Piasecki Leszek

Wybitny polski malarz mgr LESZEK PIASECKI (1928-1990) urodził się we Lwowie 7 sierpnia 1928 r., w rodzinie urzednika kolejowego. Przez kilka lat uczył się w Szkole Przemysłu Artystycznego oraz w prywatnych pracowniach malarskich znanych mistrzów pędzla: Stanisława Batowskiego i Zygmunta Rozwadowskiego. Wywarli oni duży wpływ na osobowość młodego adepta sztuki malarskiej. Po wojnie osiedlił się w Katowicach i tam studiował w Wyższej Szkole Artystycznej, a od 1951 r. w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie jego nauczycielami byli: Ignacy Pieńkowski, Fryderyk Pautsch, Jan Hoplinski i Jerzy Fedkowicz. W Krakowie zaprzyjaźnił się z malarzem Jerzym Kossakiem (synem słynnego Wojciecha Kossaka) i pod jego kierunkiem kształcił swój kunszt artystyczny. Po studiach wrócił na Górny Śląsk, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Joannę Kołodziej (dyplomowaną kosmetyczkę), z którą miał dwie córki: Danutę i Małgorzatę. W latach 1956-1962 był stałym współpracownikiem tygodnika "Panorama" w dziale grafiki. W czasie obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego organizował liczne wystawy malarstwa historycznego.
Do Wiednia przyjechał wraz z rodziną w 1974 r. i tutaj urządził własną pracownię malarską, tworząc dzieła o tematyce batalistycznej. Do najbardziej znanych jego prac należą: diorama "Bitwa pod Wiedniem" (wymiary 10x2m - wystawiana była kilka razy w Wiedniu), "Wjazd króla Jana III Sobieskiego do Wiednia", "Dowódcy wojska polskiego w Odsieczy Wiedeńskiej, hetmani: Stanisław Jabłonowski i Mikołaj Sieniawski","Tabor turecki w odwrocie". Dzieła te, wierne w szczegóły, pełne żywiołowości i ruchu, nawiązują do najwspanialszych polskich dzieł malarskich realizmu historycznego.
Obraz Leszka Piaseckiego 'Wjazd króla Jana III Sobieskiego do Wiednia', znajdujący się w Polskim Kościele na Kahlenbergu Jego obrazy eksponowane były w wielu krajach Europy i w Ameryce, znajdują się w zbiorach prywatnych i muzeach m.in. w Muzeum Polskim w Rapperswill w Szwajcarii. Zajmował się również konserwacją obrazów olejnych przełomu XIX/XX wieku. Otrzymał w lutym 1984 nagrodę im. Brata Alberta za konserwacje dzieł sztuki, znajdujących się w Kościele Polskim św. Józefa na Kahlenbergu. Największym wydarzeniem w życiu artysty był 1983 rok, wielkie obchody w Wiedniu rocznicy 300-lecia Odsieczy Wiedeńskiej króla Jana III Sobieskiego. W czasie pobytu w Wiedniu papieża Jana Pawła II (13 września 1983 r.), dzięki staraniom Polonii (mówiła o tym obszernie pani Danuta Nemling) i osobistemu zaangażowaniu Leszka Piaseckiego, papież odwiedził Kahlenberg i Kościół Polski. Poświęcił kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej, pięknie wymalowaną przez Leszka Piaseckiego i obejrzał Kaplicę Sobieskiego oraz obrazy, podarowane przez malarza kościołowi. Leszek Piasecki był bardzo zaangażowany w pracę społeczną na rzecz Polonii, będąc w latach 1984-86 prezesem Związku Polaków "Strzecha". W czasie uroczystych spotkań Polonii, przy okazji różnych imprez historycznych na Kahlenbergu, występował w stroju szlacheckim wraz ze swoją urodziwą żoną Joanną, także ubraną w historyczny strój polskiej szlachcianki. Razem tworzyli wspaniałą parę, podziwianą przez wszystkich na Polskich Balach "Strzechy" w Kursalon Statpark. Był on pełen energii i zaangażowania w sprawy Polonii nie tylko w Austrii, ale także miał liczne kontakty z naukowcami polskimi, szczególnie w Lublinie z prof.dr Władysławem Kucharskim, autorem szeregu książek o Polonii w Austrii. Współpracował również i był bardzo aktywny w Towarzystwie Austriacko-Polskim u prof. Theodora Kanitzera, wygłaszając prelekcje o malarstwie historycznym. Utworzył także Polsko-Austriackie Stowarzyszenie Malarzy Polskich, planował wydanie książki o polskich malarzach w Austrii. Zbierał polskie pamiątki, dokumentował je, wygłaszał wykłady na tematy historyczne i malarskie, publikował także liczne artykuły w polonijnej prasie "Głos Polonii". Usilnie starał się o utworzenie w Austrii Polskiego Muzeum; miało ono powstać w zamku Kaya. Niestety, planów tych nie udało mu się zrealizować, gdyż zmarł niespodziewanie w wieku 62 lat. Pochowany został w lipcu 1990 r. na cmentarzu Gersthof w 18 dzielnicy Wiednia. Stojąc przy jego mogile ujrzeć można z daleka wzgórze Kahlenberg z jego ulubionym Polskim Kościołem, gdzie tyle serca i własnej pracy zostawił... Jego osobowość wywarła na mnie wielki wpływ, to on zachęcał mnie do pisania artykułów do pisma Strzechy "Glos Polonii" i opracowań na tematy historyczne w latach 80-tych. Moja praca "Obchody 250-lecia Odsieczy Wiednia w 1933 r." wysłana na Konkurs Związku Polaków "Strzecha" otrzymała I nagrodę. Było to dla mnie wielkie wyróżnienie i nagroda pieniężna. Są tacy ludzie, których się nigdy nie zapomina, malarz Leszek Piasecki należy do takich ludzi niezapomnianych, o wielkim uroku osobistym i charyzmie. Pamięć o nim zostanie na zawsze w naszych sercach, umysłach i na obrazach przez niego tak wspaniale namalowanych. Swoimi wielkimi dokonaniami na niwie artystycznej i społecznej wśród Polonii zasłużył sobie na wdzięczność i pamięć potomnych.
dr Janina Osses-Frei 22.01.2007