Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Karnkowski h. Junosza

4.06.2010 09:45
KARNKOWSKI h. JUNOSZA. Senatorowie w rodzinie: Jan, kasztelan lendzki 1500 r., a kasztelan gnieźnieński 1502 r. Jan, biskup przemyślski 1527 r., kujawski 1531 r., um. 1538 r. StanMaw, biskup kujawski 1567 r., arcybiskup gnieźnieński 1581 r., um. 1603 r. Jan, kasztelan lendzki 1602 r. Dadźbog, wojewoda derpski 1614 r. Jan, wojewoda płocki 1617 r. Stanisław, kasztelan dobrzyński 1617 r. Erazm, kasztelan rypiński 1618 r. Andrzej, kasztelan kowalski 1640 r. Stanisław, kasztelan wyszogrodzki 1643 r. Stanisław, kasztelan dobrzyński 1648 r. Gabryel, kasztelan raciążski 1664 r., um. 1667 r. Adam, kasztelan wyszogrodzki 1699 r., um. 1724 r. Antoni, kasztelan kujawsko-konarski 1783—1796 r. Stefan, kasztelan senator Królestwa Polskiego 1820 r., um. 1824 r.
Stara w ziemi dobrzyńskiej rodzina, wzięła nazwisko od wsi Karnkowa, która dotychczas w jej posiadaniu zostaje. Stanisław z Karnkowa 1404—1427 r. Jan, z przydomkiem Polak, długi czas wojował w Niemczech, w wojsku cesarskiem; powróciwszy do ojczyzny, w 1485 r. wysłany na pomoc Stefanowi, wojewodzie wołoskiemu, dzielnie walczył przeciw Turkom. W 1491 r. mianowany starostą głogowskim, utrzymał to księztwo dla Jana Alberta; kasztelan lendzki 1500 r., a następnie 1502 r. gnieźnieński, starosta międzyrzecki, um. 1503 r., mając lat 75.
Mikołaj z Karnkowa, właściciel Zagoździa i Pasieczny, miecznik halicki 1472 r., podstoli lwowski 1483 r., miał dwie żony, Annę z Łankowic i Dorotę Korytkównę, z której pozostawił synów, Jana i Tadeusza.
Jan, kanonik krakowski i sekretarz królewski 15ll r., proboszcz skarbimierski 1526 r., następnie biskup przemyślski 1527 r., a kujawski 1531 r., uczony i rozumny, posłował do Władysława i jego syna Ludwika królów węgierskich. Biskup wyrestaurował zamek raciążski, przyłożył się do elekcyi Zygmunta Augusta 1531 r. i posłował do Litwy z zawiadomieniem o tej elekcyi; um. 1538 r. w Raciążu.
Tadeusz, młodszy syn podstolego Mikołaja i Doroty Korytkówny, z żony Elżbiety Olszewskiej z Kanigowa, miał synów: Stanisława, Jana i Piotra, starostę dobrzyńskiego.
Stanisław, jeden z najznakomitszych ludzi swojego czasu, referendarz nadworny koronny, kanonik wieluński 1558 r., kanonik i kantor gnieźnieński, scholastyk łęczycki, sekretarz wielki koronny 1563 r., biskup kujawski 1567 r., a ostatnio arcybiskup gnieźnieński 1581 r., wymowny, uczony, nieskażonych obyczajów, um. 1603 r. w Łowiczu. W bezkrólewiu 1573 r. popierał elekeyę Henryka Walezego i podał mu projekt podniesienia władzy monarchicznej i znaczenia senatu, czem obruszył na siebie szlachtę. Zakładał, restaurował i nadawał hojnie kościoły, a w 1570 r. założył kolegium jezuickie w Kaliszu.
Jan, ze skarbnika podkomorzy dobrzyński i starosta łęczycki 1588 r., odziedziczył po bracie arcybiskupie jego majątki ziemskie; kasztelan lendzki 1602 r., z żon, Jadwigi Smoguleckiej, podług genealogii Lasockich, Nadborowskiej i Doroty-Anny Moszczeńskiej pozostawił sześć córek: Elżbietę lv. za Rogalińskim, 2v. za Węgierskim, Zofię za Adamem Czerskim, kasztelanem dobrzyńskim, Katarzynę za Przerębskim, Annę za Jakóbem Szczawińskim, wojewodą brzesko-kujawskim, Jadwigę za Tomaszem Stępowskim, podkomorzym gostyńskim, i N., zakonnicę w Łęczycy, oraz synów: Marcina-Teodora, Jana, Stanisława, Erazma i Andrzeja.
