Zofia Jaremowa 11 grudnia w wieku lat 89 zmarła Zofia Jaremowa – wybitna artystka teatru, reżyserka i scenografka, współzałożycielka i wieloletnia dyrektorka Teatru Lalki, Maski i Aktora Groteska w Krakowie. Zofia Jaremowa urodziła się w Warszawie 15 maja 1919 roku. Absolwentka ASP w Krakowie. W latach 1938-39 pracowała w Teatrze Cricot w Krakowie, 1939-41 wraz z mężem Władysławem Jaremą organizowała i prowadziła Polski Teatr Lalek Białorusi Zachodniej. Później projektowała lalki do konspiracyjnych przedstawień w Warszawie. W latach 1944-45 więźniarka obozów w Stutthof i Altvorwerk. W roku 1945 Zofia Jaremowa wraz z mężem Władysławem Jaremą założyła Teatr Lalki Maski i Aktora w Krakowie, którego była wieloletnim dyrektorem (1949-1975). Przez lata współtworzyła wizję artystyczną Teatru Groteska nie tylko jako jego dyrektor, ale także jako scenograf i reżyser. Do jej wybitnych inscenizacji należą m.in. Gdyby Adam był Polakiem Konstantego Idefonsa Gałczyńskiego, Orfeusz w Piekle Konstantego Idefonsa Gałczyńskiego, Opera za trzy grosze Bertolda Brechta, Męczeństwo Piotra Ohey’a Sławomira Mrożka, Kartoteka Stanisława Różewicza, Ubu król Alfreda Jarrego, Od Krakowa jadę Natalii Gołębiewskiej, Janko Muzykant Henryka Sienkiewicza, Hazard. Zwierzęta hrabiego Cagliostro Andrzeja Bursy. Laureatka licznych nagród i odznaczeń m.in. Medal 10-lecia PRL (1955), Krzyż Kawalerski OOP (1964), Medal Honoris Gratia prezydenta m.Krakowa (2005), Krzyż Oficerski OOP(2005). Zofia Jaremowa była jedną z pionierek nowoczesnego myślenia o sztuce lalkarskiej w powojennej Polsce. Jej twórczość i osobowość artystyczna znacząco wpłynęły na rozwój polskiego teatru plastycznego. Z.Głowacka