Odp: Powstanie Listopadowe - emigracja

Napisane:
05.06.2014
przez Genealogia Polakow
Zabicki S. porucznik
Zabielski Franciszek były porucznik
Zabielski Rajmund podoficer
Zabiełło Józef były porucznik, hrabia
Zabierzewski Jan podoficer
Zabłocki Lampady Bazylianin
Zabłocki major
Zabokrzycki Edward podporucznik
Zabokrzycki Hilary podporucznik
Zabokrzycki porucznik
Zaborowski były oficer
Zaborowski Franciszek obywatel później podporucznik
Zaborowski Michał gimnazista
Zacharewicz Sylwester akademik
Zachocki Maryan podporucznik
Zagarzewski Michał student
Zagorowski Józef podporucznik
Zagrodzki podporucznik
Zagrzeda Wirgili podporucznik
Zagurowski Franciszek obywatel później podporucznik
Zajączkowski Stanisław akademik
Zajfert porucznik
Zakinot Napoleon podporucznik
Zakrzewski Adam akademik
Zakrzewski Alfons podporucznik
Zakrzewski Hieronim podporucznik
Zakrzewski Karol oficer
Zakrzewski Michał akademik
Zakrzewski Mikołaj żołnierz
Zakrzewski Sylwester żołnierz
Zalewski A. porucznik
Zalewski Cypryan żołnierz
Zalewski Pioir żołnierz
Zaliski vel Zalewski Józef podporucznik
Załuski Józef były adjutant Najjaśniejszego Pana, hrabia
Załuski Roman kapitan, hrabia
Zambrowski Kajetan akademik
Zamojski Władysław były adjutant Jego C. M. W X. Konstantego, hrabia
Zamojski Zdzisław podporucznik, hrabia
Zamorski Jan były podporucznik
Zaniewski Antoni żołnierz
Zapiska Franciszek były wojskowy
Zapolski A. porucznik
Zarecki Teofil gimnazista
Zarembecki Franciszek podoficer
Zaręba Antoni podporucznik
Zargowski Alexander podporucznik
Zaruski Konstanty żołnierz
Zarzecki Wincenty podoficer
Zarzycki Adam podoficer
Zarzycki Jan ekonom
Zarzycki Tomasz żołnierz
Zatkalin Piotr podporucznik
Zawadzki Ignacy gimnazista
Zawadzki Jakób były wojskowy
Zawadzki Jakób kapitan
Zawisza Alfred były wojskowy
Zawisza Konstanty żołnierz
Zboiński Stanisław były wojskowy
Zboiński Wincenty były wojskowy
Zboiński Xawery były wojskowy
Zdanowski J. niewiadomy
Zdanowski J. porucznik
Zdański Franciszek żołnierz
Zdrowski Władysław student
Zdziechowicz Wacław podporucznik
Zebera Michał były pułkownik wojsk francuskich
Zegrzda Józef podporucznik
Zejdler Franciszek żołnierz
Zelebel podporucznik
Zelebelt Albert podoficer
Zeligowski porucznik
Zembicki Piotr akademik
Zemiński Kazimierz żołnierz
Zgórowski Maxymilian podporucznik
Zgórski Adolf podporucznik
Zieleniewski Anzelm gimnazista
Zieleniewski Felix żołnierz
Zieliński Józef student
Zieliński Kazimierz żołnierz
Zieliński M. porucznik
Zieliński R. porucznik
Zieliński R. porucznik
Zieliński Władysław student
Zielski A. porucznik
Ziemacki M. porucznik
Ziemencki Józef deputowany obwodu Wieluńskiego
Ziemiański Jan ksiądz
Zieniecki Wincenty akademik
Ziliński Faustyn obywatel później podporucznik
Ziliński Józef obywatel później kapitan
Ziliński Józef porucznik
Ziliński Leon podporucznik
Ziliński Ludwik podporucznik
Zilmski Erazm podporucznik
Zimicki Alfons były wojskowy
Zinkowicz Leon porucznik
Ziołkowski Piotr Kapelan
Złotaszewski porucznik
Zmiechowski Beniamin podporucznik
Zmorski Teofil podporucznik
Znamirowski Jakób assessor
Znoiński hr. Józef porucznik
Zubikowski Józef żołnierz
Zubowski Kazimierz urzędnik policyi
Zubów Mikołaj dit podporucznik to
Zwierczyński Wojciech porucznik
Zwierzchowski Adam student
Zwierzchowski Wacław obywatel później podporucznik
Zwirski Stanisław podporucznik
Zwolski Alexander były wojskowy
Zymecki Jan podporucznik
Zyzmański Ignacy podporucznik
Zyzniewski T. porucznik
Odp: Powstanie Listopadowe - emigracja

Napisane:
20.01.2016
przez wiercinski1
Wierciński Antoni, były wojskowy
Antoni Wierciński, s. Jana i Rozalii Rawicz, ur.1803 r. w majątku Bożyn koło Borysowa, gubernia mińska. zm. 28.10.1873 w Nimes we Francji. Absolwent Wydział Budownictwa i Miernictwa na UW, konstruktor dróg i mostów. W powstaniu ppor. artylerii. Majątek został skonfiskowany. Do Francji przybył 22.01.1832. Skierowany do Avinionu.[1]
Na emigracji znaleźli się również inni powstańcy listopadowi o nazwisku Wierciński.
