Stanisław Aleksy Janusz Szweycer h. Zadora 1913 - 1939
ur. 7.5.1913 w majątku Łask, pow. Łask. Syn Janusza Szweycera (ur. 30.7.1876 w Rzeczycy n/Pilicą, zm. 12.11.1959 w Poznaniu, poch. w Łasku) i Marii Benigny Antonilli z Kożuchowskich h. Doliwa.
Inż. rolnik. Absolwent SGGW i Szkoły Podchorążych Kawalerii Rezerwy w Grudziądzu. Filister korporacji akademickiej "Jagiellonia" w Warszawie.
Wachmistrz pchor. 1 p. uł. Uczestnik kampanii wrześniowej. Odznaczony pośmiertnie Virtuti Militarii V kl.
Był kawalerem. Jego rodzeństwo:
a)
Andrzej (ur. 24.2.1912 Warszawa, zm. 11.9.1990 Poznań) - doc. dr. hab. w Akademii Rolniczej w Poznaniu, ożeniony z Anną ze Stronczyńskich h. Prawdzic (ur. 22.7.1912 w Sławucie n/Horyniem, woj. wołyńskie, zm. 24.7.1996 Poznań);
b) Janinę (ur. 1915, zm. 1996 w Warszawie) zamężną za Julianem Grupińskim;
c) Tomasza (ur. 16.4.1916, zm. 6.5.2009 w Warszawie) - ekonomistę, absolwenta SGP z 1937, ożenionego z Marią z Prądzyńskich h. Grzymała;
d) Janusza (ur. 18.3.1918, zm. 15.7.2006 w Warszawie) - inż. ogrodnika, ożenionego z Jadwigą z Tymińskich h. Nałęcz;
e) Zbigniewa (ur. 14.11.1920 w Łasku, zm. 4.10.1939 w Woli Gułowskiej);
f) Marię (ur. 22.6.1921 w Łasku, zm. 1996 r. w Warszawie) - zakonnicę Sacre Coeur;
g) przyrodniego brata Antoniego Radziszewskiego, syna Marii Benigny Kożuchowskiej 1voto Radziszewskiej, 2v Szweycerowej.
Majątek: Dobra Łask, pow. Łask, woj. łódzkie - syn właściciela, w rękach rodziny od 1890 r.
Poległ w walce z Niemcami 13.9.1939 r. we wsi Weliny Ruś w pow. Wysokie Maz. Jako ochotnik brał udział w przeciwnatarciu, które umożliwiło pułkowi przeprawę przez rzekę Mień. Został pochowany we wsi Wyliny Ruś, a w 1946 r. był ekshumowany i przeniesiony do Łasku, do grobu rodzinnego.
Genealogia SzweycerówBibliografia
Lista strat Ziemiaństwa Polskiego 1939 - 1945