Piotr z Krępy – protoplasta rodu Dębno. Podczas najazdu tatarskiego dowodził obroną Sandomierza, próbował układać się z wrogiem, ale wobec przeważających sił poniósł klęskę. Wg jednych podań został zabity, według innych dostał się do niewoli skąd wrócił po wielu latach. Od tego wydarzenia pochodzi legenda herbowa mówiąca o rycerzu który dostał się do niewoli gdzie spłodził wiele synów i córek z różnych tatarskich kobiet. Po latach wrócił z nimi do ojczyzny zakładając ród – stąd ponoć w rodzie tym tyle osób przypominało wyglądem bądź charakterem agresywnych koczowników.
Bibliografia
Piwowarczy D., Bractwo Rycerzy Polskich Friedbreg M., Klejnoty Długoszowe...