Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Kwiatkowski Bronisław
24.04.2010 22:46
Bronisław Kwiatkowski urodził się 5 maja 1950 w Mazurach, miejscowości w powiecie Kolbuszowskim, gminie Raniżów.
W 1973 ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Generał B. Kwiatkowski absolwent Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie (lata 1977-1980) oraz Akademii Dowodzenia Związkowych Sił Zbrojnych Niemiec (niem. die Bundeswehr, lata 1990-1992) w Hamburgu. Posiadał znajomość języków: angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego.
Na pierwsze stanowisko liniowe – dowódcy plutonu – skierowano go do 29 Pułku Czołgów 11 "Drezdeńskiej" Dywizji Pancernej w Żaganiu. W 1974 został dowódcą kompanii w tej jednostce wojskowej. Od 1980 do 1982 kierował sztabem 16 Batalionu Powietrzno-Desantowego z Krakowa, po czym służył w Dowództwie 6 "Pomorskiej" Dywizji Powietrznodesantowej w Krakowie, od 1986 6 "Pomorskiej" Brygady Powietrzno-Desantowej, a od 1989 6 Brygady Desantowo-Szturmowej im. gen. bryg. Stanisława Sosabowskiego. Pełnił kolejno funkcje oficera operacyjnego (lata 1982-1983), szefa Wydziału Operacyjnego (lata 1983-1986) oraz szefa Sztabu (lata 1986-1990).
W 1990 został szefem Oddziału Operacyjnego w Zarządzie Operacyjnym Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie, a od 1993 był szefem Oddziału Rozpoznania i Walki Radioelektronicznej w Sztabie Krakowskiego Okręgu Wojskowego w Krakowie. W latach 1995-1996 dowodził Polskim Kontyngentem Wojskowym w ramach misji pokojowej ONZ rozdzielania wojsk na Wzgórzach Golan (UNDOF). Następnie objął stanowisko dowódcy 6 Brygady Desantowo-Szturmowej im. gen. bryg. Stanisława Sosabowskiego w Krakowie.
W 2000 wyznaczono go szefem Sztabu Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego w Krakowie, który w 2002 przeformowano na 2 Korpus Zmechanizowany. W 2003 został zastępcą dowódcy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe, w ramach I zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku po II wojnie w Zatoce Perskiej. Po powrocie do Polski w 2004 był zastępcą dyrektora Centrum Szkolenia Sił Pokojowych NATO (ang. Joint Force Training Center) w Bydgoszczy. W 2005 ponownie przebywał w Iraku jako Szef Szkolenia Misji Szkoleniowej NATO (ang. NATO Training Mission – Iraq). Następnie był zastępcą dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego.
Od 18 lipca 2006 do 24 stycznia 2007 dowodził Wielonarodową Dywizją Centrum-Południe podczas VII zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego na misji stabilizacyjnej w Iraku. 20 kwietnia 2007 został wyznaczony na dowódcę Dowództwa Operacyjnego. 3 maja 2007 prezydent Lech Kaczyński awansował gen. dyw. Bronisława Kwiatkowskiego na stopień wojskowy generała broni. W związku z reorganizacją, w dniu 15 sierpnia 2007 objął stanowisko dowódcy operacyjnego Sił Zbrojnych.
Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem.
15 kwietnia 2010 mianowany pośmiertne generałem.
W 1973 ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Generał B. Kwiatkowski absolwent Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie (lata 1977-1980) oraz Akademii Dowodzenia Związkowych Sił Zbrojnych Niemiec (niem. die Bundeswehr, lata 1990-1992) w Hamburgu. Posiadał znajomość języków: angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego.
Na pierwsze stanowisko liniowe – dowódcy plutonu – skierowano go do 29 Pułku Czołgów 11 "Drezdeńskiej" Dywizji Pancernej w Żaganiu. W 1974 został dowódcą kompanii w tej jednostce wojskowej. Od 1980 do 1982 kierował sztabem 16 Batalionu Powietrzno-Desantowego z Krakowa, po czym służył w Dowództwie 6 "Pomorskiej" Dywizji Powietrznodesantowej w Krakowie, od 1986 6 "Pomorskiej" Brygady Powietrzno-Desantowej, a od 1989 6 Brygady Desantowo-Szturmowej im. gen. bryg. Stanisława Sosabowskiego. Pełnił kolejno funkcje oficera operacyjnego (lata 1982-1983), szefa Wydziału Operacyjnego (lata 1983-1986) oraz szefa Sztabu (lata 1986-1990).
W 1990 został szefem Oddziału Operacyjnego w Zarządzie Operacyjnym Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie, a od 1993 był szefem Oddziału Rozpoznania i Walki Radioelektronicznej w Sztabie Krakowskiego Okręgu Wojskowego w Krakowie. W latach 1995-1996 dowodził Polskim Kontyngentem Wojskowym w ramach misji pokojowej ONZ rozdzielania wojsk na Wzgórzach Golan (UNDOF). Następnie objął stanowisko dowódcy 6 Brygady Desantowo-Szturmowej im. gen. bryg. Stanisława Sosabowskiego w Krakowie.
W 2000 wyznaczono go szefem Sztabu Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego w Krakowie, który w 2002 przeformowano na 2 Korpus Zmechanizowany. W 2003 został zastępcą dowódcy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe, w ramach I zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku po II wojnie w Zatoce Perskiej. Po powrocie do Polski w 2004 był zastępcą dyrektora Centrum Szkolenia Sił Pokojowych NATO (ang. Joint Force Training Center) w Bydgoszczy. W 2005 ponownie przebywał w Iraku jako Szef Szkolenia Misji Szkoleniowej NATO (ang. NATO Training Mission – Iraq). Następnie był zastępcą dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego.
Od 18 lipca 2006 do 24 stycznia 2007 dowodził Wielonarodową Dywizją Centrum-Południe podczas VII zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego na misji stabilizacyjnej w Iraku. 20 kwietnia 2007 został wyznaczony na dowódcę Dowództwa Operacyjnego. 3 maja 2007 prezydent Lech Kaczyński awansował gen. dyw. Bronisława Kwiatkowskiego na stopień wojskowy generała broni. W związku z reorganizacją, w dniu 15 sierpnia 2007 objął stanowisko dowódcy operacyjnego Sił Zbrojnych.
Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem.
15 kwietnia 2010 mianowany pośmiertne generałem.