19.6.1863 śpiewała zabronione hymny

Oskarżony w wielkim procesie politycznym, rozpoczętym 7.7.1864 przed Trybunałem w Berlinie dla 149 powstańców. W październiku 1865 cofnął podanie o unieważnienie procesu.

Szlachcic gub. mohylewskiej, powiatu bykowskiego, podejrzewany o sprzyjanie powstańcom, uwolniony z zarzutu

syn Adama, zasądzony do sekwestracji majątku za udział w wydarzeniach politycznych roku 1863, własność: Mankowice, pow. piński

19.12.1864 odprawiony z Tobolska do Tomska a partii pieszej nr 59,
13.3.1865 przybył do Tomska
15.3.1865 odprawiony z Tomska do wschodniej Syberii na katorgę partii pieszej 59 w kajdanach.

Przybył 12.6.1865 do Irkucka, piechotą bez okowów, 24.6.1865 odprawiony do okręgu nerczyńskiego na katorgę w kiriwskim(?) zakładzie przemysłowym, piechotą w okowach.

Ur. ok. 1837. Szlachcic z kijowskiej gub., urzędnik kancelarii w Kijowie. Skazany na 12 lat ciężkich robót w kopalniach i zesłany na nerczyńską katorgę, przebywał w Akatui. Fotografia w Muz.Hist. m. Warszawy

urzędnik, wiek: 26. Skazany do ciężkich robót w kopalniach syberyjskich na lat: 12

Ur. ok. 1835, syn Adama, brat Ludwika. Uczestnik powstania i zesłaniec do Tomska. Zm. 9.3.1902 Tomsk. Miał trójkę dzieci: Witolda, Leonarda i Sabinę - twórczynię biblioteki polskiej w Tomsku w latach 60-tych.

Z guberni kijowskiej, W 1863 26 lat,urzędnik kancelarii sądu wydz. kijowskiego, skazany w Kijowie 3.8.1863 na 12 lat ciężkich robót w kopalniach.

Chłop z powiatu kobryńskiego, studiował w Uniwersytecie Moskiewskim porzucił studia, mieszkał w Mińsku, następnie w Pińsku, podejrzewany o bytność w oddziale. W grudniu 1864, decyzją gen. Potapowa, trybunał adm. wysłał go na osadzenie do guberni tomskiej.

8.6.1864 przybył do Tobolska, 24. 6. 1864 odprawiony na wschodnią Syberię, na katorgę na lokomotywie Jermak.

8.7.1864 przybył do Tomska na lokomotywie Jermak, 15.7.1864 odprawiony dalej na wschód. Przestępca polityczny.

30.7.1864 przybył do Krasnojarska w kibitce, w osobnej partii, 2. 8.1864 wyprawiony dalej na wschód, na katorgę - w kibitce.

2.9.1864 przybył do Irkucka w kibitce, 10.9.1864 odprawiony dalej na katorgę do kopalń nerczyńskich

Zesłany na 10 lat katorgi. Przybył do wschodniej Syberii 1.10.1864. Po spisaniu przez gubernatora Wsch. Syb. M.C. Korsakowa od 3.10.1864 miał odbywać karę w kopalniach nerczyńskich.

Szlachcic guberni wołyńskiej, zesłany na 12 lat na ciężkie roboty. W 2. 1865 przebywał w łagrze Akatuj w rejonie nerczyńskim.

Szlachcic. Ur. 9.4.1839 Wincze. Syn. Adama i Eleonory Tyczyn (chrzestni: Chryzostom Orzeszko, sędzia, Teofila Szyrmina podkomorzyna)
Brat Ludwika i Romualda.
Właściciel wsi Leżytkowicze (koło Winczy). Studiował w Uniwersytecie Moskiewskim porzucił studia, mieszkał w Mińsku, następnie w Pińsku, podejrzewany o bytność w oddziale. W grudniu 1864, decyzją gen. Potapowa, trybunał adm. wysłał go na osadzenie do guberni tomskiej, na konfiskatę Leżytkowicz i zapewne na utratę praw (określany w dokumentach jako chłop). W 1911 w Tomsku prowadził sklep kolonialny. Zm. 9.3.1902 Tomsk.
Miał trójkę dzieci: Witolda, Leonarda i Sabinę (1893-1972) - twórczynię biblioteki polskiej w Tomsku w latach 60-tych.

