Łuka 10.05.1863

Śladem powstańców, którzy pod dowództwem b. porucznika saperów Adama Łukasza Zielińskiego (Łukiana Woli) (i Chojeckiego?) gromadzili się koło Taraszczy między Koszowatą, Łukawicą a Stepkiem, wyruszyły dwie roty czwartego batalionu podolskiego rezerwowego pułku i trzy roty praskiego rezerwowego pułku czwartego batalionu, jakoteż oddział saperów, pod dowództwem pułkownika Zerdziewa. Siły te rozdzieliły się na dwie części: Zerdziew z 3-ma rotami praskiego batalionu świtem d. 10. 5. ruszył na Koszowatą przez Sinicę i Łukę, pułkownik Żuków zaś z 2'/a rotą szedł drogą na Baranie Pole także do Łuki. Za Łuką Żuków spotka! się z oddziałem zdążającym ku południowi. Zmobilizowane chłopstwo zwartą masą stanęło w poprzek drogi. Naciskani przez masy przemożne i zaatakowani przez moskali, powstańcy—187 jazdy i 68 piechoty — po zaciętej obronie poszli w rozsypkę. Trzecia część legła w walce między Łuką a Baraniem Polem pod kulami żołnierzy lub z ręki hajdamaków. Dwudziestu powstańców, między nimi Zieliński, dostało się do niewoli. Zielińskiego rozstrzelali moskale w Kijowie 30. 5. — Przez kilka dni ścigali moskale resztki oddziału. Niedobitków rozproszył major Hesse w dwa dni później w lasach Tulczyna (?) pod Isajkami w powiecie kaniowskim, biorąc 11 do niewoli, a kładąc trupem podobno 19.