Władysław Saturnin SzeligaUrodził się w 10 grudnia 1844 r. w Leżajsku. Syn Józefa Szeligi i Katarzyny Chodzińskiej. Młodość spędził w domostwie Chodzińskich w Leżajsku w dzielnicy Podklasztor, obecnie posesja przy ul. Mickiewicza 130, oraz w Wiedniu.
Powstaniec 1863 jako uczeń gimnazjalny. Walczył w Lubelskiem, służył jako podoficer strzelców pod płk Marcinem „Lelewelem” Borelowskim. Walczył wraz z kuzynem Zygmuntem Szeligą pod Panasówką 3 września i pod Batorzem (gdzie zginął d-ca oddziału „Lelewel”) 7 września. Natomiast 9 października walczył w bitwie pod Otroszą.
Gdy powstanie w Lubelskiem chyliło się ku upadkowi, matka Władysława - Katarzyna Szeligowa dotarła do oddziału i zabrała syna do domu, dzięki czemu nie został pochwycony i uwięziony przez wojsko austriackie.
26 sierpnia 1871 r. w Rzeszowie Władysław pojął za żonę Marię Franciszkę Gołkowską (1847-1907)
Absolwent Gimnazjum w Rzeszowie, ukończył dwuletni kurs pedagogiczny. Po powstaniu nauczyciel szkół ludowych, następnie szkół wydziałowych. Od lat 60. XIX w. nauczyciel szkół powszechnych: w Przeworsku, Grzęsce, Leżajsku, kierownik w Rzeszowie, Jaworowie, kier. Szkoły Męskiej w Leżajsku, od 1886 inspektor w Radzie Szkolnej Okręgowej na powiaty gorlicki i grybowski z siedzibą w Gorlicach, inspektor szkolny w Dukli, inspektor szkolny we Lwowie. Otrzymał na mocy uchwały Rady Miejskiej Leżajska z 6 czerwca 1896 r. tytuł honorowego obywatela miasta Leżajska. W 1903 r. przeszedł na emeryturę.
Członek Stowarzyszenia Weteranów we Lwowie i Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego z roku 1863/1864, zamieszkiwał we Lwowie przy ul. 3 Maja 2, ul. 3 Maja 12, i w Domu Weterana.
W 1919 r. mianowany na honorowy stopień oficerski – podporucznika WP, na mocy ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r. (DzU 1920 nr 2 poz. 4), otrzymał także ze Skarbu Państwa stałą pensję dożywotnią określoną ustawą z dnia 2 sierpnia 1919 r.
Zmarł 1 września 1924 r. we Lwowie. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim: pole – kwatera nr 40 – „Górka powstańców styczniowych” XVII rząd (rząd przedostatni), 2-gi grób od lewej. Na nagrobku błędna data urodzenia 1841.
Ojciec Zofii Marii Trynieckiej i Władysławy Szeliżanki.
Bibliografia
Nad. Jakub Szeliga za:
- Księgi metrykalne parafii Leżajsk - Fara
- Dzieje Leżajska, II wydanie, praca zbiorowa pod red. J. Półćwiartka, Leżajsk 2003.
- Jerzy Depowski, Okolice Leżajska a powstanie styczniowe, [w:] Z dziejów Leżajska i okolic, red. Zbigniew Andres, Rzeszów 1980, s. 48.
- E. Markert, Gloria vicis. Tradycje Powstania Styczniowego w Drugiej Rzeczypospolitej, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 2004, s. 164
- Szematyzmy galicyjskie, m.in.: Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1892, s. 451; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z W. Księstwem Krakowskim na r. 1886, s. 361
- Józef Białynia Chołodecki, Księga Pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania r. 1863/1864, Lwów 1904
- Józef Białynia Chołodecki, Pamiętnik Powstania Styczniowego w pięćdziesiątą rocznicę wypadków. Wznowienie „Księgi Pamiątkowej” tegoż samego autora, wydanej staraniem Komitetu Obywatelskiego we Lwowie r. 1904, Lwów 1913
- Irena Homoła, Gorlice i rejon gorlicki w latach 1772-1918 [w:] Nad rzeką Ropą. Szkice historyczne, red. Wł. Michalus, Kraków 1968, s. 547
- St. S. Nicieja, Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786-1986, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1989, s. 306
- Medyński, Ilustrowany przewodnik po cmentarzu Łyczakowskim, Lwów 1937, s. 33
- St. S. Nicieja, Łyczaków. Dzielnica za Styksem, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1998, s. 349
- Kazimierz Dobry, Dwa pokolenia Judymów, „Nowiny”, 31.03.1984, s. 3-4.
- Kazimierz Dobry, Dwa pokolenia Judymów, (tekst zaktualizowany), „Biuletyn Pismo Okręgowej Izby Lekarskiej w Rzeszowie”, nr 3 (151) maj - czerwiec 2009 r., także na: http://www.oil.org.pl/xml/oil/oil64/gaz ... /n20090309
- Imienny wykaz weteranów powstań narodowych 1831, 1848 i 1863 roku uznanych na zasadzie ustawy z dnia 23.3.1922 roku (Dz. Ustaw Rz. P. Nr. 26 z 1922 r. poz. 212) i rozporządzenia wykonawczego (Dz. Ust. Nr. 54 z 1922 poz. 498) przez Komisję kwalifikacyjną dla weteranów powstań narodowych 1831, 1848 i 1863 r. przy M. S. Wojsk, dodatek do Dziennika Personalnego MSWojsk
- Imienny wykaz weteranów powstań narodowych 1831, 1848 i 1863 roku, uznanych na zasadzie Ustawy z d. 2.08.1919r. Dzien. Praw Nr 65 ex 1919 r. przez Komisję Kwalifikacyjną i zatwierdzonym przez Ministra Spraw Wojskowych i Ministra Skarbu. [Nr.1] [Warszawa 1920] Dodatek do Dziennika Personalnego Nr 10.Toż: Nr.2 [Warszawa 1921] Dodatek do Dziennika Personalnego Nr 5
- Oficerowie - weterani powstania styczniowego [w:] Rocznik oficerski 1923