Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Gisges Jadwiga
17.06.2010 09:56
Gisges Jadwiga (numer obozowy 7889)
urodziła się 3 września 1903 roku w Korninie, w rodzinie ziemiańskiej. Szkołę średnią ukończyła na pensji w Moskwie "Ecole Catholoue Sts. Pierre et Paul". W 1920 roku przekraczając granicę sowiecko-polską zamieszkała u brata Kazimierza Andrzejkowicza w Krzemieńcu. W 1926 roku wyszła za mąż za lekarza-zawodowego oficera Tadeusza Gisgesa. Urodziła się im córka Zofia. Do 1939 roku mieszkali w Zambrowie. Mąż, naczelny lekarz 71 pułku piechoty uczestniczył w działaniach wojennych 1939 roku, dostał się do niewoli niemieckiej i zginął 6 grudnia 1944 roku w Kętrzynie(Rastenburg). W lecie 1939 roku Jadwiga przebywała z córką na wakacjach w Zamościu u rodziców męża, gdzie zastała ją wojna. Od stycznia 1940 roku należała do ZWZ i pracowała jako kolporterka gazety "Polska Żyje" na terenie Zamościa, pracując również zawodowo w "Społem". !7 marca 1941 roku została aresztowana przez gestapo po dużej "wpadce" osób współpracujących w konspiracji. Po przejściu ciężkich badań, przewieziona została z więzienia w Zamościu na Zamek Lubelski. Tam zachorowała na tyfus plamisty. Do obozu w Ravensbrück przybyła 23 września 1941 roku z lubelsko-warszawskiego transportu (Sondertransport-transport więźniów z wyrokami kary śmierci). W obozie pracowała przy budowie baraków, w żwirowni oraz w szwalni szyjąc futrzaną odzież dla żołnierzy niemieckich(tzw. anoraki). 22 listopada 1942 roku poddana została operacji doświadczalnej. Pod koniec pobytu w obozie ukrywała się pod fałszywym numerem obozowym, często ukrywając się pod podłogą baraków, z obawy przed likwidacją "niewygodnych" świadków niemieckich zbrodni. W kwietniu 1945 roku razem z ewakuowanym obozem szła w stronę Lubeki w tzw. "marszu śmierci". Wyzwolona została 3 maja 1945 roku przez aliantów. Powróciła pieszo do Polski 20 maja 1945 roku i zamieszkała z córką w Łodzi. Zawodowo pracowała do 1953 roku, a następnie na stan zdrowia zamieszkała z córką, zajmowała się domem i
wychowaniem wnuków. Od 1964 roku mieszkała w Gdańsku. Jadwiga Gisges zmarła 17 marca 1989 roku.
http://archive.is/lnm7w
urodziła się 3 września 1903 roku w Korninie, w rodzinie ziemiańskiej. Szkołę średnią ukończyła na pensji w Moskwie "Ecole Catholoue Sts. Pierre et Paul". W 1920 roku przekraczając granicę sowiecko-polską zamieszkała u brata Kazimierza Andrzejkowicza w Krzemieńcu. W 1926 roku wyszła za mąż za lekarza-zawodowego oficera Tadeusza Gisgesa. Urodziła się im córka Zofia. Do 1939 roku mieszkali w Zambrowie. Mąż, naczelny lekarz 71 pułku piechoty uczestniczył w działaniach wojennych 1939 roku, dostał się do niewoli niemieckiej i zginął 6 grudnia 1944 roku w Kętrzynie(Rastenburg). W lecie 1939 roku Jadwiga przebywała z córką na wakacjach w Zamościu u rodziców męża, gdzie zastała ją wojna. Od stycznia 1940 roku należała do ZWZ i pracowała jako kolporterka gazety "Polska Żyje" na terenie Zamościa, pracując również zawodowo w "Społem". !7 marca 1941 roku została aresztowana przez gestapo po dużej "wpadce" osób współpracujących w konspiracji. Po przejściu ciężkich badań, przewieziona została z więzienia w Zamościu na Zamek Lubelski. Tam zachorowała na tyfus plamisty. Do obozu w Ravensbrück przybyła 23 września 1941 roku z lubelsko-warszawskiego transportu (Sondertransport-transport więźniów z wyrokami kary śmierci). W obozie pracowała przy budowie baraków, w żwirowni oraz w szwalni szyjąc futrzaną odzież dla żołnierzy niemieckich(tzw. anoraki). 22 listopada 1942 roku poddana została operacji doświadczalnej. Pod koniec pobytu w obozie ukrywała się pod fałszywym numerem obozowym, często ukrywając się pod podłogą baraków, z obawy przed likwidacją "niewygodnych" świadków niemieckich zbrodni. W kwietniu 1945 roku razem z ewakuowanym obozem szła w stronę Lubeki w tzw. "marszu śmierci". Wyzwolona została 3 maja 1945 roku przez aliantów. Powróciła pieszo do Polski 20 maja 1945 roku i zamieszkała z córką w Łodzi. Zawodowo pracowała do 1953 roku, a następnie na stan zdrowia zamieszkała z córką, zajmowała się domem i wychowaniem wnuków. Od 1964 roku mieszkała w Gdańsku. Jadwiga Gisges zmarła 17 marca 1989 roku.
http://archive.is/lnm7w