Stanisław Różewicz (ur. 16 sierpnia 1924 w Radomsku, zm. 9 listopada 2008 w Warszawie) – polski reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta.młodszy brat poety i dramaturga Tadeusza Różewicza. Jego debiutanckimi filmami były dokumentalna "Ulica Brzozowa" z 1947 r. oraz fabularna "Trudna miłość" (1953) według powieści Romana Bratnego. Za swoje filmy Różewicz zdobył wiele prestiżowych nagród - "Świadectwo urodzenia" z 1962 r. uhonorowano nagrodą FIPRESCI na festiwalu w Cannes. W wywiadach podkreślał, że ciekawych tematów filmowych nie trzeba szukać daleko. "Tematy leżą na ulicy. Tylko trzeba się rozejrzeć..." - mawiał. Przez wiele lat wykładowca w szkole filmowej w Łodzi, współzałożyciel (1967) i wieloletni kierownik artystyczny Zespołu Filmowego Tor. Brat poety Tadeusza Różewicza. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. 1954 – Trudna miłość 1956 – Trzy kobiety (premiera 1957) 1958 – Wolne miasto 1959 – Miejsce na ziemi (premiera 1960) 1961 – Świadectwo urodzenia 1962 – Głos z tamtego świata 1964 – Echo 1966 – Piekło i Niebo 1967 – Westerplatte 1968 – Samotność we dwoje (premiera 1969) 1970 – Romantyczni 1972 – Szklana kula 1973 – Drzwi w murze (premiera 1974) 1975 – Opadły liście z drzew 1977 – Pasja (premiera 1978) 1981 – Ryś (premiera 1982) 1983 – Pensja pani Latter 1985 – Kobieta w kapeluszu 1987 – Anioł w szafie (premiera 1988) 1989 – Nocny gość (premiera 1990) 1994 – Nasz starszy brat (film dokumentalny, biograficzny) 1999 – Kinema (film dokumentalny) wikipedia.org