Ogórki w zalewie octowej - 1821

Male do włożenia w ocet przeznaczone ogórki czysczą się dobrze, iednak nie przez płókanie, bo by swoią korzenność straciły, a potém posypawszy je sola, stawiaia się przez poł dnia w piwnicy, ażeby twarda skora cokolwiek zmiękła. Nawet i sol wyciera sie do suchości suknem.
Wtedy polewaią się wrzącym octem piwnym, i zostawiaią się w nim przez trzy lub cztery dni, potém się w tym samym occie aż do zagotowania się grzeią, poczém, odlewa się ocet iako iuż niepotrzebny i ogórki się studzą. Ażeby ie zaprawić, kładzie się na dno naczynia glinianego lub szklanego, kopru, liści bobkowych, kilka kawałków chrzanu, pieprzu, kardamonu, muszkatołowego kwiatu, lub innych korzeni, na to się kładzie warsztwa ogórków, i tak się przemieniaią warsztwy korzeni i ogórków, dopóki się naczynie nie napełni. Nareszcie nalewa się octu dobrego winnego, przewarzonego i wystudzonego, i zawięzuie sie pęcherzem naczynie mocno, ażeby żadne powietrze nie wchodziło.
[Izys Polska czyli Dziennik Umiejętności, Wynalazków, Kunsztów i Rękodzieł, Poświęcony Kraiowemu Przemysłowi, tudzież Potrzebie Wieyskiego i Mieyskiego Gospodarstwa, 1821 październik]