Korzystając z różnych dzienników krajowych i zagranicznych, jako też wielu korespondencyj i wypisów od pojedynczych osób mi przysłanych, zbierałem przez cały przeciąg powstania w r. 1863. i 1864. nazwiska poległych, straconych lub zmarłych po szpitalach z ran otrzymanych w boju, które ułożywszy porządkiem alfa¬betycznym podaje drukiem jako materjał do historji, a zarazem, jako pamiątkę dla interesowanych rodzin, znajomych i przyjaciół poległych ofiar ostatniego powstania.
Dla uzupełnienia zbioru przyjmuję i nadal wszelkie doniesienia o zgonie naszych ziomków, które nieomieszkam zuzytkowąć w dodatkowem odbiciu.
Lwów dnia 24. października 1865
Hipolit Stupnicki.
Abicht Henryk, za udział w powstaniu stracony w cytadeli warszawskiej dnia 12. czerwca 1863.
Abramowicz, dziedzic Sołowijówki pod Berdyczowem, zamordowany przez wzburzone chłopstwo w maju 1863.
Adamowicz Jan, za wyrokiem sądu wojenno-moskiewskiego rozstrzelany w Brześciu litewskim dnia 5. sierpnia 1863.
— Ignacy, syn profesora, za udział w powstaniu stracony w Łukiszkach dnia 2. stycznia 1864. 0.
|Adamski Michał, umarł w szpitalu w Cieszanowie dnia 9. października 1863. w skutek ran otrzymanych w powstaniu.
Aleksandrowicz Franciszek, stracony w Oszmianie na Litwie za udział w powstaniu r. 1863.
Alger Wilhelm, po ucierpieniu katuszy cielesnych w cytadeli warszawskiej, rozstrzelany tamże za wyrokiem sądu wojennego dnia 7. paźdz. 1863.
Alkiewicz Jan, kleryk z Poznania, poległ w bitwie pod Mieczownicą.
Alszer Józef, majster szewcki ze Lwowa, poległ w powstaniu w walce z Moskalami dnia 1. maja 1863.
Ambrożewicz Jan, poległ w bitwie pod Pniową dnia 11. lipca 1863.
Ancypa, za udział w powstaniu rozstrzelany w Mohilewie dnia 6. czerwca 1863.
Anderson, były oficer wojsk tureckich, wziął udział w powstaniu polskiem, w którem dostawszy się w niewolę w lasach Świętokrzyskich, za wyrokiem sądu wojennego został rozstrzelany w Kielcach roku 1864.
Andrzejewski Franciszek, rolnik z Garwolina, poległ w potyczce pod Borowem dnia 16. kwietnia 1863.
Inny tego nazwiska, z Poznańskiego , zginął w powstaniu r. 1863.
Andrzejkiewicz Aleksander, obywatel z powiatu pińskiego , przydybany przez Moskali u sąsiada swego w gościnie, tamże zamordowany dnia 9. maja 1863.
Androszek Józef, stracony na szubienicy za udział w powstaniu w Sieradzu w listopadzie 1863.
Andruszkiewicz, poległ w utarczce z Moskalami w Augustowskiem r. 1863.
Antoniewicz Józef, kucharz z Rybna w Poznańskiem, poległ w bitwie pod Józefowem r. 1863.
Apanowicz Franciszek, Litwin, dostał się do niewoli; ostatnich dni listopada 1863. stracony w Oszmiani.
Babecki, obywatel z stanisławowskiego, w skutek ran odniesionych w powstaniu, umarł we Lwowie dnia 18. czerwca 1863.
Babski, warszawianin, poległ w walce pod Świeżą d.25. marca 1863.
Bachmiński Stanisław, poległ pod Babicami dnia 14 kwiet.1863
Bakszański Julian, były wygnaniec syberyjski, zamordowany pod Mołodeczną na Litwie dnia 4. kwietnia 1863.
Balicki Tytus, samborzanin, poległ pod Szycami 7. maja 1863.
