Koleśniki Powierzchnia gminy - 103,6 km2, 2 243 mieszkańców, 42 wsie. Didžiausios Koleśniki położone 11 km na zachód od Ejszyszek, nad rzeką Tura, dopływem Wersoki. W 1643 roku Samuel Kuncewicz wzniósł tu kaplicę. W 1676 roku Konstanty Michał Kuncewicz wybudował kościół. Kolejną świątynię pw. Matki Boskiej Szkaplerznej ufundował Jan Konstanty Kuncewicz, który założył również męski klasztor karmelitów. Miał znajdować się on na Jasnej Górze nieopodal Koleśnik. W 1804 roku istniała tu szkółka parafialna, do której uczęszczało 4 uczniów. W 1831 roku, po stłumieniu powstania listopadowego, kościół i klasztor z rozkazu cara zostały zamknięte, zaś parafię zlikwidowano i przyłączono do parafii ejszyskiej. Po siedmiu latach nieczynną świątynię koleśnicką mieszkańcy Radunia (dzisiejsza Białoruś) rozebrali i przenieśli do swego miasta. Organy powędrowały do Zabłocia (Białoruś), dzwony - do Oławy, dekanatu mereckiego, księgi metrykalne - do Ejszyszek. Dziś w Koleśnikach znajduje się murowany kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Maryi Panny i dwa zabytkowe krzyże. Kościół w Koleśnikach zaprojektował Michał Dubowik (1871 - 1938) a budowany był przez Antoniego Adama Filipowicza - Dubowika (1865- 1930). W 1904 roku parafię koleśnicką objął ksiądz proboszcz Michał Rudzis. 11 lipca 1905r biskup Ropp poświęcił kamień węgielny pod nowy kościół. W 1910 roku parafia koleśnicka należała do dekanatu raduńskiego i liczyła 5186 wiernych. 11 listopada 1922 roku ksiądz Jan Kuźmiński w nowo wybudowanym kościele odprawił pierwszą mszę świętą. Przy kościele miejsce wiecznego spoczynku znaleźli: pierwszy proboszcz parafii Michał Rudzis (1871 - 1933), fundator kościoła Piotr Siedlikowski (1849 - 1931), długoletni organista Michał Czoblis (1870 - 1950). W parafii pracował ks. Stanisław Bielawski (1913 - 1995).
Przedruk za zgodą autora z pracy: Mieczysław Machulak W stronę Solecznik wyd. Krosno 2007r