Bertold Antoni Wierciński, s. Józefa i Urszuli Giżyckiej, ur. 29.03.1811 Łazuczynek, parafia Bazalia, powiat starokonstantynowski, Wołyń, zm. 22. 03.1868 Boulogne-sur-Mer, Francja. Absolwent liceum w Krzemieńcu. W powstaniu listopadowym porucznik rakietników, kawaler Orderu Virtuti Militari, członek Hufca Świętego płk. Ludwika Oborskiego (7 IV 1833 Besançon). Od jesieni 1833 do 1834 działacz emigracyjny w Stanach Zjednoczonych. Od 1834 na emigracji we Francji i Anglii, związany z Hotelem Lambert. W 1848 w stopniu pułkownika walczył na Sycylii pod dowództwem gen. Ludwika Mierosławskiego. W 1854 r poślubił Suzanne Rodwell. Autor memorandum do Rządu Narodowego z 1863 r. Wdowa po Bertoldzie została pochowana w Konstantynopolu z jej ostatnim mężem, dyktatorem powstania styczniowego Marianem Langiewiczem.[2]
Ludwik Wierciński, ur.1812 Łazuczynek, zm.ok.1868 w Winduktach na Żmudzi, s. Józefa i Urszuli Giżyckiej, w powstaniu listopadowym podporucznik, 6 kompania poz. piesza, od 14.09.1831 kawaler Orderu Virtuti Militari, awansowany do stopnia kapitana. Po upadku powstania znalazł się w Galicji z korpusem gen. Józefa Dwernickiego, następnie wyemigrował do Francji. Po powrocie do Galicji zamieszkał w Dąbrówce. W latach 1835-1840 w szeregach Węglarstwa Polskiego i Stowarzyszenia Ludu Polskiego, inspektor kopalni w Jaworznie, następnie ponownie na emigracji. W czasie Wiosny Ludów brał udział powstaniu Giuseppe Garibaldiego w stopniu pułkownika, dowódca artylerii w Syrakuzach na Sycylii u Giuseppe La Fariny pod komendą gen. Ludwika Mierosławskiego (1848). Jeszcze 30.11.1865 r. był inwigilowany przez agentów policji carskiej m.in. Juliana Bałaszewicza, żonaty z Anną Rymkiewicz.[3]
Erazm Wierciński, ur.1790, gub. Żytomierska, zm. 28.06.1845 w Tours, wstąpił do służby w 1809, żołnierz Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, powstaniec listopadowy, por. p 8 piech. lin. 1815 - 1825, por.p.2 strzelców pieszych stacjonującego w Zamościu w 1826, mjr. 12 ppl. Sygnatariusz Aktu z roku 1834 przeciw Adamowi Czartoryskiemu, emigrant we Francji. Żonaty z Marianną Snarską z którą miał troje dzieci: Teofila Felixa Wiktora * 09.02.1825 Zamość, Eleonorę Erazynę Mariannę * 04.02.1827 Warszawa Praga i N.N. Dzieci pozostały w Polsce. W 1851 r. poślubił wdowę Marie Catherine Doublet, której pierwszym mężem był Jean Baptiste Flessard[4]
Żródła:
1 - • Akta Towarzystwa Historyczno - Literackiego w Paryżu, t.3, s.51, Paryż 1996. • Szymon Konarski, Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej, tomy 7-8 s. 452, hasło, Antoni Wierciński, Rzym 1985. • Rocznik Towarzystwa Historyczno - Literackiego w Paryżu 1873 - 1878, t. 2 s. 402, nakł. Księgarnia J.K. Żupańskiego, Poznań 1879. • Całoroczne trudy Komitetu Narodowego Polskiego na dniu 8 grudnia 1831 r. we Francji zawiązanego, s. 202, druk A. Pinard, Paryż 1831-1834.
