borowski, syn dra Adama Borowskiego i Marii z Wietrzykowskich, urodził się 12 lipca 1910 roku w Grodźcu (dziś dzielnica Będzina). Jego ojcem był lekarz, praktykujący przy znajdującym się w Grodźcu kompleksie przemysłowym należącym do rodziny Stanisława Ciechanowskiego (kompleks ten składał się z dwóch kopalni, huty, cementowni i browaru), pochodzący z gałęzi rodziny Borowskich h. Jastrzębiec.
Dr Borowski po wybuchu I wojny światowej powołany został do armii rosyjskiej, w której służył przez całą wojnę jako lekarz wojskowy; krótko po zakończeniu wojny, w grudniu 1918, zmarł w Warszawie najprawdopodobniej wskutek stresu pourazowego.
Adam Marcin Borowski wraz z matką został w Grodźcu, gdzie utrzymywała ona dom ze skromnych honorariów, jakie otrzymywała za pracę dziennikarską dla ukazującej się na Śląsku prasy kobiecej. W roku 1923 wyszła po raz drugi za mąż, za dyrektora kopalni „Janina” w Libiążu, Zygmunta Szczotkowskiego i wraz z synem Adamem przeprowadziła się do Libiąża. Rok później przyszła na świat przyrodnia siostra Adama Borowskiego - Anna Szczotkowska.
Adam Marcin Borowski ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, rocznik 1928/29. W 1933 r. ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim, a egzamin adwokacki złożył w 1939 r. W czasie studiów należał do Korporacji Akademickiej „Arkonia”, a później do Związku Filistrów „Arkonii”.
W Kampanii Wrześniowej 1939 r. służył jako porucznik w 5 Pułku Strzelców Konnych i 3 Pułku Ułanów Śląskich. Pojmany do niewoli wraz z całym oddziałem w okolicach Krakowa został wykupiony przez matkę i ojczyma, po czym wrócił do matki, która mieszkała wówczas w podkrakowskim Bieżanowie. Podczas okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji, był członkiem Armii Krajowej - ps. Marcin. Został odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Srebrnym Zasługi z Mieczami.
W 1945 r. ożenił się z siostrą swego kolegi, Jadwigą Nowina-Konopka, córką Adama i Malwiny z Czermińskich, wychowanką Sacré-Coeur w Zbylitowskiej Górze, późniejszą przewodniczącą Koła Filistrowych „Arkonii”.
Pracował jako adwokat w 14 Zespole Adwokackim w Warszawie, jako radca prawny m.in. w Przedsiębiorstwie Filatelistycznym „Ruch”.
Zmarł nagle 5 listopada 1998 r. i został pochowany obok żony w grobie rodzinnym na Powązkach w Warszawie, kwatera 71.
Adam Marcin Borowski pozostawił czworo dzieci: Ewę (ur. 1946, po mężu Moors), Marię (ur. 1948, po mężu Czerwińską), Adama-Marię-Janusza (ur. 1949) i Magdalenę-Zofię (ur. 1958, po mężu Kość).
Dr Borowski po wybuchu I wojny światowej powołany został do armii rosyjskiej, w której służył przez całą wojnę jako lekarz wojskowy; krótko po zakończeniu wojny, w grudniu 1918, zmarł w Warszawie najprawdopodobniej wskutek stresu pourazowego.
Adam Marcin Borowski wraz z matką został w Grodźcu, gdzie utrzymywała ona dom ze skromnych honorariów, jakie otrzymywała za pracę dziennikarską dla ukazującej się na Śląsku prasy kobiecej. W roku 1923 wyszła po raz drugi za mąż, za dyrektora kopalni „Janina” w Libiążu, Zygmunta Szczotkowskiego i wraz z synem Adamem przeprowadziła się do Libiąża. Rok później przyszła na świat przyrodnia siostra Adama Borowskiego - Anna Szczotkowska.
Adam Marcin Borowski ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, rocznik 1928/29. W 1933 r. ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim, a egzamin adwokacki złożył w 1939 r. W czasie studiów należał do Korporacji Akademickiej „Arkonia”, a później do Związku Filistrów „Arkonii”.
W Kampanii Wrześniowej 1939 r. służył jako porucznik w 5 Pułku Strzelców Konnych i 3 Pułku Ułanów Śląskich. Pojmany do niewoli wraz z całym oddziałem w okolicach Krakowa został wykupiony przez matkę i ojczyma, po czym wrócił do matki, która mieszkała wówczas w podkrakowskim Bieżanowie. Podczas okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji, był członkiem Armii Krajowej - ps. Marcin. Został odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Srebrnym Zasługi z Mieczami.
W 1945 r. ożenił się z siostrą swego kolegi, Jadwigą Nowina-Konopka, córką Adama i Malwiny z Czermińskich, wychowanką Sacré-Coeur w Zbylitowskiej Górze, późniejszą przewodniczącą Koła Filistrowych „Arkonii”.Pracował jako adwokat w 14 Zespole Adwokackim w Warszawie, jako radca prawny m.in. w Przedsiębiorstwie Filatelistycznym „Ruch”.
Zmarł nagle 5 listopada 1998 r. i został pochowany obok żony w grobie rodzinnym na Powązkach w Warszawie, kwatera 71.
Adam Marcin Borowski pozostawił czworo dzieci: Ewę (ur. 1946, po mężu Moors), Marię (ur. 1948, po mężu Czerwińską), Adama-Marię-Janusza (ur. 1949) i Magdalenę-Zofię (ur. 1958, po mężu Kość).