Banach Stanisław, włościanin, stracony przez Moskali na szubienicy w Łomży d. 31..grudnia 1863.
Banaszkiewicz, z oddziału Komorowskiego, poległ w utarczce pod Starąwsią dnia 18. stycznia 1864.
Baraniecki, dowódzca oddziału, zginął w walce pod Borodianką na Ukrainie r. 1863.
Baranowski, rozstrzelany za wyrokiem sądu wojennego w Kalwarji (w Augustowskiem) dnia 11. listop. 1863.
Ignacy, obywatel rolnik z Poznańskiego, poległ w bitwie pod Ignacewem.
Inny tego nazwiska, farbiarz z Wągrowca w Poznańskiem, zginął pod Mieczownicą.
Barański, włościanin, odznaczył się odwagą w kilku potyczkach, następnie poległ w bitwie pod Małagoszczą dnia 23. lutego 1863.
Bartników Piotr, mieszczanin, za udział w powstaniu stracony w Wieluniu dnia 16. marca 1864.
Baryłowicz Zygmunt, zajęty w niewolę i oskarżony jakoby był organizatorem powstania, wyrokiem sądu polowego rozstrzelany w Koninie r. 1863.
Batory, porucznik z oddziału Topora, poległ w walce w Opatowie w lutym 1864.
Bąkiewicz Kazimierz, warszawianin, za odpoliczkowanie danej urazy przez oficera moskiewskiego przy śledztwie, wyrokiem sądu wojennego stracony na szubienicy w Piotrkowie dnia 20. czerwca 1863.
Bellardi, były oficer wojsk pruskich, wziąwszy udział w powstaniu polskiem, dostał się do niewoli moskiewskiej i za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Kielcach roku 1864.
Bełeszczyński, były podpułkownik wojsk moskiewskich pod nazwą Zaremba objąwszy dowództwo po Iskrze, w rozprawie pod Melkowem dnia 30. września 1863. ranny ciężko umarł w 10 dni potem. Zwłoki jego pochowano w Lelowie.
Benvenuto, kapelan obozowy oddziału Cieszkowskiego, w bitwie z Moskalami pod Zawiercem dnia 22. marca 1863. poległ od kuli nieprzyjacielskiej.
Beszkiszkin, były kapitan wojsk moskiewskich, uczestnicząc w powstaniu dostał się do niewoli, gdzie stawiony przed sąd wojenny śmiało odpowiedział: „że zrodzony z matki Polki, czuje się być obowiązanym pomścić się za krzywdy jej synów i braci", zaco skazany na śmierć przez powieszenie, którą odniósł w Kielcach r. 1864.
Białobłocki Stanisław, kapitan wojsk moskiewskich, Wziąwszy czynny udział w powstaniu r. 1863., poległ w bitwie pod Faisławicami.
Białoskórski. poległ w utarczce pod Jurkowcami dnia UST. października 1863.
Białozor Wincenty, obywatel ziemski na Żmudzi, za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Kownie dnia 6. czerwca 1863.
Bielawski Henryk, młodzieniec 191etni, pisarz wójta gminy, rozstrzelany w Suwałkach dnia 5. lutego 1864.
Bielecki, obywatel ziemski z Poznańskiego, poległ w boju pod Gopłem dnia 20. lutego 1863.
Bieliński, rozstrzelany w Ostrowie dnia 5. czerwca 1864.
Bieniecki Stanisław, uczeń 6. klasy gimnazjalnej lwowskiej, poległ pod Tuczampami dnia 19. maja 1863.
Bieńkowski, za wyrokiem Murawiewa rozstrzelany w Wilnie d. 9. sierpnia 1863.
Biesiadowski Józef, zabity przez rozhukane chłopstwo pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Birtus Jan, dymisjonowany kapitan austrjacki, dowodzący oddziałem powstańczym w mazowieckiem, dostał się do niewoli i rozstrzelany w Łodzi dnia 8. grudnia 1863.
Biskupski, włościanin z Krerowa w Poznańskiem, zginął w boju pod Olszową r. 1863.