Ur. ok. 1837. Szlachcic z kijowskiej gub., urzędnik kancelarii w Kijowie. Skazany w Kijowie 3.8.1863 na 12 lat ciężkich robót w kopalniach.
W grudniu 1863 wysłany na wschód. 8.6.1864 przybył do Tobolska, 24.6.1864 odprawiony na lokomotywie Jermak do Tomska, gdzie przybył 8.7.1864 i 15.7.1864 odprawiony dalej na wschód. 30.7.1864 przybył do Krasnojarska w kibitce, w osobnej partii, 2.8.1864 wyprawiony dalej na wschód, na katorgę - w kibitce. 2.9.1864 przybył do Irkucka w kibitce, 10.9.1864 odprawiony dalej na katorgę do kopalń nerczyńskich. Przybył do wschodniej Syberii 1.10.1864. Po spisaniu przez gubernatora Wsch. Syb. M.C. Korsakowa od 3.10.1864 miał odbywać karę w kopalniach nerczyńskich. W 2.1865 przebywał w łagrze Akatuj w rejonie nerczyńskim.

jednodworzec powiatu berdyczewskiego

Szlachcic niewylegitymowany guberni kijowskiej, przed sądem wojewódzkim w Kijowie i na mocy konfirmacji dowódcy okręgu kijowskiego skazany na wcielenie na 5 lat do rot aresztanckich. Konfirmacja z 19.9.1864

H. Janina, s.Józefa, ur. 1813, powstaniec styczniowy z Warszawy, nauczyciel, skazany na dozór polic. w Troicku

syn Dominika, szlachcic z województwa grodzieńskiego.

syn Dominika, mężcz. 20 lat na 1868 r., ziemianin grodzieńskiej guberni, zesłany z pozbawieniem praw na zamieszkanie, z 1864/65 r. przebywał w Omsku, w 1866 r. wyjechał w Siemipałatinsk, usłużeniie, rodziny nie posiadał, kawaler

Oskarżony przez grubernatora grodzieńskiego o udział w Powstaniu, wezwany do powrotu do kraju. Pochodzenie: powiat grodzieński

ur. 1847, powstaniec

Szlachcic. Obwieszczenie o konfiskacie majątku z dnia 17 i 148.3.1864 dla osób związanych gm. Freda pow. augustowskiego, tj. ks. Macieja Rzymickiego, ks. Józefa Bartoszewicza, Władysława i Wiktorii Białkowskich, i Feliksa Jaroszewskiego - szlachty oraz Walerego Sokołowskiego - pisarza przy wójcie

Syn Dominika Hieronima, ur. 1847, szlachcic, uczestnik powstania styczniowego z guberni grodzieńskiej, zesłaniec - 1864 gub tobolska, 1866 okr. semipałatyński, 1878 koniec zesłania.

