Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Kaszyc Konstanty

23.02.2008 12:00
[blok]Kaszyc Konstanty — zapewne syn Józefa, oficera 19-go pułku ułanów z r. 1812, późniejszego marszałka pow. nowogrodzkiego, oraz Zofji Dunin Rajeckiej, kandyd. nauk dyplomatycznych uniw. dorpackiego, właściciel maj. Tarnowszczyzna, Białogród i in. (1828—1881 r.). Żonaty był z Julją Wiesiołowską. Uwięziony w r. 1863, złożył Kaszyc zeznania, kompromitujące członków organizacji. Stąd posypały się na niego liczne zarzuty, z któremi się na każdym kroku na wygnaniu w Syberji i w życiu późniejszem spotykał. Niektóre fakta, rehabilitujące Kaszyca, — jego cierpienia i osłabienie fizyczne, któremu uległ w więzieniu, jego żal, jaki uczuwał później zawsze z powodu swych zeznań, — przytoczyła w „Pamiętnikach wygnańca" p. Zofja Kowalewska (str. 115, 116 — wyd. z r. 1911). Kaszyc zostawił pamiętniki, które miał złożyć w Bibliotece Jagiellońskiej.
Niektóre szczegóły życiorysowe od p. M. Brensztejna

[Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857-1865; Biblioteka Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy] - pisownia aryginalna