Błażejewski, z Poznańskiego, poległ w powstaniu r. 1863.
Błeszyński, przewódzca powstania w województwie krakowskiem pod przybranem nazwiskiem Bończy, jako były kapitan artylerji moskiewskiej wiedząc słabą stronę i skład armji, nękał ją i alarmował nieustannemi podjazdami; ogółem był on jednym z najdzielniejszych partyzantów i brał udział we wszystkich potyczkach Langiewicza. W bitwie pod Górą dnia 18. czerwca 1863. raniony śmiertelnie (prócz 16 ran przestrzelony na wylot), zakończył życie dnia 19. lipca 1863.
Błeszyński, proboszcz, były oficer z r. 1831., stracony przez Moskali przez powieszenie w Piotrkowie dnia 4. marca 1864.
Błędowski, podoficer, poległ w walce pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Błociszewski Stanisław, agronom, poległ w walce pod Ignacewem.
Bobowski, zabity pod Berdyczowem przez chłopów wr. 1863.
Bóbr, właściciel ziemski na Wołyniu, rozstrzelany w Dubnie dnia 21. marca 1864.
Bogdański Antoni, technik ze Lwowa, porucznikując w oddziale Śląskiego, poległ pod Borowem dnia 23.października 1863.
Bogdanowicz Kazimierz, przewódca powstania w Lubelskiem, dostawszy się do niewoli, rozstrzelany w Lublinie dnia 11. marca 1863.
Bogucki, adjutant Rynarzewskiego majora, odniósł śmiertelne rany w walce pod Żelazną dnia 6. listopada 1863.
Bogusławski Włodzimirz, z Poznańskiego, poległ w utarczce pod Nową Awsią r 1863.
Inny tego nazwiska, włościanin z Krerowa pod Środą w Poznańskiem, poległ w walce z Moskalami pod Olszową r. 1863.
Bogusz. ujęty w niewolę przez Moskali, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Włocławku dnia 24.listopada 1863.
Bohdanowicz Paulin, rozstrzelany w Szawlach na Żmudzi za udział w powstaniu d. 28. grudnia 1863.
Bohm J., zakończył życie w Krakowie dnia 22. kwietnia 1863. w skutek ran otrzymanych pod Bentkowicami.
Boleski Ksawery, oficer artylerji z r. 1831., następnie 30 letni tułacz i ojciec rodziny, poległ pod Poryckiem na Wołyniu 2. listopada 1863. Wysłany z sześcioma towarzyszami broni na rekonesans i napadnięty przez sotnię kozaków, bronił się do upadłego, i rozsiekany został na sztuki.
Boloboński Edward, technik akademii lwowskiej, z odniesionych ran pod Radziwiłowem umarł w Ditkowcach pod Brodami dnia 4. sierpnia 1863.
Borelowski Marcin, Krakowianin, pod przybranem nazwiskiem Lelewela, będąc w czynności w jednej z fabryk maszyn warszawskich, na odgłos powstania pierwszy chwycił za oręż i w poczcie kilku towarzyszy udał się w Podlaskie, gdzie zebrawszy oddział po największej części z włościan, dłuższy czas ucierał się z Moskalami. Przeniósłszy się następnie w Lubelskie, organizował i wprowadzał nowe oddziały do boju, gdzie też w bitwie pod Batorzem stoczonej dnia 6. wrześnie 1863. poległ na czele swego oddziału. Energia, nieustraszona odwaga i talent organizatorski zjednały mu pełne zaufanie i mianowanie pułkownikiem.
Bończa, obacz Błeszyński.
Borejsza Paweł, Litwin, prawnuk Tad. Rejtena, poległ w bitwie pod Małagoszczą dnia 23. lutego 1863., gdzie trafiony kulą w pierś, otrzymał jeszcze siedm pchnięć bagnetem.
Borgielski, poległ w jednej z utarczek na Litwie dnia 3. września 1863.
Borkowski, adjutant Krysińskiego, poległ w walce nad Wieprzem w Lubelskiem dnia 1. kwietnia 1864.
