Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Tacikowski Adolf (1888-1920) linia Symeona
7.02.2011 02:08
[attachment]PPP - TACIKOWSKI ADOLF_cr.jpgSyn Ludwika Tacikowskiego i Emilii z domu Chackiewicz. Urodził się w Stanisławowie w roku 1888.
Kowalstwa uczył się u ojca. Należał do organizacji politycznej najprawdopodobniej razem ze swoim bratem kuzynem Sta-nisławem Tacikowskim (s. Maksymiliana). W 1906 roku brał akcji zniszczenia monopolu w Stanisławowie. Następnego dnia został aresztowany przez policję carską. Miał wtedy 18 lat. Osadzony był w lipcu 1907 roku w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej, a następnie na Pawiaku. Został skazany na 20 lat katorgi i wywieziony do więzienia w Moskwie. Jeden raz była u niego na widzeniu matka. Pisał do domu listy, niestety żaden nie zachował się. Przesłał też jeden gryps (w chlebie) przesłany przez przekupionego strażnika. Mając 29 lat, roku 1917 po rewolucji został oswobodzony. Nie wrócił jednak do Polski, pozostał w Moskwie. Pracował w kuźni i uczył dwóch czeladników. Po 11-letnim pobycie w więzieniu miał osłabiony organizm. Przeziębił się po kąpieli. Zachorował na zapalenie płuc, a następnie na hiszpankę. Zmarł w Moskwie około roku 1920 mając 32 lata. Został najprawdopodobniej tam pochowany. Rzeczy jego przywiózł do Polski kolega Teofil Stacke zamieszkały w Markach. Rodzina ich nie odebrała.
Kowalstwa uczył się u ojca. Należał do organizacji politycznej najprawdopodobniej razem ze swoim bratem kuzynem Sta-nisławem Tacikowskim (s. Maksymiliana). W 1906 roku brał akcji zniszczenia monopolu w Stanisławowie. Następnego dnia został aresztowany przez policję carską. Miał wtedy 18 lat. Osadzony był w lipcu 1907 roku w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej, a następnie na Pawiaku. Został skazany na 20 lat katorgi i wywieziony do więzienia w Moskwie. Jeden raz była u niego na widzeniu matka. Pisał do domu listy, niestety żaden nie zachował się. Przesłał też jeden gryps (w chlebie) przesłany przez przekupionego strażnika. Mając 29 lat, roku 1917 po rewolucji został oswobodzony. Nie wrócił jednak do Polski, pozostał w Moskwie. Pracował w kuźni i uczył dwóch czeladników. Po 11-letnim pobycie w więzieniu miał osłabiony organizm. Przeziębił się po kąpieli. Zachorował na zapalenie płuc, a następnie na hiszpankę. Zmarł w Moskwie około roku 1920 mając 32 lata. Został najprawdopodobniej tam pochowany. Rzeczy jego przywiózł do Polski kolega Teofil Stacke zamieszkały w Markach. Rodzina ich nie odebrała.