Przybylski Ryszard (ur. 1928)

[blok]Przybylski Ryszard, urodził się 01.04.1928 w Równem, eseista, literaturoznawca, tłumacz. Studiował 1948-55 filologię polską na Uniwersytecie Warszawskiem, od 1952 w Instytucie Badań Literackich PAN. W latach 70. był kierownikiem literackim Teatru Narodowego w Warszawie. Badacz literatury polskiej i rosyjskiej, łączący analizę utworów w kontekście epoki i na tle tradycji z dążeniem do uwydatnienia ich wartości uniwersalnych. Autor monografii o F. Dostojewskim (Dostojewski i „przeklęte problemy", 1964), licznych esejów w czasopismach, skupił swoje zainteresowania wokół problemów neoklasycyzmu w Polsce i w Europie, szczególnie jako krytyk i twórca programu tego kierunku we współczesnej poezji polskiej (szkic Et in Arkadia ego (1966), To jest klasycyzm (1978), liczne artykuły, zwłaszcza pamflet Koźmianek-zaścianek). W traktacie Klasycyzm, czyli Prawdziwy koniec Królestwa Polskiego (1983) jako pierwszy pokazał w literaturze klasycyzmu postanisławowskiego próbę intelektualnego i literackiego sprostania historycznemu wyzwaniu, jakim była utrata niepodległości. Ponadto jest autorem monografii o międzywojennej prozie J. Iwaszkiewicza (Eros i Tanatos, 1970)), eseju Ogrody romantyków,1978) oraz Podróż Juliusza Słowackiego na Wschód,1982), a także zbioru szkiców o dramaturgii Wtajemniczenie w los (1983). Przetłumaczył i opracował Poezje (1971) oraz zbiór szkiców literackich Słowo i kultura (1972) O. Mandelsztama, a także pamiętniki Anny Dostojewskiej Mój biedny Fiedia (1971).

[]