2. • Jan Karol Sienkiewicz, Kronika Emigracji Polskiej, t. 2, arkusz 12 s. 188 - 192, druk U. Pinard, Paryż 1834. • Bertold Wierciński, Mowa na obchodzie 29.11.1844 r. w Londynie, druk O. Kasperowicz 1844. • Ludwik Hass, Wolnomularze polscy w kraju i na śwíecíe 1821-1999: słownik biograficzny, s. 528 - 529 Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 1999. • Szymon Konarski, Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej, tomy 7-8 s. 452, hasło Bertold Wierciński, Rzym 1985. • Grzeloński Bogdan, Ameryka w pamiętnikach Polaków. s. 76, 83, Antologia, Warszawa 1975. • Józef Alfons Potrykowski, Anna Owsińska (wstęp i opr.), Tułactwo Polaków we Francji. Dziennik emigranta. cz. 2. przypis 381, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1974. • Szymon Konarski, Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej, tom 2 s. 74,102, Buenos Aires-Paryz 1964. • Lubomir Gadoń, Z życia Polaków we Francyi, rzut oka na na 50 letnie koleje Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu 1832-1882, s. 133, Paryż, Kraków 1883. • Tomasz Łubieński, Bić się, czy nie bić?: Czerwonobiały ; Norwid wraca do Paryża, s. 202, 203, Wydawn. Pavo, Warszawa 1996. • The Polish review, kwartalnik naukowy, t. 15, s. 22, 25, 28, 33, 34, Polish Institute of Arts and Sciences in America 1970. • Barbara Orzelska-Konarska, W kręgu Hotelu Lambert : Władysław Zamoyski w latach 1832-1847, s. 178, 231, Ossolineum, Wrocław 1971. • Maria Danilewicz-Zielińska, Próby przywołań: szkice literackie, s 260, 261, 267, Biblioteka "Więzi", Warszawa 1992. • Eligiusz Kozłowski, General Jozef Hauke-Bosak: 1834-1871, s. 47, Wydawn. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1973. • Accounts and Papers of the House of Commons By Great Britain. Parliament. House of Commons 1867-8, number of certificates of naturalization issued to aliens. Bertold de Wiercinski 04.08.1854 [28] • Janusz Stankiewicz, Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem VIRTUTI MILITARI , Wierciński Bartold, Srebrny, 8 Marzec 1831. • International Genealogical index- British Isles - ślub Bertolda Wiercińskiego i Louise Susane Coxhead c.Jamesa Rodwella 08 07 1854 Saint James, Westminster, London, England. • Kira Gałczyńska-Kilańska, Polacy w Kraju Półksiężyca, s. 174, Wydawn. Literackie, Kraków 1974. • Władysław Jabłonowski, Józef Fijałek (wstęp i przypisy), Pamiętniki z lat 1851-1893, s. 471, 550, 558, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, Kraków 1967.
3. Szymon Konarski, Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej, tomy 7-8 s. 452, hasło, Ludwik Wierciński, Rzym 1985. • Zenona Rondomańska (red.), Nad Bałtykiem, Pregołą i Łyną XVI-XX wiek : księga pamiątkowa poświęcona Jubileuszowi 50-lecia pracy naukowej Profesora Janusza Jasińskiego. s.244, ISBN 9788389151186 ISBN 8389151189. • Jan Marek Giżycki, Spis ważniejszych miejscowości w powiecie starokonstantynowskim na Wołyniu z 32 rycinami. s. 234, ibidem, drzewo genealogiczne Snopek Wiercińskich h. Rawicz, nakł. niektórych ziemian wołyńskich, Stary-Konstantynów, druk W. L. Anczyc, Kraków 1910. • Manifest Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, druk. Bourgogne i Martinet 1836[30] • Irena Homola, Bolesław Łopuszański (opr), Kapitan i dwie panny: Krakowskie pamietniki z XIX wieku, s. 42, 43, Wydawn. Literackie, 1980. • Józef Białynia-Chołodecki, Korpus Dwernickiego w granicach Austryi. s. 85, Druk. i lit. Piller-Neumann, Lwów 1913. • Potocki Albert [Julian Aleksander Bałaszewicz], Rafał Gerber (wstęp i opr.), Raporty szpiega, t. 2, s. 60, przypisy s. 516, indeks osób s. 566, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1973. • Janusz Stankiewicz, Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem VIRTUTI MILITARI Wierciński Ludwik, Złoty, 14 Września 1831.
4. Szymon Konarski, Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej, tomy 7-8, s. 452, hasło, Erazm Wierciński, Rzym 1985. • Ludwik Hass, Wolnomularze polscy w kraju i na śwíecíe 1821-1999: słownik biograficzny s. 528 - 529, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 1999. • Bronisław Gembarzewski, Wojsko Polskie: Królestwo Polskie 1815-1830, lista oficerów, wyd.1903. • Akt z roku 1834 przeciw Adamowi Czartoryskiemu wyobrazicielowi systemu polskiej arystokracji, Poitiers, druk. F. A. Saurin 1839. • Adolf Tobiasz Krosnowski, Almanach historique; ou, Souvenir de l'émigration polonaise, Paryż 1841. • Leonard Chodźko, La Pologne historique, littéraire, monumentale et illustrée, s. 32, Paryż 1839-1841.