Jerzy Julian Barański (22 IV 1884-14 II 1959), działacz ruchu ludowego, polityk sanacyjny, poseł, senator, wicemarszałek Senatu II RP 1935-1938, doktor filozofii, pedagog, mason; absolwent gimnazjum w Radomiu 1903, studiował prawo na uczelni w Dorpacie 1903-1906 i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim 1906-1911, członek PSL „Wyzwolenie” 1919-1925, z ramienia którego piastował mandat poselski, w Sejmach I i II kadencji 1922-1930 reprezentował okręg Ciechanów; po zamachu majowym przeszedł na stronę sanacji, zapisując się do Sejmowego Klubu Pracy, w tym samym roku (1926) został członkiem Partii Pracy; senator z okręgu Kielce 1930-1938, wybrany dwukrotnie z rekomendacji BBWR, wicemarszałek Senatu na miejsce Kazimierza Świtalskiego od 12 XII 1935; ścigany przez Niemców podczas okupacji, ukrywał się w Nietulisku Fabrycznym, gdzie pracował jako nauczyciel w szkole rolniczej; po 1945 pracował jako buchalter, w 1954 zwolniony z powodów politycznych znalazł schronienie u sióstr zakonnych w Kurozwękach; w okresie międzywojennym członek masonerii (WLNP) oraz licznych stowarzyszeń społeczno-kulturalnych, w tym Towarzystwa Polsko-Bułgarskiego; ur. w Nietulisku Fabrycznym k/ Ostrowca Św., zm. w Kurozwękach k/ Staszowa.
Źródła: 1) Historia sejmu polskiego, T. II, red. Andrzej Ajnenkiel, Warszawa 1989; 2) Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny. T. I, red. naukowa Andrzej Krzysztof Kunert, Wydawnictwo Sejmowe Warszawa 1998; 3) Ludwik Hass, Wolnomularze polscy w kraju i na śwíecíe 1821-1999, Warszawa 1999, s. 34.