Marcin-Teodor, dziekan gnieźnieński, kustosz łęczycki i kanonik krakowski 1592—1631 r., nadawca Jezuitów w Kaliszu.
Jan, dziedzic dóbr Nadborów, po którym z Justyny Lubodzicskiej syn Wojciech, buńczuczny hetmana Koniecpolskiego, bezdzietny i córka Dorota za Aleksandrem Korniaktem.
Stanisław, z podkomorzego kasztelan dobrzyński 1617 r., dziedzic dóbr Karnków, Borowie i Glinianki, po którym z Płonkowskiej córki, Jadwiga za Stanisławem Orłowskim, Elżbieta za Stanisławem Gembartem i syn Stanisław, kasztelan dobrzyński 1648 r., starosta tołkmiński, żonaty z Maryanną Kuczborską, kasztelanką sierpską, bezpotomny.
Erazm, dziedzic Nowej Wsi, podkomorzy łęczycki, kasztelan rypiński 1618 r., z żoną Zofią Kretkowską bezdzietny.
Andrzej, najmłodszy z synów kasztelana Jana, kasztelan kowalski 1640 r., miał mieć trzy żony: Gryzeldę Przerębską, Elżbietę Działyńską i Katarzynę Olszewską, z której miał córkę za Dezyderym Lubomirskim, 2v. za Franciszkiem Łodzińskim.
Piotr, najmłodszy syn Tadeusza i Olszewskiej, starosta dobrzyński, podkomorzy płocki 1582 r., starosta bobrownicki, um. 1604 r., pozostawiwszy z żony Anny Moszczeńskiej, cześnikówny dobrzyńskiej, synów: Tadeusza, Dadźboga i Jana.
Dadźbog, deputat na Trybunał koronny 1599 r., rotmistrz królewski, starosta bobrownicki, wojewoda derpski 1614 r., starosta dobrzyński i odolanowski, delegowany do traktowania z Moskwą 1611 r., był ożeniony lv. z Katarzyną Konarską, 2v. z Anną-Gryzeldą Sobieską, ciotką króla Jana III, która po śmierci męża wyszła za Jana Rozdrażewskiego; Dadźbog umarł bezpotomnie.
Jan, podkomorzy 1608 r., a od 1617 r. wojewoda płocki i starosta wyszogrodzki, deputat na Trybunał radomski 1620 r., z żony Zofii Rokszyckiej miał córki, Izabelę lv. za Garwaskim, 2v. za Krzysztofem Kiełczewskim, cześnikiem łęczyckim, i 3v. za Samuelem Konarskim, wojewodą mal-borgskim, i Maryannę za Heronimem Kryskim, oraz synów: Michała, Piotra, który podpisał elekcyę 1648 roku z wojew. płockiem, Gabryela, kanonika płockiego i sekretarza królowskiego, zm. 1647 r., i Stanisława:
Michał, starosta wyszogrodzki 1632—1655 r., poseł na sejmy, podpisał elekcyę z ziemią wyszogrodzką; starosta zapisał swe dobra Nadarzyn, Walentów i Wolicę, w ziemi warszawskiej, na fundacyę kolegium jezuickiego w Płocku, co sejm 1661 r. zatwierdził.
Stanisław, kasztelan wyszogrodzki 1643 r., podpisał elekcyę 1648 r. z ziemią wyszogrodzką; z żony Anny Łużeckiej miał córkę Joannę Tulibowską, kasztelanową słońska, i synów, Jana i Gabryela.
Jan zaślubił Zofię Kryską, kasztelankę raciążską, i z niej miał córkę Agnieszkę za Władysławem Skarbkiem, kasztelanem konarsko-łęczyckim.
Gabryel, dziedzic dóbr Sikorz, kasztelan raciążski 1664 r., miał dwie żony, Konstancyę Mniewską, z niej syn Adam, i Teresę Leszczyńską.
Adam, kasztelan wyszogrodzki 1699 r., miał dwie żony, Ewę Lasocką, kasztelankę inowrocławską, z niej córka Agnieszka lv. za Franciszkiem Zboińskim, łowczym nadwornym koronnym, 2v. za Aleksandrem Szygowskim, i synowie: Ignacy, kanonik i kustosz płocki 1726 r., Kazimierz, Bernardyn w Skępem, i Stanisław, i Teofilę Żółtowską, z której córki, Antonina, Benedyktynka w Sierpcu, i Katarzyna za Jakóbem Karniewskim, wojskim różańskim.
