Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Bieńkiewicz
8.11.2008 18:29
[herb_lewa]pobogBieńkiewicz h. Pobóg, v. Bieńkowicz, na Litwie i w woj. podolskim, pochodzą od bojarów żyżmorskich (1495). Posiadali dobra w pow. mohylewskim w 1665 r.
Podpisali z województwem wileńskim elekcję Augusta II.
W wieku XVIII zamieszkują w powiecie lidzkim, latyczowskim i na Podolu. Wylegitymowani ze szlachectwa w Cesarstwie w latach 1834—1864 i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej.
[Bon. I 248; Urus. I 198-199 ]
[herb_lewa]radwanBieńkiewicz h. Radwan, właściciele dóbr Roksice (1779) i Awiżańce w pow. sejneńskim.
Podpisali elekcję Augusta II w 1697 r., pospolite ruszenie 1698 r., konwokację generalną litewską 1764 r.
Wylegitymowani zostali ze szlachectwa w Królestwie 1843 r., zaś w Cesarstwie 1845 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.
[Bon. I 248; Urus. I 199 ]
Bieńkiewicz online http://polishgenealogy.blogspot.com/2008/11/biekiewicz.html
Podpisali z województwem wileńskim elekcję Augusta II.
W wieku XVIII zamieszkują w powiecie lidzkim, latyczowskim i na Podolu. Wylegitymowani ze szlachectwa w Cesarstwie w latach 1834—1864 i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej.
[Bon. I 248; Urus. I 198-199 ]
[herb_lewa]radwanBieńkiewicz h. Radwan, właściciele dóbr Roksice (1779) i Awiżańce w pow. sejneńskim.
Podpisali elekcję Augusta II w 1697 r., pospolite ruszenie 1698 r., konwokację generalną litewską 1764 r.
Wylegitymowani zostali ze szlachectwa w Królestwie 1843 r., zaś w Cesarstwie 1845 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.
[Bon. I 248; Urus. I 199 ]
Bieńkiewicz online http://polishgenealogy.blogspot.com/2008/11/biekiewicz.html
Odpowiedzi (2)
22.04.2010 10:18
BIEŃKIEWICZ h. RADWAN. Michał podpisał pospolite ruszenie 1698 r. Wiktoryn podpisał elekcyę 1697 r. Jan podpisał konwokacyę generalną litewską 1764 r. Po Janie, dziedzicu dóbr Roksiee 1779 r., ożenionym z Anną Brzozowską, syn Kajetan, dziedzic dóbr Awiżańce w pow. sejneńskim, po którym z żony Kajetany Samborzeckiej synowie: Jan, Adolf i Peliks wylgitymowani w Królestwie 1843 r.
Ignacy, syn Andrzeja i Kazimierz, syn Szymona, z synami: Tadeuszem, Ignacym, Kajetanem i Leonardem, wylegitymowani w Cesarstwie 1845 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
Ignacy, syn Andrzeja i Kazimierz, syn Szymona, z synami: Tadeuszem, Ignacym, Kajetanem i Leonardem, wylegitymowani w Cesarstwie 1845 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
22.04.2010 10:21
BIEŃKOWSKI h. KORWIN. Senator w rodzinie, Antoni, kasztelan Królestwa 1829 r.
Licznie rozrodzona i po większej części zagrodowa mazowiecka ro¬dzina, wzięła nazwisko od wsi Bieńki w ziemi łomżyńskiej; dziedzice tej wsi Paweł i Miłosław cytowani w aktach łomżyńskich 1425 r.; już w końcu XV stulecia wielu z jej członków przeniosło się w różne strony kraju. Franciszek, rektor księży Pijarów, vicerektor szkół na Żoliborzu, zasłużony w swem zgromadzeniu. Józef, burgrabia warszawski 1783 r. Antoni, ka¬nonik płocki 1793 r.
Po Adamie, synu Bartłomieja, dziedzicu dóbr Bieńki-Krzeczkowo 1741 r., z żony Magdaleny Saniewskiej syn Tomasz pozostawił syna Toma¬sza, po którym, z żony Franciszki Zakrzewskiej, syn Józef wylegitymowa¬ny w Królestwie 1840 r.
Po Antonim, sekretarzu królewskim, właścicielu części wsi Bieńki 1740 r. i wójtostwa we wsi Jabłonnie, ekonomii Samborskiej, ożenionym z Łucyą Sadowską, pochodzący: Jakób i Wojciech, synowie Leona, 1843 r. i Leon, syn Pawła i Katarzyny z Lipińskich, 1852 r. wylegitymowani w Kró¬lestwie.
Po Franciszku, w 1755 r. dziedzicu wsi Konarzewo w ziemi zakroczymskiej, z żony Klary Zdzieborskiej syn Bartłomiej miał synów: Antonie¬go, Macieja i Jana; Mateusz, syn Macieja, 1843 r., i po Janie, ożenionym z Anną Jezierską, syn Stanisław, 1852 r. wylegitymowani w Królestwie.
Po Piotrze, w 1756 r. właścicielu części wsi Bieńki w ziemi ciechanowskiej, pochodzący: Franciszek, komisarz obwodu mławskiego i Izydor, urzędnik w Mławie, synowie Wawrzyńca i Katarzyny z Kownackich, w 1839 r.; Wojciech, syn Marcina, dziedzic wsi Rzegocina w pow. stopnickim, 1842 r.; Bolesław, Antoni, Konstanty i Henryk, synowie Sylwestra i Pelagii z Stępczyńskich, w 1851 r. i Ferdynand, syn Jana i Julianny z Sobolewskich, w 1853 r. wylegitymowani w Królestwie.