Inny tego nazwiska zginął na rusztowaniu w Siedlcach d. 11. listopada 1863.
Borkowski, sługa dworski z Poznańskiego, poległ w utarczce pod Nową Wsią r. 1863.
Józef, stracony przez Moskwę w Włocławku r. 1863.
Borowski, utonął w morzu dnia 11. czerwca 1863. przy lądowaniu pod Kłajpedą na Żmudzi.
Drugi tego nazwiska zginął pod Borodianką na Ukrainie w otoczeniu przez przeważające siły mo¬skiewskie r. 1863.
trzeci, za udział w powstaniu przez zakupno koni, stracony w Staniszynie dnia 29. grudnia 1863.
Boski, oficer przybyły świeżo z Francji, w utarczce z Moskalami pod Krzywosądem w lutym 1863., poległ od kuli nieprzyjacielskiej.
Braczko, mieszczanin, wyrokiem sądu moskiewskiego stracony na szubienicy w Radziwiłowie na Litwie w r. 1864.
Brazulisa Kazimierz, włościanin, powieszony przez Moskali w Szawlach na Litwie dnia 11. paździer¬nika 1863.
Brekere Maksymilian, agronom, z Poznańskiego, poległ w walce pod Ignacewem r. 1863.
Brodowski, z Poznańskiego, zginął w powstaniu r.1863.
Broniewski Wincenty, za udział w powstaniu stracony przez powieszenie w Warszawie dnia 16. grudnia 1864.
Bronikowski Ludwik, z Kościeszyna w Poznańskiem, umarł dnia 26. kwietnia 1863. z ran odniesionych w walce pod Nową Wsią.
Bronisz Stanisław, poległ pod Netrebą d. 22. kwietnia 1863.
Broński, dymisjonowany oficer austrjacki, zginął przy przejściu Wisły pod Gaczą dnia 20. czerwca 1863.
Brzozowski Stefan, poległ w bitwie pod Walewiczami r. 1863.
Drugi tego nazwiska, zginął pod Borodianką na Ukrainie r. 1863.
Brzyski Piotr, poległ w bitwie pod Żyzynem w Lubelskiem dnia 8. sierpnia 1863.
Buboicski Franciszek, poległ pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Buczyński Aleksander, zabity przez chłopów pod Sołowijówką na Wołyniu 10. maja 1863.
Budziłoicicz Ignacy, były porucznik moskiewski, rozstrzelany za udział w powstaniu w Orszy dnia 10. września 1862.
Budziszewski Stanisław, syn ś. p. pułkownika B., właściciela dóbr Grabkowa w Poznańskiem, umarł w Pleszewie we wrześniu 1865. w skutek ran w kilku bitwach powstańczych odniesionych.
Bugielski Polikarp, urzędnik przy magistracie w Suwałkach, za udział w powstaniu rozstrzelany w Szczuczynie w Augustowskiem, dnia 14. maja 1864.
Bujny, leśniczy, zamordowany przez rozhukane żoł- dactwo moskiewskie w Magnuszewie dnia 10. sierpnia 1863.
Bukowczyk Paweł, towarzysz sztuki drukarskiej we Lwowie, poległ w powstaniu r. 1864.
Bunczus Wicenty, były wojskowy moskiewski, za udział w powstaniu rozstrzelany w Łowiczu 30. marca 1864.
Buraczkowski Marcin, włościanin z Józefowa, za udział w powstaniu stracony na szubienicy w Kowalu na Kujawach dnia 27. stycznia 1864.
Burok Antoni, włościanin, powieszony przez Moskwę w Górze Kalwaryjskiej dnia 29.marca 1864.
Bykowski poległ w utarczce pod Brożencinem. dnia 10. kwietnia 1863.
Byszewski stracony na szubienicy w Wilkowyskach na Litwie r. 1863.
Celiński, major, przybyły na odgłos powstania z za granicy do Polski, poległ w walce pod Krzywosądem w lutym 1863 r.
