(łac.) Anno Domini - roku Pańskiego

Osoba duchowna powoływana do zarządzania parafią pozbawioną proboszcza, lub gdy proboszcz był niezdolny do pełnej pracy (np. z przyczyny starości lub poważnej choroby).

(łac.) - wiek (w latach lub data urodzenia), tytuł rubryki w księdze zaślubionych

Dokumenty załączane do innych spraw. W przypadku spraw metrykalnych są to zazwyczaj akty chrztu, które trzeba było dołączyć przy zawieraniu małżeństwa jeśli jeden z małżonków był z innej parafii. Także akty bierzmowania, czy ślubu poprzedniego małżonka. Alegata (allegata) dawniej to po prostu załączniki.
W parafiach, czy archiwach często zbiory takie osobne, i można znaleźć tam niekiedy więcej informacji niż w księdze małżeństw.

(łac.) zwany też

(łac.) chrzest

(łac.) Conjugum Legitimorum - "prawnych małżonków" - określenie używane w aktach metrykalnych

(łac.) Duchowny sprawujący funkcję proboszcza w czasie vacatu, lub gdy proboszcz był nieobecny.

(łac.) rezydent, przebywający czasowo - termin stosowany w zapisach metrykalnych

(łac.) Za zgodą i w obecności - termin używany w aktach metrykalnych

(łac.) ksiądz, duszpasterz - często występuje w aktach metrykalnych "curatus loci" - ksiądz miejscowy. W przypadku gdy w parafii nie występuje funkcja proboszcza curatus oznacza pełniącego tą funkcję. Dla postronnych jest to po prostu proboszcz - choć formalnie nie ma takich uprawnień, pełnią tę funkcję tymczasowo. (Mógł być potem uznany za proboszcza).

(łac.) - Daty ogłoszeń zapowiedzi przedślubnych - termin metrykalny

(łac.) - Dni ogłoszenia - w aktach metrykalnych odnosiło się to do zapowiedzi przedślubnych

(łac.) rycerz, w księgach metrykalnych odpowiednik, zamiennik, lub zbliżony w znaczeniu do "nobiles" - czyli szlachcic

(łac.) sławetny - średniozamożny rzemieślnik, czasem bogatszy rolnik miejski. W zależności od regionu tytuł ten w księgach metrykalnych mógł być wymienny z "honestus". Szczególnie w środkowo-zachodniej Polsce, gdzie większość miasteczek składała się głównie z ludności rolniczej.

(łac.) właściciel (spadkobierca, dziedzic) majątku - określenie często występujące w metrykach

(łac.) uczciwy - rolnik z małego miasteczka, rzemieślnik wiejski. W zależności od regionu tytuł ten w księgach metrykalnych mógł być wymienny z "famatus". Szczególnie w środkowo-zachodniej Polsce, gdzie większość miasteczek składała się głównie z ludności rolniczej.

(łac.) - urodzona ... - słowo występujące często w metrykach opisujące nazwisko panieńskie - np. "nata Kowalska"

Skrót łacińskiego "oriundus et", występuje w metrykach

(łac.) urodzony - słowo występujące często w metrykach, czas pod postacią skrótu "or.e." (oriundus et)

(łac.) - "po święcie" - częste wyrażenie używane do określenia daty ileś dni po dniu świętego patrona, lub innego święta kościelnego - np. "post festum Corporis Christi" - po święcie Bożego Ciała

(łac.) prepozyt - przewodniczący kapituły katedralnej, proboszcz kolegiaty, zastępca opata lub przeora w niektórych zakonach, także tytuł używane wobec proboszczów jako "zwierzchnik parafii".

(łac.) Ogłoszenie zapowiedzi - termin używany w aktach metrykalnych

(łac.) godny - tytuł używany w zapisach sądowych, metrykalnych, świadczący o przynależności do stanu rycerskiego, lub dawniej określenie zamożnego patrycjusza dużego miasta.

(łac.) mężny - tytuł używany w zapisach sądowych, metrykalnych, świadczący o przynależności do stanu rycerskiego

Określenia łacińskie i polskie, które stosowano na ogólne oznaczenie statusu społecznego, klasy, miejsca zamieszkania. Istniało przynajmniej kilkanaście takich określeń.
Pomimo tego, że pisarze w dokumentach sądowych dość skrupulatnie przestrzegali tych tytułów, pojawiające się w księgach metrykalnych nie były ścisłe. W zależności od regionu mieszano bardziej lub mniej tytuły z bliskiej grupy społecznej, rzadko kiedy jednak dochodziło do mylenia arystokracji z drobną szlachtą czy szlachcica z mieszczaninem lub chłopem.

Zobacz listę tytułów klasowych

(łac.) możny- tytuł używany w zapisach sądowych, metrykalnych, świadczący o przynależności do stanu rycerskiego