Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Mapa - Szlak 1863
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis

Szukanie zaawansowane

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 14
Kazimierz Wojciech Józef Koszutski
Ur. 14.4.1836 Ryczywół, zm. 29.9.1903 Poznań. Syn Franciszka, dziedzica dóbr Ryczywolskich, radcy ziemstwa kredytowego i Michalin Milskiej, córki Maksymiliana, pułkownika wojsk polskich i Marii hr. Moszczeńskiej. Szkoły ukończył w Trzemesznie. Na uniwersytecie słuchał nauk przyrodzonych, później poświęcił się zawodowi rolniczemu. Rok 1863 powołał go na pole wojny, gdzie się odznaczał męstwem i niezwykłą odwagą. Następnie osiedlił się w Królestwie Polskim, ale wkrótce został przez rząd rosyjski wydalony. Wrócił potem do Poznania i tu aż do swej śmierci przez lat trzydzieści kilka był redaktorem „Ziemianina". Był sekretarzem zarządu Centralnego Towarzystwa Gospodarczego w W.Ks. Poznańskim, członkiem Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". Kazimierz wchodził dwa razy w związki małżeńskie: najpierw poślubił ś.p. Wincentynę hrabinę Bnińską, następnie Otolię Karpińską, córkę zaszczytnie znanego mecenasa Leopolda ze Śremu i Otolii Jarochowskiej. Z pierwszego małżeństwa umarł w kwiecie wieku syn Jan, z drugiego zgasła przedwcześnie córeczka Teresa. Boleść tę serca, jaką mu utrata dwojga drogich dzieci sprawiła, osładzała ukochana żona jego, była ona też dla niego, gdy mu zdrowie zaczęło niedopisywać, prawdziwym aniołem opiekuńczym, niewyczerpaną w troskliwości około pieczy jego, tak że dopiero w ostatnich 10 latach pożycia z nią mógł powiedzieć: jestem szczęśliwy! Prawość i szlachetność charakteru jego, sumienność w wypełnianiu obowiązków, uprzejmość i takt w obejściu, rzadkie ciepło dla sprawy narodowej zjednały mu ogólny szacunek, miłość i przyjaźń. Zmarł na chorobę serca. Pochowany w Poznaniu na cmentarzu św. Marcina. Żona Otolia wyszła po raz drugi za mąż za Bronisława Uderskiego.