ppro. (1834) Rzeczpol

śp. Franciszek Janina-Jaroszewski. Dnia 26. bm. zmarł jedyny w naszem mieście, reprezentant i uczestnik bohaterskiego boju o wolność w powstaniu polskiem 1863 r. śp. Franciszek Janina – Jaroszewski, przeżywszy 93 lata. — Pochodził on, z Małopolski, kampanię powstańczą przebył, w Tomaszowskiem i Sandomierskiem pod wodzą Czachowskiego — a następnie Jeziorańskiego. Brał udział w bitwie pod górą św. Krzyża, gdzie został rannym postrzałem w nogę - dalszą kampanię przebył pod rozkazami generała Bosaka, a w grudniu 1863 po przejściu granicy austryackiej został zaaresztowany i więziono go przez kilka miesięcy. — Ze zmarłym schodzi do grobu czynny członek owych wysiłków bohaterskich naszego narodu, widomy znak tej gorącej miłości ojczyzny, jaka w owym czasie najgorszego ucisku we wszystkich zaborach rozpalała serca naszych ojców, — szli oni w bój z samą wiarę i nadzieją, oddania życia w ofierze ojczyźnie. To też od nas należy się cieniom zmarłego zniżenie czoła i cześć — jaką dzisiaj pamięci jego składamy — wyrażając pozostałej staruszce — wdowie i dzieciom wyrazy współczucia.

Ur. 1834, miejscowość w 1923: Rzeczpol, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: III-346

ur. 1843, zamieszkały Rzeczpol, weteran

h. Janina. wg opowiadań rodzinnych powstaniec styczniowy. Po powstaniu uciekł być może z rejonów koło Mińska - na tereny Galicji gdzie zajmował się prawd. administrowaniem majątków. W domu nie pozwalał nigdy mówić na ten temat w obawie przed denuncjacją. Ojciec Kazimierza.

oficer WP w Powstaniu Styczniowym, obywatel ziemski, zm. 3.1888

ur. 1805. kawaler orderu Virtuti Militari, oficer powstania listopadowego, po powstaniu wyemigrował do Francji. Zaangażowany (prawd) w powstanie styczniowe

powstaniec, zesłaniec

Powstaniec z 1863, zesłaniec, więziony, zmarł na Syberii ok. 3.1880

Jest na liście 106 politycznych przestępców pod nr,. 87 odprawionych z Troickiego Solnego Zakładu 21.10.1870 do Irkucka do dyspozycji naczelnika guberni. Uwolniony za biletem nr. 85 Irkuckiego Okręgowego Isprawnika z 20.4.1876 z osiedlenia w włości Urik irkuckiego okręgu na rok do Nowojamskiego sioła. Następnie uwolniony za biletem nr 1659 przez Irkuckiego Okręgowego Isprawnika z 8.8.1878 po irkuckim okręgu.

W 1864 24 lata. Mieszkanie m. Kucborsk, mławskiego powiatu. Pisarz gminny Skoczkowa. Obwiniany o częste uczestnictwo w oddziałach powstańczych. Ukrywał powstańców, dostarczył broń i wyposażenie wozami.
Skazany na pozbawienie wszelkich praw i wysłanie na 12 lat na katorgę na Syberię. Wyprawiony 4.9.1864. Zmarł 26.3.1869 i został skreślony.

28 lat, był w oddziale powstańczym, brał udział w powieszeniu pruskiego poddanego Sztolia. Pozbawiony wszelkich praw skazany na 12 katorgi na Syberii, do solnych kopalni w Ustk-Kuckim okręgu. Tam zmarł (dzieci nie posiadał) - data śmierci w dokumencie 1896.

Z mieszczan płockiej guberni. Za osobiste uczestnictwo w powstaniu , współdziałaniu w podtrzymaniu jego, i znając zamiary powieszenia pruskiego poddanego Sztolno, nie uprzedził władz ale dostarczył sznur do powieszenia. po konfirmacji namiestnika pozbawiony wszelkich prawi i zesłany na katorżnicze roboty do kopalń na 12 lat. Zaliczony do kategorii 2 i odprawiony w Ust-kucki zakład.

mieszczanin, 32 lata, skazany na 12 lat na katorgę na Syberii, przebywał w irkuckim okręgu. Zmarł 26.3.1869 we wsi Bażedajewsk, Wiercholeńskiego powiatu.[1] Lub zmarł w Usolu.[2]

33 lata w 1871 roku, zesłany za uczestnictwo w powieszeniu pruskiego poddanego - na 12 lat. Za uczestnictwo w Powstaniu Zabajskalskim, po procesie i zatwierdzeniu przez Korsakowa 15.11.1866 skazany na ciężkie roboty beztermionowo. Przebywał w Średnim Więzieniu, Karę rozpoczął 7.12. 1871.,

lat 28, katoli bez rodziny, , włosy jasno-blond, oczy szare, nos długi, usta umiarkowane, podbródek wąski, twarz czysta. Miszczanin płockiej guberni. Za osobiste uczestnictwo w powstaniu i współdziałanie w podtrzymaniu złoczyńców powieszenia pruskiego poddanego Sztom... Nie uprzedził ale zaopatrzył w sznur dla jego powieszenia. Po konfirmacji Namiestnika Królestwa Polskiego pozbawiony praw i zesłany do kopalń na 12 lat na podstawie rozkazu 16.4.1866 okres robót skrócono o połowę. Po powstaniu zabajkalskim skazany na roboty bezterminowo.

7.3.1865 przybył do Irkucka piechotą w kajdanach. 22.4.1865 odprawiony do zakładów Ust-kuckich piechotą w okowach.

2.10.1864 przybył do Tobolska w pojeździe pocztowym, 12.1.0.1864 odprawiony na wschód w okowach.

Prywatny pisarz majątku Skoczków w pow. mławskim, mieszczanin Kucborka. Oskarżony o pobyt w oddziale Padlewskiego, ukrywanie powstańców w swoim mieszkaniu i wiedząc o zamiarach 4 z nich o powieszeniu Niemca podejrzanego o szpiegostwo nie powiadomił władz. Konfirmacja namiestnika na orzecz. Audytoriatu Polowego 4.4.1864 został skazany na 12 lat kotorgi w kopalniach.

Za uczestnictwo w Powstaniu Zabajkalskim przeznaczony do prac katorżniczych w kopalniach bez możliwości skrócenia kary. Odprawiony do wsi Gołoustnoje piechotą w okowach 22.11.1866

21.12.1866 był przeniesiony z gorzelni aleksandrowskiej w gub. irkuckiej do kopalni soli w Troicku, gub. jenisiejskiej

5.5.1865 przybył do Krasnojarska w partii pieszej nr 59, 16 maja 1865 odprawiony w kibitce do Irkucka.

s. Mateusza, 20 lat, mieszkał Rudowo, powiat lipnowski gub. płockiej. Skazany na zamieszkanie na Syberii, Odprawiony 15.8.1864 w partii 37.. Gubernia Orłowska. Wrócił 1865.

syn Jana, szlachcic, zasądzony do sekwestracji majątku za udział w wydarzeniach politycznych roku 1863, własność: Mikołajewo, pow. piński

szlachcic z województwa warszawskiego

s. Józefa, ur. ok. 1827. Od 1.12.1863 pod nadzorem za "udział w powstaniu". Przebywał na zesłaniu Carobokokszasku, otrzymywał zasiłek 6 rubli na miesiąc. Rodzina pozostała w guberni warszawskiej w mieście: Roczyn. Zwolniony 28.9.1867, Wyjechał z Kazania 11.10.1867

Ur. 27.1.1837 Wincze, pow. kobryński. Pierwszy syn Adama i Eleonory Tyczyn. Brat Bolesława i Romualda. Powstaniec. Zesłany wraz z braćmi do Tomska.
Jego dwóch synów zostało rozstrzelanych przez NKWD: Jan w 1930 w Tobolsku, Michał w 1938 w Nowosybirsku.
Jan (ur. 1880 Tobolsk), lekarz, żonaty z Elżbietą zostawił dwójkę dzieci: Marię i Zofię (lekarkę)
Michał (ur. 1889) ożeniony z akuszerką Parascewią Sizową miał dwóch własnych synów: Piotra (zm. młodo) i Gienadiego (podpułkownika wojsk rakietowych, zm. 2011 Ufa), oraz przysposobionego syna żony - Gleba Jaroszewskiego, który poległ w 1942 pod Kaliningradem.

czeladnik szewski z m. Lipna. 25.7. wywieziony z Warszawy (nocą) do pułków orenburskich karnych.

Ur. ok. 1835. Syn Adama. Pochodził z powiatu kobryńskiego, zesłany za udział w powstaniu do Tomska. Miał dwóch synów tam urodzonych - obydwu rozstrzelanych przez NKWD - Jan - 1930 w Tobolsku, i Michał 1938 Nowosybirsk.

Z guberni płockiej, powiat lipnowski, Karnie wcielony do wojska za udział w powstaniu.

szlachcic z województwa grodzieńskiego

ЯРОШЕВСКIЙ Ромуальдъ, szlachcic powiatu kobryńskiego (дворянин Кобринскаго уезда), mieszkał z rodzicami we wsi Leżytkowicze, w powiecie kobryńskim (Проживал у родителей в деревне Лежатковичи Кобринскаго уезда), gubernia grodzieńska, uczestnik Powstania Styczniowego, zesłaniec, na mocy p. 3 orzeczenia /powelenja/ cesarskiego z 13 i 17 maja 1871 r. zwolniony z dozoru policyjnego z prawem zamieszkania gdziekolwiek w państwie rosyjskim, z wyjątkiem stolicy i guberni stołecznych, Królestwa Polskiego i Zabranego Kraju, lecz z zabronieniem mu objęcia służby państwowej i społecznej.

Romuald Wincenty, syn Adama (jednodworzec) i Eleonory Tyczyn, ur. 11.12.1844 Wińcze (Wincza, Leżytkowicze k. Drohiczyna, kobryńskie) - powstaniec, zesłaniec

Szlachcic sądzony 16.9.-19.9.1863. Sztab Wileńskiego Okręgu Wojennego

Szlachcic kobryńskiej guberni, miejsc. Leżatkowicze. Wcielony do wojska z utratą praw stanu i konfiskatą majątku.

Szlachcic kobryńskiego powiatu, Leżatkowicze, skazany na utratę praw stanu i majątku

szlachcic, wiek: 20, pochodzenie: Podole. Zatrzymany i osadzony w Ekaterynosławiu

20 lat w 1863, szlachcic z guberni podolskiej, skazany przez wojskowy sąd polowy na osiedlenie się na Syberii, wg Micela do dalszej dyspozycji w Jekatierinosławiu (13.8.1863), potem zesłany (14.12.1863)

Syn Augusta, 25 lat Za uczestnictwo w powstaniu był pozbawiony wszelkich praw i zesłany do tomskiej guberni pod nadzór policyjny. Osadzony w gminie Iszyńskej. Notowany jeszcze 31.12.1881 skierowany w nieznanym kierunku.

Syn. Augusta, Aresztowany 8.2.1864 we wsi Ostrowa gostyńskiego powiatu. Zesłany na zamieszkanie w Syberii. Odprawiony 22.2.1864 w 22 partii.

Syn. Augusta, 22 lat w 1864, mieszkał w koloni Majdanów warszawskiej gub. Za uczestnictwo w powstaniu zesłany na osadzenie na Syberii. Odprawiony 22.2.1864 w 22 partii. Przeznaczony do guberni astrachańskiej.

20 lat w 1863, z wyrokiem z 14.12.1864 zesłany na Syberię, notowany w Irkucku 15.9.186, 9.1.1865 na osiedlenie w gminie Wiercholeńskiej, zmarł 25.4.1867 w Irkucku.

Przybył 11.7.1864 do Tobolska, na lokomotywie Jermak, odprawiony na wschód 12.7.1864 także tym samym pociągiem.[1]
19.9.1864 przybył do Irkucka kibitką. 9.1.1865 wyprawiony do gub jenisiejskiej do gminy Wiercholeńskiej [2]

Zmarł w Irkucku 25.4.1867 na kwaterze.