Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.
Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.
Teodor Sikorski (1749-1820) Wójt i członek rady miejskiej Mogielnicy pow. Grójeckiego
12.09.2025 23:06
Teodor Sikorski urodził się w 1749 roku w Mogielnicy. W młodym wieku uczęszczał do szkoły katolickiej w Mogielnicy, dzięki czemu zdobył umiejętność pisania i czytania oraz szeroką wiedzę, która pozwoliła mu później pełnić ważne funkcje administracyjne w mieście. Był osobą dobrze wykształconą, zaangażowaną w sprawy lokalnej społeczności i reprezentującą mieszkańców Mogielnicy w kluczowych sprawach urzędowych.
Sikorski aktywnie działał na rzecz obywateli, zajmując się dokumentacją miejską i występując w imieniu mieszkańców przed władzami. Przykładem jego działalności jest pismo z 20 stycznia 1819 roku, które złożył wraz z Antonim Guliną do "Prześwietnej Komisji Województwa Mazowieckiego", domagając się zniesienia składki nałożonej jeszcze przez rząd pruski w 1798 roku. W dokumencie wskazywano, że decyzja o przedłużeniu opłat została podjęta podstępem przez pruskiego urzędnika K. Fromma, który zmienił pierwotne ustalenia, przedłużając czas trwania daniny z jednego roku na „wieczne czasy”. Sikorski i Gulina stwierdzili, że byli zmuszeni do podpisania tego dokumentu oraz że jego treść została sporządzona w języku niemieckim, co uniemożliwiło im pełne zrozumienie jego konsekwencji.
W 1811 roku Teodor Sikorski został ujęty w spisie mieszkańców Mogielnicy, który sporządzono w związku ze składką na magistrat oraz stróża nocnego. Był wówczas właścicielem domu z ogrodem przy Rynku 2 i należał do grupy mieszkańców płacących najwyższe daniny. Po reformie systemu składek w 1815 roku Sikorski znalazł się w I klasie podatkowej, płacąc 5 złotych i 20 groszy. Był osobą zamożną i należał do elity miasta, co podkreśla jego wysoka pozycja w strukturze społecznej miasta.
Jego zaangażowanie w życie miasta było szeroko doceniane. W 1796 roku, kiedy Mogielnica była jeszcze miastem kościelnym, Sikorski objął funkcję wójta. Po przejęciu Mogielnicy od cystersów sulejowskich przez Bazylego Walickiego wspierał Andrzeja Gulinę, w objęciu stanowiska burmistrza. Sikorski był również członkiem Rady Miejskiej, o czym wspominają dokumenty z 1811 roku, w których wymienia się go jako jednego z pięciu urzędników sprawujących funkcje administracyjne.
Działalność Teodora Sikorskiego nie ograniczała się jedynie do administracji – uczestniczył także w planowaniu zabudowy miejskiej. W „Opisaniu zabudowy miasta Mogielnicy J.W.P. Bazylego Walickiego” z 1796 roku jego nieruchomość została ujęta jako jedna z istotnych własności w mieście. W tym samym dokumencie odnotowano jego obecność przy budowie nowego ratusza, który powstał na placu sąsiadującym z jego domem.
Sikorski aktywnie działał na rzecz obywateli, zajmując się dokumentacją miejską i występując w imieniu mieszkańców przed władzami. Przykładem jego działalności jest pismo z 20 stycznia 1819 roku, które złożył wraz z Antonim Guliną do "Prześwietnej Komisji Województwa Mazowieckiego", domagając się zniesienia składki nałożonej jeszcze przez rząd pruski w 1798 roku. W dokumencie wskazywano, że decyzja o przedłużeniu opłat została podjęta podstępem przez pruskiego urzędnika K. Fromma, który zmienił pierwotne ustalenia, przedłużając czas trwania daniny z jednego roku na „wieczne czasy”. Sikorski i Gulina stwierdzili, że byli zmuszeni do podpisania tego dokumentu oraz że jego treść została sporządzona w języku niemieckim, co uniemożliwiło im pełne zrozumienie jego konsekwencji.
W 1811 roku Teodor Sikorski został ujęty w spisie mieszkańców Mogielnicy, który sporządzono w związku ze składką na magistrat oraz stróża nocnego. Był wówczas właścicielem domu z ogrodem przy Rynku 2 i należał do grupy mieszkańców płacących najwyższe daniny. Po reformie systemu składek w 1815 roku Sikorski znalazł się w I klasie podatkowej, płacąc 5 złotych i 20 groszy. Był osobą zamożną i należał do elity miasta, co podkreśla jego wysoka pozycja w strukturze społecznej miasta.
Jego zaangażowanie w życie miasta było szeroko doceniane. W 1796 roku, kiedy Mogielnica była jeszcze miastem kościelnym, Sikorski objął funkcję wójta. Po przejęciu Mogielnicy od cystersów sulejowskich przez Bazylego Walickiego wspierał Andrzeja Gulinę, w objęciu stanowiska burmistrza. Sikorski był również członkiem Rady Miejskiej, o czym wspominają dokumenty z 1811 roku, w których wymienia się go jako jednego z pięciu urzędników sprawujących funkcje administracyjne.
Działalność Teodora Sikorskiego nie ograniczała się jedynie do administracji – uczestniczył także w planowaniu zabudowy miejskiej. W „Opisaniu zabudowy miasta Mogielnicy J.W.P. Bazylego Walickiego” z 1796 roku jego nieruchomość została ujęta jako jedna z istotnych własności w mieście. W tym samym dokumencie odnotowano jego obecność przy budowie nowego ratusza, który powstał na placu sąsiadującym z jego domem.