Solski Stanisław (1622-1701)

Stanisław Solski h. Poraj, ur. 21.9.1622 Kalisz, zm. 9.8.1701 Kraków jezuita, uczony w Krakowie, poseł do Turcji, kapelan Jana III Sobieskiego, profesor w Krośnie i Kamieńcu Podolskim, pisał pierwszy z Polaków w przedmiocie matematycznym w języku ojczystym, pozostawił prace dot. maszyn i religi.

Więc tem rokiem (1654) z posłem polskim Bieganowskim, udał się do stolicy padyszacha, O. Stanisław Solski, Kaliszanin, znakomity matematyk, (któremu towarzyszył młody Jan Sobieski, stąd datuje się przyjaźń króla Jana III z tym Jezuitą), i przez lat 8 pracował dla Polaków i Rusinów. Odszukiwać ich musiał na galerach, na targach niewolników, po domach tureckich i sturczonych już (poturmaków) w szeregach wojskowych. Ale tysiące niewiast polskich po haremach, lub jako niańki dzieci tureckich, zostawały bez pomocy, bo wszelkie zbliżenie się do nich, groziło im i misyonarzowi śmiercią. Także Ormianom i Grekom, wyuczywszy się ich języka, świadczył O. Solski duchowne usługi.[3]

Bibliografia

[1]Nies.
[2] Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1564-1995
[3] Zaleski S., ks., Jezuici w Polsce, Kraków 1908
[4] Krzyżanowski A., O życiu uczonem Stanisława Solskiego: rosprawa napisana i na posiedzeniu publicznem Krolewsko-Warszawskiego Uniwersytetu dnia 31 lipca 1822 czytana
[5] Przegląd Naukowy, Literaturze, Wiedzy i Umnictwu Poświęcony, 1843 nr 9
.