Pierożki tatarczane (1868)

(Pierożki gryczane) Wziąć kwartę tatarczanéj mąki i rozrobić ją w misce gęstą kwaśną śmietaną, ale świeżą, ucierać wałkiem przez pół godziny, dodając po łyżce śmietany i uważając, aby massa nie była za gęstą, ani za rzadką. Wsypać nieco soli, a skoro massa dosyć będzie wyrobioną i zacznie się zwolna rozchodzić, co widać z gladkości i równości ciasta, wtedy wybrać ładnych liści kapuścianych, kłaść na nie wyrobione ciasta gryczane, we środek ułożyć sér utarty z jajami i masłem, liść kapusty złożyć na połowę, tak, aby sér był okryty ciastem, ciasto zaś osłonione liściem; tak sformowane pierożki układać na blachę i wstawić do gorącego pieca na pół godziny, uważając, aby liść się nie spalił ani z wierzchu, ani od blachy. Po półgodzinie wyjąć jeden pierożek na próbę: liść z łatwością odstanie, a kolor ciasta powinien być żółtawy.
Podaje się do tych pierogów albo śmietana kwaśna z cukrem, albo masło młode klarowane.

[Makarego 730 obiadów wielkich, średnich i małych, mięsnych i postnych z opisem śniadań i wieczerzy tudzież spiżarni, sklepu i kuchni dla chorych.]