Pierwotny wizerunek herbu to czarny jeleń z uniesioną głową zwrócony w prawą (herbową) stronę na srebrnym tle. Liczne odmiany dają tło złote, lub czerwone, na którym jeleń bywa czarny, srebrny lub najczęściej dzisiaj czerwony, z koroną na szyi. Znane są też przedstawienia jelenia siedzącego lub połową jelenia z księżycem i gwiazdą ułożonymi w skos w lewo w dół. Nazwiska występujące w tym herbie zostały pogrupowane wg występowania w odmiany, lecz ilość i różnorodność nie pozwalają przeprowadzić dobrej systematyki.
Najstarsza wzmianka datowana jest na 1400r. [Księga ziemska poznańska, Semkowicz "Wywody szlachectwa"]. Najstarszy wizerunek pojawi się na pieczęci Sobiesława z 1268r. a następnie Michała z Sośnicy z 1282r.
W polu srebrnym czarny roch - figura szachowa symbolizująca wieżę (dawniej słoń bojowy z wieżyczką), marszałek. Jednak Herbarze Złotego Runa (1435), Lyncenich i z Bergshammar podają czerwone tło i srebrną figurkę. Przedstawienie herbu jako srebrna kolumna na czerwonym tle z kolumną w herbie (np. Wikipedia) - jest błędne gdyż jest to już herb rodzinny, wielokrotnie przetworzony a nie sam Roch. Sam herb Kolumna ma inną etymologię.
Inne nazwy: Pirzchała (od pirzchać - gniewać się), Pierzchała (utrwalony błąd), Trzaska. Tożsamość Pirzchały i Rocha wynika z zapiski z 1425r. Tożsamość Trzaski i Rocha potwierdza Długosz. Z herbem tym mylony jest herb Kolumna. Herbem różnym, ale o podobnej nazwie jest Roch III. Rodzina Walewskich otrzymała w zaborze rosyjskim udostojnienie i własną wersję heru: Walewski
Pierwszy raz występuje w źródłach pisanych w 1409r. [Ulanowski, Materiały...]. Wizerunki datowane są najdawniej na rok 1333/1344 (pieczęć Klemensa, biskupa płockiego), także Iwana z Radomina (1392), Mikołaja z Radomira (1406), Świętosława Bogusławskiego i Jana Szukowskiego (1409), Daukszy (1413), Grzegorza de Panczicze (1420), Mroczesława Warpansza (1420).
(ind. rokh - słoń bojowy - figurka)- Figurka przedstawiająca pierwotnie słonia bojowego (z wieżą bojową na grzbiecie). Upowszechniona potem jako figura samej wieży. Występuje jako mobilium herbowe np. w herbach Roch, Owada, Przosna. Symbolika związana z kolumną a także piecem hutniczym (zbliżonym często w kształcie do wieży) - tak używana jako symbol alchemiczny.
Roch II
Herb wywodzący się z herbu Roch jednak znacznie odbiegający od niego wizerunkiem. Bardziej przypomina herb Korczak. Wizerunek pochodzi od figury szachowej słonia bojowego, którego ciosy zostały uznane za lilie. W Klejnocie znajdue się taka sama lilia (niekiedy błędnie pięć piór strusich)
Roch III
Herb wywodzący się z herbu Roch jednak znacznie odbiegający od niego wizerunkiem. Bardziej przypomina herb Korczak.
Inna nazwa: Skała łamana. W polu czerwonym trzy gradusy (wręby), srebrne - pierwotnie była to kolumna wsparta na trzech stopniach z których zostały same stopnie. Na nich srebrna lilia. Taka sama lilia w klejnocie (niekiedy błędnie 5 piór strusich). Istnieje hipoteza pochodzenia od pierwotnego herbu Roch, który symbolizował figurkę słonia bojowego, którego ciosy zostały potraktowane jak lilia.
1. Dawniej, szczególnie na terenach z wpływami j. rosyjskiego - złodziej, łupieżca - później urwipołeć
2. skomorochy - trupy wędrownych kuglarzy, grajków, lalkarzy, szczególnie aktywni na jarmarkach i w czasie wesel i świąt. Często nazywano tak też niedźwiedników.
3. Stała nazwa XVII-wiecznego cyrku moskiewskiego.
Słowo prawd. wywodzi się od Skamarów, przez francuskie określenie złodziei.