Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Nowicki h.Nowicki

21.06.2010 09:44
NOWICKI h. NOWICKI. Herb — w polu błękitnem trzy osęki z sobą schodzące się w pośrodku tarczy, tak że jeden z nich prosto na dół obrócony, drugie dwa, jeden w prawą stronę, drugi w lewą hakami obrócone; na hełmie w koronie trzy strusie pióra, na nich takież trzy osęki.
Licznie rozrodzeni na Litwie, brali przydomek Siła. Ostafij Wasilewicz 1524 r. Własiej Nestorowicz, dworzanin królewski 1527 r., miał syna Ostafia, dworzanina królewskiego, który w 1528 r. otrzymał pięć wsi w pow. kamienieckim. Mikołaj, dworzanin królewski 1533 r., był w 1549 r. namiestnikiem skidelskim i kryńskim. Jan, syn Andrzeja, namiestnik wileński 1552 r. (Metr. Litew., Bon., Arch. Dubr.).
Prokop, dzielny rotmistrz za Zygmunta III, otrzymał w nagrodę zasług wieś Rozłucz, pod Samborem, i z żony Cieszkowskiej pozostawił syna Wojciecha, po którym z N. Szujskiej syn Mikołaj ożeniony z Eufrozyną Horodyską.
Jan i Paweł z wojew. trockiem 1632 r., a Kazimierz-Władysław 1648 r. z pow. kowieńskim podpisali elekcyę. Jan, Teodor i Władysław z wojew. wileńskiego, Jan i Krzysztof z wojew. trockiego 1669 r., oraz Andrzej, Jerzy, Łukasz, Piotr i Samuel z wojew. brzesko-litewskiego, Kazimierz z wojew. witebskiego i Łukasz z wojew. nowogrodzkiego 1697 r. elektorowie.
Michał, skarbnik miński 1701 r., miał syna Jana-Antoniego, skarbnika 1717 r., a następnie podczaszego mińskiego, po którym z Wereszczakówny synowie: Franciszek, sędzia grodzki 1728 r., cześnik miński 1745 r. Feliks (Szczęsny), podwojewodzy 1760 r., łowczy chełmski 1761 r., elektor 1764 r. z ziemi chełmskiej, i Stanisław, cześnik chełmski, poseł i elektor z ziemi zakroczymskiej 1764 r., podstoli wendeński 1766 r., który w 1765 r. nabył części Popowa, w pow. serockim; po Feliksie z żony Barbary Poświatowskiej syn Józef.
Łukasz, towarzysz pancerny 1712 r. Piotr, łowczy owrucki 1718 r. Adam, Adam, horodniczy lidzki, Jerzy, Józef i Władysław z wojew. wileńskiego, Antoni i Władysław z wojew. trockiego, Bonifacy i Józef z wojew. mińskiego, i Andrzej z wojew. kijowskiego elektorowie 1733 r. Ferdynand, podczaszy kijowski 1742 r. Franciszek, viceregent grabowiecki, z ziemią chełmską, Jan, porucznik i poseł ziemi sochaczewskiej, z wojew. rawskiem i Michał, komornik i poseł wojew. wileńskiego, z wojew. wileńskiem podpisali elekcyę 1764 r. Karol, vicegerent grodzki buski 1772 r., podstoli bełski 1788 r. Hilary, sędzia ziemski oszmiański 1793 r. (Metr. Litew., Bon., Metr. Kor., Zap. i Wyr. Tryb Lubel., Sigil., Kancl., Arch. Dubr.).
Franciszek otrzymał 1726 r. urząd subdelegata grodzkiego trembowelskiego, a następnie był chorążym wojsk koronnych, i z żony Barbary Osińskiej miał syna Łukasza, ochrzczonego 1743 r. w par. Pawłowice; Rudolf-Antoni, syn Łukasza i Konstancyi Bohdanowiczówny, ochrzczony 1774 r. w par. Chmielnik, wylegitymował się w Galicyi 1804 r. (Cjuaterniones).
Józef, kapitan artyleryi wojsk litewskich 1792 r., zaślubił Wiktoryę z Szuratów-Sołtan i z niej pozostawił trzech synów: Kastellego, komisarza wojny, Ryszarda i Zygmunta, prof. Akademii wileńskiej.
Ryszard, ur. 1799 r. we wsi Kodosy, w W. Ks. Poznańskiem, wszedł 1817 r. jako pontonier klasy 2 do batalionu saperów i w 1820 roku został podporucznikiem, a w 1821 roku wyszedł do dymisyi; um. 1864 roku (Ks. Wojskowe).
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego