wiarus - wojak obecny we dworze

W każdym niemal dworze znajdował się jakiś czasowy rezydent, stary wojak. Bywali tacy z Konfederacji Barskiej, Insurekcji Kościuszkowskiej, Legionów itp. Całym ich zatrudnieniem było, Panią domu do stołu prowadzić i opowiadać zdarzenia, których świadkami byli. Kto doświadczył gadatliwości owych żołnierzy, ten łatwo sobie wystawiał, ile tysięcy razy te same anegdoty wracały. Jeżeli rezydent nosił rodzinne nazwisko, a tym bardziej jeśli tym samym herbem się pieczętował, uważany był za członka rodziny, i zawsze nadawano mu tytuł wujaszka lub stryjaszka.

"Dziwił się owczesnym mężom, ucztom, strojom
Wąsatych się wojaków przysłuchiwał bojom
I sam, pewien że z wrogiem stacza bitwę wielką
Z drewnianego konika wywijał szabelką"
[Morawski]

"Z wiarusami, kielichem osładzając żałość.
Taka była dla Zosi Dobrzyńskiego stałość"
[Mickiewicz]

Bibliografia

Morawski F., Dworzec mego Dziadka, Leszno 1851
Mickiewicz Adam, Pan Tadeusz