Chabriol, Francuz, w potyczce pod Rudnikami dnia 25. lipca 1863., jako kapitan dotarłszy ze swemi ludźmi do armat moskiewskich na 10 kroków, poległ na placu od kuli nieprzyjacielskiej. Zwłoki jego pochowano w Kurzelowie.
Charewicz Edward, za udział w powstaniu stracony na szubienicy w Borowlanach d. 30. maja 1864. O.
Charkowski, były uczeń szkoły w Cuneo we Włoszech, poległ w walce pod Borowem d. 22. kwietnia 1863.
Inny tego nazwiska, umarł w Chwałowicach roku 1863. w skutek ran odniesionych w bitwie pod Hutą Ireną.
Chmielewski, poległ w utarczce pod Dartką na Wołyniu r. 1863.
Drugi tego nazwiska, samborzanin, raniony pod Tuczampami na polu walki, został zamordowany przez żołdaków moskiewskich.
Chmieliński, były oficer wojsk moskiewskich, półkownikował w powstaniu w województwie Krakowskiem; w bitwie pod Bodrzechowem śmiertelnie raniony i wzięty w niewolę, został rozstrzalany w Radomiu 23. grudnia 1863.
Chłopicki, w potyczce pod Tuczampami r. 1863. raniony śmiertelnie.
Chmurowicz Józef, z Podkamienia w Brzeżańskiem, poległ w powstaniu r. 1863.
Chodyński, zarąbany przez oficerów moskiewskich W Piotrkowie w czerwcu 1863.
Choiński, były porucznik saperów moskiewskich, za udział w powstaniu rozstrzelany w Żytomierzu r. 1863.
Chojnacki, przewódzca powstania w Skwirskiem, ujęty przez Moskali w niewolę, zastrzelony w Żytomierzu r. 1863.
Julian, za wyrokiem sądu wojennego stracony w Warszawie przez powieszenie dnia 29. paździer¬nika 1863.
Chojnowski, były oficer moskiewski, za udział w powstaniu, za wyrokiem sądu wojennego stracony r. 1863.
Cholewa Telesfor, za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Borowianach w gub. Mińskiej dnia 24. marca 1865.
Chonest Józef, stracony w Suwałkach dnia 4. grudnia 1863.
Chościakiewicz, poległ w walce pod Komarowem 20. czerwca 1863.
Chruściński, porucznik, poległ w walce pod Opatowem w lutym 1864. Zwłoki pochowano na cmentarzu opatowskim.
Chrzanowski, stracony na szubienicy w Łomży roku 1864.
Chyryński, w podróży przedsiebranej w interesie swego chlebodawcy, wzięty w niewolę przez Moskali, zamordowany 30. maja 1863.
Cichocki Aleksander, poległ pod Pniową dnia 11. lipca 1863.
Ciechoński Władysław, były rotmistrz wojsk moskiewskich, dowodząc powstaniem na Wołyniu, poległ w utarczce w lasach Zasławskich dnia 23. maja 1863.
Ciehmowski Józef, stolarz z Lublina, zginął w wyprawie Jagmina.
Ciechowski Józef, poległ w boju pod Żyzynem w Lu-belskim 8. sierpnia 1863.
Cielecki, porucznik jazdy kujawskiej, poległ w utarczce pod Strzygowem dnia 9. lipca 1863.
Edmund, raniony ciężko i wzięty w niewolę, umarł w Stopnicy r. 1863.
Cielecki, pod nazwą Orlika, przewódzca powstania, w bitwie pod Lubowidzem dostał się raniony w niewolę moskiewską, wskutek czego za wyrokiem sądu moskiewskiego stracony został w Prasnyszczu dnia 14. listopada 1863.
Czwarty tego nazwiska, zginął przy przejściu Wisły pod Gaczą 20. czerwca 1863.
Ciesielski Władysław, syn właściciela dóbr Bielawy w Poznańskiem, poległ pod Mieczownicą r. 1863.
