Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Józewski Henryk Jan (1892-1981)
15.10.2008 09:50
[blok]Józewski Henryk Jan, pseudonim Niemirycz (1892-1981), polski polityk, publicysta, malarz. W 1910 założyciel Związku Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej. W1919-1920 komendant Polskiej Organizacji Wojskowej w Kijowie, w 1920 wiceminister spraw wewnętrznych Ukraińskiej Republiki Ludowej, w tym samym roku powrócił do kraju. Bliski przyjaciel J. Piłsudskiego. 1929-1930 minister spraw wewnętrznych w rządzie K. Bartla, 1928-1929 i 1930-1938 wojewoda wołyński i 1938-1939 wojewoda łódzki.
Autor tzw. programu wołyńskiego, zmierzającego do budowy porozumienia polsko-ukraińskiego przez rozwój ukraińskiej samorządności i ukraińskich organizacji społecznych na terenach Wołynia i Małopolski Wschodniej oraz zwiększanie udziału Ukraińców w zarządzaniu państwem. W 1939-1940 w Komendzie Głównej Służby Zwycięstwa Polski, komendant okręgu Warszawa-Miasto, następnie komendant okręgu ZWZ Warszawa-Województwo. Współzałożyciel Biuletynu Informacyjnego, konspiracyjnej Grupy Olgierda i Polskiego Stronnictwa Demokratycznego PSD). Od 1940 redaktor dwutygodnika "Polska Walczy". Po 1945 nie ujawnił się, pozostając wraz z PSD w konspiracji. W 1953 aresztowany, w 1954 skazany na dożywocie, w 1956 zwolniony z więzienia ze względu na stan zdrowia, zajął się malarstwem.
[]
Autor tzw. programu wołyńskiego, zmierzającego do budowy porozumienia polsko-ukraińskiego przez rozwój ukraińskiej samorządności i ukraińskich organizacji społecznych na terenach Wołynia i Małopolski Wschodniej oraz zwiększanie udziału Ukraińców w zarządzaniu państwem. W 1939-1940 w Komendzie Głównej Służby Zwycięstwa Polski, komendant okręgu Warszawa-Miasto, następnie komendant okręgu ZWZ Warszawa-Województwo. Współzałożyciel Biuletynu Informacyjnego, konspiracyjnej Grupy Olgierda i Polskiego Stronnictwa Demokratycznego PSD). Od 1940 redaktor dwutygodnika "Polska Walczy". Po 1945 nie ujawnił się, pozostając wraz z PSD w konspiracji. W 1953 aresztowany, w 1954 skazany na dożywocie, w 1956 zwolniony z więzienia ze względu na stan zdrowia, zajął się malarstwem.
[]