Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Mrożewski Stefan
9.11.2010 16:30
Mrożewski, Stefan (1894-1975)
Artysta grafik, ilustrator książek, malarz. Urodził się w Częstochowie, dzieciństwo spędził w Zagłębiu Dąbrowskim, zmarł w Walnut Creek, w Kalifornii. Od wczesnych lat wiedział że będzie artystą . Już w 1911 r. wysyła rysunki na wystawę Sztuka a dziecko", zorganizowaną przez Lwowskie Towarzystwo Sztuk Pięknych. Studiował w wieczorowej Szkole Rysunku Jerzego Lehmana w Łodzi, Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu, Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku Ludwiki i Wilhelma Mehofferów w Krakowie i w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie był uczniem Władysława Skoczylasa. Członek Stowarzyszenia Artystów Grafików Ryt" i Związku Polskich Artystów Grafików. Do 1952 r. uprawiał głównie drzeworyt i rysunek, potem także malarstwo witrażowe i ścienne, pastele, ceramikę. Większość życia spędza za granicą: Francja, Holandia, Anglia, Walia, Włochy, Stany Zjednoczone. Ilustrował ponad pięćdziesiąt dzieł literatury pięknej. Wśród autorów należy wymienić Dantego, Mickiewicza, Joinville'a, Dostojewskiego, Villona, Cervantesa, Sienkiewicza, Coleridge'a, von Eschenbacha; ilustrował także teksty biblijne i sceny z mitologii greckiej. Dorobek Mrożewskiego jest niezwykle bujny i bogaty. Artysta stworzył całkowicie własny, niepowtarzalny styl. Jego twórczość cechuje różnorodność formy i treści, dynamizm, wrażliwość, niezwykła wyobraźnia. Faktura prac oparta jest na mistrzowskim zróżnicowaniu cięć rylca wielorzędowego i igły drzeworytniczej, dającym wrażenie przeplatania się aksamitnej czerni i srebrzystej szarości. Ulubionym tematem artysty są wątki religijne, baśniowe, średniowieczne, sceny rodzajowe, tak miejskie jak i wiejskie, kwiaty. Wśród współczesnych mu drzeworytników był właściwie jedynym portrecistą. Stwarzając własny typ portretu łączący realizm ujęcia z literacką aluzją zawartą w przydanych modelowi rekwizytach. Wykonał także wiele eksilibrisów i życzeń świątecznych. Nie można tu nie wspomnieć jego żony, Ireny z Blizińskich, którą poznał w Paryżu w r. 1929, całkowicie oddanej jego sztuce. Żarliwy patriota, ochotnik w Armii Polskiej w 1920 r. a w czasie II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej. Źródło:biulpol.net
Artysta grafik, ilustrator książek, malarz. Urodził się w Częstochowie, dzieciństwo spędził w Zagłębiu Dąbrowskim, zmarł w Walnut Creek, w Kalifornii. Od wczesnych lat wiedział że będzie artystą . Już w 1911 r. wysyła rysunki na wystawę Sztuka a dziecko", zorganizowaną przez Lwowskie Towarzystwo Sztuk Pięknych. Studiował w wieczorowej Szkole Rysunku Jerzego Lehmana w Łodzi, Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu, Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku Ludwiki i Wilhelma Mehofferów w Krakowie i w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie był uczniem Władysława Skoczylasa. Członek Stowarzyszenia Artystów Grafików Ryt" i Związku Polskich Artystów Grafików. Do 1952 r. uprawiał głównie drzeworyt i rysunek, potem także malarstwo witrażowe i ścienne, pastele, ceramikę. Większość życia spędza za granicą: Francja, Holandia, Anglia, Walia, Włochy, Stany Zjednoczone. Ilustrował ponad pięćdziesiąt dzieł literatury pięknej. Wśród autorów należy wymienić Dantego, Mickiewicza, Joinville'a, Dostojewskiego, Villona, Cervantesa, Sienkiewicza, Coleridge'a, von Eschenbacha; ilustrował także teksty biblijne i sceny z mitologii greckiej. Dorobek Mrożewskiego jest niezwykle bujny i bogaty. Artysta stworzył całkowicie własny, niepowtarzalny styl. Jego twórczość cechuje różnorodność formy i treści, dynamizm, wrażliwość, niezwykła wyobraźnia. Faktura prac oparta jest na mistrzowskim zróżnicowaniu cięć rylca wielorzędowego i igły drzeworytniczej, dającym wrażenie przeplatania się aksamitnej czerni i srebrzystej szarości. Ulubionym tematem artysty są wątki religijne, baśniowe, średniowieczne, sceny rodzajowe, tak miejskie jak i wiejskie, kwiaty. Wśród współczesnych mu drzeworytników był właściwie jedynym portrecistą. Stwarzając własny typ portretu łączący realizm ujęcia z literacką aluzją zawartą w przydanych modelowi rekwizytach. Wykonał także wiele eksilibrisów i życzeń świątecznych. Nie można tu nie wspomnieć jego żony, Ireny z Blizińskich, którą poznał w Paryżu w r. 1929, całkowicie oddanej jego sztuce. Żarliwy patriota, ochotnik w Armii Polskiej w 1920 r. a w czasie II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej. Źródło:biulpol.net