Gasowic Piotr (ok. 1430-przed 1474)

Piotr Gasowic (zwany także w aktach Gasszowyecz, Gaszowycz z Kosmerzya, a częściej z Loćmierza lub „de Loszmyerza". J. I. Kraszewski nazywa go w swej powieści z czasów Jagiellonów („Jaszko Orfan") mylnie Gaskiewiczem). Był on wybitnym członkiem UJ, za czym świadczy trzykrotne powierzenie mu w latach 1464, 1465 i 1470 godności rektora. Zajmował się bardzo astronomią i wykonywał pierwsze po Marcinie Królu samodzielne obserwacje astronomiczne w Krakowie. Dzięki swej uczoności i pochodzeniu szlacheckiemu został lekarzem królewskim (physicus regius) i rajcą miejskim (consul). W 1464 r. wyznaczono go do uporządkowania ustaw UJ. Obdarzony wymową, przemawiał w latach od 1470 do 1472 wielokrotnie imieniem Akademii do wybitnych osobistości przy ich powitaniu lub pożegnaniu w UJ. W 1471 r. należał do świty Władysława, syna króla Kazimierza Jagiellończyka, towarzyszącej mu do Pragi, gdy obejmował tron czeski. W 1474 r. już nie żył
[Wachholz L. i in., Skład osobowy Wydziału Lekarskiego...]