Tęczyński Andrzej (ur. 1412)

Andrzej Tęczyński, h. Topór, ur. 1412, prawd. Pogrobowiec Andrzeja z Tęczyna. 1427 student Akademii Krakowskiej, kanonik krakowski do 1430, zaufany Zbigniewa Oleśnickiego, od 1430 kancelista Jagiełły. 1436 nazwany „rycerzem pasowanym”. W 1439 wstąpił na krótko do konfederacji Spytka z Melsztyna, przeciwników biskupa, lecz odstąpił od nij w zamian za godność marszałka dworu. Jednak ta pozycja również nie trwała długo. Tęczyński, najmłodszy z braci zarządzał przekazaną częścią majątku źle, i pomnażał je jedynie przez dziedziczenie. Po ojcu otrzymał zamek we Wrocimowicach, Kraśnik i 21 wsi. Poparł walkę Władysława III o koronę węgierską.Długosz pisze że w 1441 skutecznie stał na czele niewielkiego oddziału który ochronił Władysława przed oblężeniem przez wojska królowej Elżbiety – wdowy, walczącej o tron. W tym samy roku poślubił Jadwigę z Melsztyna, bratanicę Spytka, pannę o ogromnym posagu. Zyskał dzięki temu o Żabno, Wielki Książ, zamek w Rabsztynie i liczne wsie. Od 1454 wystawił chorągiew która wspierała wojsko Kazimierza Jagiellończyka w wojnie z zakonem krzyżackim.Został starostą generalnym ziemi chełmińskiej, skutecznie broniąc miast przed zagarnięciem przez krzyżakówa także spiskowców. Impulsywny i porywczy dobrze radził sobie w działaniach zbrojnych, gorzej jedna w czasach pokoju. zginął zabity przez mieszczan krakowskich 16.7.1461. Powodem śmierci był zatarg z płatnerzem które nie wykonał na czas roboty. Andrzej najpierw spoliczkował go, a gdy ten poszedł skarżyć się królowej pobił go do nieprzytomności. To rozwścieczyło mieszczan tak, że gonili go, i dopadłszy schowane w klasztorze franciszkanów zabili, pastwili się nad ciałem i porzucili na schodach do ratusza, gdzie leżał dwa dni.

Bibliografia

Piwowarczyk D., Poczet rycerzy polskich ...

Genealogia Tęczyńskich