Stanisław, dziedzic na Karnkowie, żonaty z Wiktoryą Niszczycką, kasztelanką płocką, pozostawił córkę Apolonię za Józefem Piegłowskim, kasztelanem słońskim, i synów: Antoniego, Andrzeja, kanonika płockiego 1748 r., Sylwestra, łowczego sierpskiego, żonatego z Franciszką Rumocką, Józefa i Piotra.
Antoni, dziedzic Łagiewnik, chorąży radziejowski 1764 r., kasztelan konarsko-kujawski 1783 r., z żony Maryanny Głembockiej miał syna Stefana, deputata na Trybunał koronny, posła na sejmy Ks. Warszawskiego, kasztelana i senatora Królestwa 1820 r., po którym z dwóch żon, Eleonory i Maryanny Jeżewskich córki: Maryanna za Cypryanem Zawiszą, Józefa za Gabryelem Podoskim, Julianna lv. za Stanisławem, marszałkiem sejmowym, 2v. za Janem, pułkownikiem wojsk polskich, Piwnickimi, i Tekla za Antonim Sumińskim.
Józef, dziedzic Zhójna i Lelic, starosta mokrski 1758 r., po śmierci żony Julianny Ostromęckiej został księdzem i był kanonikiem katedralnym włocławskim; pozostawił córkę Teklę, żonę Emeryka Bratoszewskiego, i synów, Piotra i Rafała.
Piotr, właściciel Mazewa, podkomorzy króla Stanisława Augusta 1791 r., żonaty z Franciszką Lasocką, kasztelanką sochaczewską, miał syna
Adama, po którym z Heleny Morzkowskiej synowie, Juliusz, dziedzic dóbr Mchów, żonaty z Salomeą Zakrzewską, i Anastazy, dziedzic dóbr Świeszew, ożeniony z Maryą Osińską, wylegitymowani w Królestwie 1839 roku.
Rafał, młodszy syn starosty Józefa, dziedzic Broniewa, Pogrzybowa i Jelitowa, zaślubił Brygidę Rybińską, cześnikównę przedecką, i z niej miał córki, Eleonorę za Prokopem Skórzewskim i Juliannę, żonę Jana Piwnickiego, pułkownika wojsk polskich.
Piotr, najmłodszy z synów Stanisława i Niszczyckicj, dziedzic Karnkowa i Chlebowa, zaślubił Salomee Nakwaską, ehorążankę wyszogrodzką, i z niej miał córkę Jadwigę za Tomaszem Wyczałkowskim i synów, Franciszka i Józefa.
Franciszek, dziedzic Karnkowa i Chlebowa; sędzia pokoju okręgu lipnoskiego 1819 r., wylegitymowany w Królestwie 1837 r., zaślubił Gertrudę Karwosiecką. podkomorZankę płocką, i z niej pozostawił córkę Domicelę, żonę Karola Kalksteina, i synów; Gabryela, Jana, oficera wojsk polskich, i Konstantego; po Gabryelu z Anny Mioduskiej córka Władysława za Adolfem Chełmiekim, a po Konstantym z Maryanny Chełmickiej córki: Emilia Biesiekierska, Aniela Brandlowa, Zofia za Tomaszem Duninem-Wąsowiczem i synowie, Antoni żonaty z Cisowską i Ignacy, dziedzic Karnkowa żonaty z Pelagią, córką hr. Feliksa Czackiego.
Józef, młodszy syn Piotra i Nakwaskiej, dziedzic Czamanina, poślubił Eustachię z Orsettich i z niej miał synów: Adolfa, Teodora, Piotra i Sylwestra, wylegitymowanych w Królestwie 1837 r.
Adolf, dziedzic Leszna, zaślubił Bronisławę Otocką i z niej pozostawił córkę Maryę za Janem Wodzińskim i synów, Stanisława, żonatego z Jadwigą Rulikowską i Gustawa, ożenionego z Ludwiką Gerliezówną.
Piotr, żonaty z Kamilą Karnkowską, miał synów: Ludwika, Wincentego, Władysława, ożenionego z Teodorą Krzymuską, Edwarda, po którym z Heleny Otockiej córki: Felicya za Janem Byszewskim, Helena za Karolem hr. Jezierskim i Marya.
Sylwester, dziedzic dóbr Żeronice, z żony Felicyi Krzymuskiej pozostawił synów, Stefana i Witolda (Metr. Kor., Kancl., Sigil., Ks. Gr. Płockie, Przedeckie, Czerskie i Sochaczewskie, Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Bon.).
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego