Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Makomski h.Jastrzębiec
19.06.2010 13:21
MAKOMASKI h. JASTRZĘBIEC. Piszą się od wsi Makomazy, w wojew. płockiem. Maciej, podsędek płocki 1601 r., dziedzic dóbr Jeżewo; pochodzący po nim Jan, dziedzic dóbr Turkowice, w pow. hrubieszowskim, i Wincenty, synowie Pawła; Stanisław i Józef, synowie Jana, dziedzice dobr Cieszewo, w pow. płockiem, 1838—1839 roku wylegitymowani w Królestwie.Paweł z Zofii Kuczborskiej, chorążanki dobrzyńskiej, miał córkę Maryannę za Piotrem Borkowskim 1620 roku. Jakób i Jan podpisali elekcyę 1648 r. z wojew. płockiem. Stanisław, syn Wojciecha, 1680 r. Franciszek i Kazimierz z wojew. płockiego, a Jakób i Paweł z ziemi dobrzyńskiej elektorowie 1697 r. Władysław, burgrabia 1697 r., komornik ziemski płocki 1616 r. Wojciech-Bartłomiej, syn Mateusza, podsędka płockiego, 1698 r.Po Jakóbie, synu Wojciecha, dziedzicu dóbr Czachowko, w wojew. płockiem 1698 r., syn Mikołaj miał syna Jakóba, po którym z Maryanny Chądzeńskiej synowie, Ignacy i Stanisław, zdolny urzędnik, wylegitymowani w Królestwie 1841 r.; nadto Stanisław otrzymał prawa nowego szlachectwa z odmianą w herbie 1837 r.; jego syn Leopold.Józef, skarbnik płocki, żonaty z Barbarą Hadziewiczówną, stolnikówną czerniechowską, 1710 roku. Andrzej z wojew. płockiem i Bartłomiej z wojew. kaliskiem podpisali elekcyę 1738 roku. N., żona Michała Kickiego, cześnika bracławskiego 1750 roku.Józef, Bartłomiej, skarbnik płocki, Marcin i Paweł 1782 r., a Jan-Józef-Ambroży, syn Pawła, 1837 roku wylegitymowani w Galicyi. Damian, syn Wojciecha, chorąży wojsk koronnych 1794 roku, kapitan w wojsku litewskiem 1812 r., major wojsk polskich 1822 roku. Marya, żona Marcelego Jackowskiego 1850 r.Wincenty z Makomaz, skarbnikowicz płocki, nabył 1787 r. Ulinkę Małą, w pow. ksiąskim od Kozickich, i z żony Salomei Byszewskiej pozostawił trzech synów: Wincentego-Teodora-Józefa 1776 r., Teofila-Tomasza-Adama 1784 r. i Wincentego Jana Kantego 1793 r. ochrzczonych w Lelowie, legitymujących się w Galicyi Zachodniej 1803 r.; z nich Józef-Teodor miał synów, Hipolita, żonatego z Maryą Jackowską, dziedzica dóbr Częstoniew i Kiełbów, w 1841 r. i Leopolda, zmarłego bezdzietnie, w 1843 r. wylegitymowanych w Królestwie.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
Odpowiedzi (1)
17.10.2012 04:08
Zbigniew Antoni Makomaski (ur. 11 lipca 1931 w Uniszkach) – polski lekkoatleta, olimpijczyk.Był biegaczem, członkiem Wunderteamu. Był znany przede wszystkim ze startów w biegach na 400 metrów oraz 800 metrów, ale odnosił sukcesy także w biegach płotkarskich.
Najbardziej znanym osiągnięciem sportowym Makomaskiego jest zwycięstwo w biegu na 800 metrów podczas meczu reprezentacji Polski i Stanów Zjednoczonych 2 sierpnia 1958, kiedy to pokonał mistrza olimpijskiego z Melbourne (1956) Toma Courtneya.
Startował w biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, ale odpadł w ćwierćfinale. Podczas mistrzostw Europy w 1954 w Bernie wystąpił w sztafecie 4 × 400 metrów (bez sukcesów), a w następnych mistrzostwach w 1958 w Sztokholmie był czwarty na 800 metrów i szósty w sztafecie 4 × 400 metrów. Na Akademickich Mistrzostwach Świata w Budapeszcie w 1954 zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 m, a na 400 m indywidualnie był szósty. Zajął drugie miejsca w obu tych konkurencjach podczas Międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży w Warszawie w 1955.
Był mistrzem Polski na 200 metrów przez płotki w 1953, na 400 metrów przez płotki także w 1953 oraz w sztafecie 4 × 400 m w 1954, 1955 i 1958. W 1958 zdobył wicemistrzostwo Polski na 400 m oraz w sztafecie 4 × 100 metrów. Wystąpił w 25 meczach reprezentacji Polski odnosząc 12 zwycięstw indywidualnych. Ustanawiał rekordy Polski na 400 m, 800 m i w sztafecie 4 × 400 m. Był zawodnikiem klubów z Olsztyna: Związkowca, Kolejarza i Ogniwa, a także (przez większą część kariery) z Warszawy: Ogniwa i Sparty.
Rekordy życiowe
bieg na 400 metrów – 47,3 s.
bieg na 800 metrów – 1:46,7 s. (2 sierpnia 1958, Warszawa) - 16. wynik w historii polskiej lekkoatletyki[1]
bieg na 400 metrów przez płotki – 55,0 s.
Najbardziej znanym osiągnięciem sportowym Makomaskiego jest zwycięstwo w biegu na 800 metrów podczas meczu reprezentacji Polski i Stanów Zjednoczonych 2 sierpnia 1958, kiedy to pokonał mistrza olimpijskiego z Melbourne (1956) Toma Courtneya.
Startował w biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, ale odpadł w ćwierćfinale. Podczas mistrzostw Europy w 1954 w Bernie wystąpił w sztafecie 4 × 400 metrów (bez sukcesów), a w następnych mistrzostwach w 1958 w Sztokholmie był czwarty na 800 metrów i szósty w sztafecie 4 × 400 metrów. Na Akademickich Mistrzostwach Świata w Budapeszcie w 1954 zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 m, a na 400 m indywidualnie był szósty. Zajął drugie miejsca w obu tych konkurencjach podczas Międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży w Warszawie w 1955.
Był mistrzem Polski na 200 metrów przez płotki w 1953, na 400 metrów przez płotki także w 1953 oraz w sztafecie 4 × 400 m w 1954, 1955 i 1958. W 1958 zdobył wicemistrzostwo Polski na 400 m oraz w sztafecie 4 × 100 metrów. Wystąpił w 25 meczach reprezentacji Polski odnosząc 12 zwycięstw indywidualnych. Ustanawiał rekordy Polski na 400 m, 800 m i w sztafecie 4 × 400 m. Był zawodnikiem klubów z Olsztyna: Związkowca, Kolejarza i Ogniwa, a także (przez większą część kariery) z Warszawy: Ogniwa i Sparty.
Rekordy życiowe
bieg na 400 metrów – 47,3 s.
bieg na 800 metrów – 1:46,7 s. (2 sierpnia 1958, Warszawa) - 16. wynik w historii polskiej lekkoatletyki[1]
bieg na 400 metrów przez płotki – 55,0 s.