Cieślak Stefan, bernardyn, zabity przez Moskali przy spowiadaniu rannych w jednej z utarczek r. 1863.
Cieszkowski, dowódzca oddziału powstańczego, umarł w skutek ran odniesionych w bitwie pod Broszencinem dnia 10. kwietnia 1863.
Inny tego nazwiska, poległ w bitwie pod Panasówką 3. sierpnia 1863.
Ciuchna Michał, włościanin litewski, za udział w powstaniu za wyrokiem sądu moskiewskiego powieszony dnia 6. lipca 1863.
Ciudziowiecki Michał, inżynier, za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Mińsku dna 4. czerwca 1863.
Cylski Kazimierz, aptekarz z Poznańskiego, poległ w utarczce pod Brdowem r, 1864.
Cynger, lekarz z Świsłoczy, pochwycony przez Moskali pod półkownikiem Casanti — jakoby wiedzący o obozie powstańców na czele kompanji wojska był zawleczony aż pod Prużany, i tamże w. lasach po ucięciu mu obu rąk został powieszony dnia 14. lipca 1863.
Czachowski Dyonizy, dawny wojskowy z r. 1831., dowodzący w ostatnim powstaniu z chwałą niemałą, dnia 6. listopada 1864. cofając się ze swym oddziałem przed przeważającą siłą Moskali przez wieś Wierzchowice (należącej do jego córki) ku lasom, w poczcie tylko 10 ludzi napadnięty przez konnicę nieprzyjacielską, po dzielnej obronie porąbany srodze dostał się do niewoli, a nawpół jeszcze żywy wieziony do Radomia, w drodze oddał mężnego ducha.
Czajkowski Franciszek, podporucznik strzelców, poległ w walce pod Żyzynem dnia 8. sierpnia 1863.
Antoni, Marian i N , bracia rodzeni, synowie właściciela dóbr Tuczna w Poznańskiem, polegli w bitwie z Moskalami pod Krzywosądem r. 1863. K.
Czanocki, rozstrzelany w Siedlcach d. 15. czerwca 1863.
Czapliński, zabity przez chłopów pod Sołowijówką na Wołyniu 10. maja 1863.
Edward, za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Wilnie dnia 9. sierpnia 1863.
Czarnecki Alexander, rozstrzelany w Siedlcach dnia 15. czerwca 1863.
Inny tego nazwiska, inżynier prywatny, aresztowany w sierpniu 1863. w podróży, umarł w cytadeli warszawskiej na torturach.
Czaporowski, z oddziału Waligórskiego poległ w walce z Moskalami pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863. r.
Czarkowski Władysław, lekarz miasta Łosic, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Siedlcach dnia 17. lipca 1863. za dawanie pomocy powstaniu.
Czehan Jakób, wojskowy moskiewski, za wyrokiem Murawiewa rozstrzelany w Wilnie za udział w powstaniu d. 25. stycznia 1864.
Czekański Ignacy, za czynny udział w organizacji powstania, powieszony w Włocławku dnia 16. stycznia 1864.
Czerniak, oficer wojsk moskiewskich, za udział w po-wstaniu na Litwie wyrokiem sądu wojennego roz-strzelany w Kazanii 11. października 1865.
Czerwiecki Ignacy, z Sambora, poległ w walce pod Tuczampami r. 1863.
Cześelski, dowódzca strzelców pod wodzą Rynarzewskiego, poległ w utarczce pod Cikowem 9. grudnia 1863.
Czyborowski Franciszek, za ucieczkę z rot aresztańskich w Orle na Syberji dnia 14. marca 1865., rozstrzelany tamże za wyrokiem sądu wojennego.
Czupiał Jan, umarł w Krakowie d. 29. marca 1863. z ran odniesionych w bitwie stoczonej z Moskalami pod Skałą.
Czytowicz Zygmunt, obywatel ziemski na Żmudzi, poległ w potyczce pod Cytowianami dnia 8. kwietnia 1863.
OCR:
Spis poległych i zmarłych 1863
Hipolit Stupnicki
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmeta ... ublication