Jakub z Boxic, syn Piotra de Boxicze, zapisał się na UJ w 1456 r., a uzyskawszy potem magisteriat sztuk, był w 1469 r. i 1473 r. dziekanem Wydziału Artystycznego. Równocześnie kształcił się na medycynie w Krakowie i tu został najpierw bakałarzem, a w 1472 r. licencjatem medycyny. W 1474 r. zostaje bakałarzem św. teologii i kanonikiem u św. Floriana, po czym za urlopem udaje się do Rzymu i Jerozolimy i wraca jako doktor medycyny, w 1477 r. W 1480 r. jest oficjałem i wikarym in spiritualibus arcybiskupa gnieźnieńskiego. Przyjaźnił się z Kallimachem, który w swoich wierszach podnosił jego dowcip.
[Wachholz L. i in., Skład osobowy Wydziału Lekarskiego...]