Córka Franciszka Tacikowskiego i Antoniny z domu Liżewskiej. Urodziła się w Stanisławowie 2 grudnia 1864 roku o godzinie 12-ej w południe. Mieszkała w Stanisławowie, Warszawie, Karczewie i Sochaczewie. W Warszawie miała swoje ładnie umeblowane mieszkanie na ulicy Radzymińskiej. Meble oddala swojej bratanicy Józefie. Cecylia była panną znaną z wielkiej pobożności wpadającej w dewocje. Nosiła się zawsze na czarno, w żłobie po każdym kto umarł. Przebywała często u brata księdza Feliksa. Po jakiś czasie, kiedy zbyt dużo wtrącała się gdzie nie trzeba, brat stopował jej zapędy. Ona obrażała się i wyprowadzała do swojego mieszkania. Po ja-kimś czasie sama przepraszała się i ponownie wracała. Najprawdopodobniej mieszkała w Warszawie od momentu, kiedy ksiądz Feliks przeszedł na emeryturę i przebywał w Domu Księży Emerytów to znaczy od 1 września 1931 roku. Przed wybuchem wojny przeniosła ciało swojego brata z Wiązowny do grobu matki na cmentarzu w Stanisławowie. W czasie okupacji mieszkała przez jakiś czas u kuzynki Anny Krik. Później została umieszczona w przytułku dla zakonnic w Grójcu. Cecylia zmarła po wojnie, 24 listopada 1945 roku w Grójcu i została pochowana na miejscowym cmentarzu. W ostatniej drodze towarzyszył jej ksiądz Andrzej i Anna Krik.