Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Skoczylas, Władysław
9.11.2010 17:04
Skoczylas, Władysław (1883-1934)
Artysta grafik, malarz, rzeźbiarz, pedagog urodzony w Wieliczce. W latach 1901-1904 kształci się w Kunstgewerbeschule w Wiedniu. Dalsze studia malarskie odbywa w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Teodora Axentowicza i Leona Wyczółkowskiego, rzeźby uczy go Konstanty Laszczka. Pracę pedagogiczną rozpoczyna w 1908 r. jako nauczyciel rysunku na Oddziale Rzeźby Figuralnej w szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. W 1910 r. wyjeżdża do Paryża i studiuje rzeźbę pod kierunkiem Antoine'a Bourdelle'a. Jednocześnie uprawia grafikę korzystając ze wskazówek graficznych Jana Rubczaka. W roku 1913 udaje się do Lipska, gdzie w Akademii Sztuk Graficznych zajmuje się drzeworytem pod okiem prof. Bertholda. W 1918 roku przenosi się do Warszawy. Zostaje mianowany docentem grafiki i rysunku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Podejmuje się takłe reorganizacji Miejskiej Szkoły Rysunkowej, późniejszej Szkoły Sztuk Zdobniczych. W 1922 r. obejmuje katedrę grafiki w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W latach 1930-1931 piastuje stanowisko dyrektora departamentu sztuki Ministerstwa Wyznań i Oświecenia Publicznego. Współzałożyciel grupy Rytm", inicjator powstania Stowarzyszenia Artystów Grafików Ryt" oraz organizator Instytutu Propagandy Sztuki. Dorobek artystyczny Skoczylasa obejmuje malarstwo akwarelowe, rysunek i grafikę. Początkowo zajmował się technikami metalowymi, jak sucha igła i akwaforta. Od roku 1914 zaczął uprawiać drzeworyt, który wkrótce stał się główną domeną jego działalności artystycznej. Ulubionymi tematami artysty są motywy zaczerpnięte z folkloru góralskiego, kompozycje religijne i sceny mitologiczne, a także widoki architektoniczne. Wykonał trzy teki graficzne: Tekę Zbójnicką (1918), Tekę Podhalańską (1922) i tekę Stara Warszawa (1930). W jego dorobku znajduje się takłe wiele ilustracji książkowych, m. in. do dzieł: Klasztor i kobieta Stanisława Wasylewskiego, Puszcza Jodłowa Stefana Żeromskiego, Taniec zbójnicki Jana Kasprowicza. Skoczylas jest inicjatorem nowoczesnego drzeworytu, jako samodzielnej techniki, a także twórcą nowego spojrzenia na problemy artystyczne grafiki. Dąży do wytworzenia nowego, opartego na rodzimej tradycji, stylu. Natchnieniem stają się dla niego wartości formalne sztuki ludowej (przede wszystkim malarstwa na szkle) oraz średniowieczne drzeworyty. Źródło:biulpol.net
Artysta grafik, malarz, rzeźbiarz, pedagog urodzony w Wieliczce. W latach 1901-1904 kształci się w Kunstgewerbeschule w Wiedniu. Dalsze studia malarskie odbywa w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Teodora Axentowicza i Leona Wyczółkowskiego, rzeźby uczy go Konstanty Laszczka. Pracę pedagogiczną rozpoczyna w 1908 r. jako nauczyciel rysunku na Oddziale Rzeźby Figuralnej w szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. W 1910 r. wyjeżdża do Paryża i studiuje rzeźbę pod kierunkiem Antoine'a Bourdelle'a. Jednocześnie uprawia grafikę korzystając ze wskazówek graficznych Jana Rubczaka. W roku 1913 udaje się do Lipska, gdzie w Akademii Sztuk Graficznych zajmuje się drzeworytem pod okiem prof. Bertholda. W 1918 roku przenosi się do Warszawy. Zostaje mianowany docentem grafiki i rysunku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Podejmuje się takłe reorganizacji Miejskiej Szkoły Rysunkowej, późniejszej Szkoły Sztuk Zdobniczych. W 1922 r. obejmuje katedrę grafiki w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W latach 1930-1931 piastuje stanowisko dyrektora departamentu sztuki Ministerstwa Wyznań i Oświecenia Publicznego. Współzałożyciel grupy Rytm", inicjator powstania Stowarzyszenia Artystów Grafików Ryt" oraz organizator Instytutu Propagandy Sztuki. Dorobek artystyczny Skoczylasa obejmuje malarstwo akwarelowe, rysunek i grafikę. Początkowo zajmował się technikami metalowymi, jak sucha igła i akwaforta. Od roku 1914 zaczął uprawiać drzeworyt, który wkrótce stał się główną domeną jego działalności artystycznej. Ulubionymi tematami artysty są motywy zaczerpnięte z folkloru góralskiego, kompozycje religijne i sceny mitologiczne, a także widoki architektoniczne. Wykonał trzy teki graficzne: Tekę Zbójnicką (1918), Tekę Podhalańską (1922) i tekę Stara Warszawa (1930). W jego dorobku znajduje się takłe wiele ilustracji książkowych, m. in. do dzieł: Klasztor i kobieta Stanisława Wasylewskiego, Puszcza Jodłowa Stefana Żeromskiego, Taniec zbójnicki Jana Kasprowicza. Skoczylas jest inicjatorem nowoczesnego drzeworytu, jako samodzielnej techniki, a także twórcą nowego spojrzenia na problemy artystyczne grafiki. Dąży do wytworzenia nowego, opartego na rodzimej tradycji, stylu. Natchnieniem stają się dla niego wartości formalne sztuki ludowej (przede wszystkim malarstwa na szkle) oraz średniowieczne drzeworyty. Źródło:biulpol.net