Z osiedlonych w Wielkopolsce, a do których 1804 r. należały majatki Brzostowiec, Mchy, Glinno, Skolewo i inne, w w. Księztwie Poznań¬skiem, Sebastyan, podstoli gnieźnieński 1793 r. Albin, dóbr Smuszewo i Waldemar, dóbr Mierzewo dziedzice w 1854 r.
Po Świętosławie, dziedzicu dóbr Mchy w 1748 r., byli synowie: Melchior, Fabian, Sabin, Ignacy i Walenty; po Fabianie syn Kazimierz, ożenio¬ny z Katarzyną Trąbczyńską, miał syna Melchiora, dzierżawcę dóbr Kiedrzyn pod Częstochową, wylegitymowanego w Królestwie 1839 r.
Po Józefie, podczaszym 1771 r., a stolniku gnieźnieńskim 1775 r., syn Wincenty, ożeniony z Maryanną Kopińską, pozostawił syna Ludwika, ekspedytora poczty w m. Radoszyce, wylegitymowanego w Królestwie 1850 r.
Z osiedlonych w Małopolsce. Aleksander, Dominik, Michał, Szczepan, Jan, Franciszek, dwóch Antonich, Tadeusz, Onufry i Mateusz, w 1782 r., a Feliks, syn Mateusza, w 1842 r. wylegitymowani w Galicyi. Antoni, podczaszy buski 1762 r. Ignacy, kanonik krakowski, dwukrotnie deputat na trybunał koronny, kapłan pobożny i dobroczynny, umierając 1793 r. cały swój majątek rozpisał na kościoły i ubogich. Franciszek, kanonik łucki 1791 r., umarł 1796 r.
Z tej familii: Antoni, szambelan królewski, dziedzic dóbr Pilawa 1794 r. Antoni, syn Wiktora, dziedzic dóbr Pęcice, członek rządu w Galicyi 1809 r., sędzia apelacyjny 1813 r., następnie sędzia najwyższej instancyi, a ostatecznie kasztelan Królestwa, zdolny i prawy urzędnik, w 1831 r. popierał gorąco sprawę usamowolnienia włościan. Antoni, syn Kazimierza, kapitan wojsk pols. 1830 r. Paweł, syn Jana, wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej 1837 r.
Do herbu Korwin przypuszczony został Jan Bieńkowski, w nagrodę zasług wojskowych nobilitowany 1676 r., jego synowie, Jan i Kazimierz, po których pochodzący: Jan-Łukasz i Andrzej, synowie Stanisława i Agnieszki Zaremba, w 1842 r.; Stanisław, dziedzic wsi Krajewo Białe w pow. łomżyńskim, syn Antoniego i Katarzyny Dąbrowskiej, w 1842 r.; Michał i Fabian, synowie Jakóba i Krystyny Mioduszewskiej, w 1845 r. wylegitymowani w Królestwie. Inni potomkowie powyższego Jana z 1676 r. wylegitymowani w Cesarstwie z herbem Nieczuja.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
Licznie rozrodzona i po większej części zagrodowa mazowiecka ro¬dzina, wzięła nazwisko od wsi Bieńki w ziemi łomżyńskiej; dziedzice tej wsi Paweł i Miłosław cytowani w aktach łomżyńskich 1425 r.; już w końcu XV stulecia wielu z jej członków przeniosło się w różne strony kraju. Franciszek, rektor księży Pijarów, vicerektor szkół na Żoliborzu, zasłużony w swem zgromadzeniu. Józef, burgrabia warszawski 1783 r. Antoni, ka¬nonik płocki 1793 r.
Po Adamie, synu Bartłomieja, dziedzicu dóbr Bieńki-Krzeczkowo 1741 r., z żony Magdaleny Saniewskiej syn Tomasz pozostawił syna Toma¬sza, po którym, z żony Franciszki Zakrzewskiej, syn Józef wylegitymowa¬ny w Królestwie 1840 r.
Po Antonim, sekretarzu królewskim, właścicielu części wsi Bieńki 1740 r. i wójtostwa we wsi Jabłonnie, ekonomii Samborskiej, ożenionym z Łucyą Sadowską, pochodzący: Jakób i Wojciech, synowie Leona, 1843 r. i Leon, syn Pawła i Katarzyny z Lipińskich, 1852 r. wylegitymowani w Kró¬lestwie.
Po Franciszku, w 1755 r. dziedzicu wsi Konarzewo w ziemi zakroczymskiej, z żony Klary Zdzieborskiej syn Bartłomiej miał synów: Antonie¬go, Macieja i Jana; Mateusz, syn Macieja, 1843 r., i po Janie, ożenionym z Anną Jezierską, syn Stanisław, 1852 r. wylegitymowani w Królestwie.
Po Piotrze, w 1756 r. właścicielu części wsi Bieńki w ziemi ciechanowskiej, pochodzący: Franciszek, komisarz obwodu mławskiego i Izydor, urzędnik w Mławie, synowie Wawrzyńca i Katarzyny z Kownackich, w 1839 r.; Wojciech, syn Marcina, dziedzic wsi Rzegocina w pow. stopnickim, 1842 r.; Bolesław, Antoni, Konstanty i Henryk, synowie Sylwestra i Pelagii z Stępczyńskich, w 1851 r. i Ferdynand, syn Jana i Julianny z Sobolewskich, w 1853 r. wylegitymowani w Królestwie.
Z osiedlonych w Wielkopolsce, a do których 1804 r. należały majatki Brzostowiec, Mchy, Glinno, Skolewo i inne, w w. Księztwie Poznań¬skiem, Sebastyan, podstoli gnieźnieński 1793 r. Albin, dóbr Smuszewo i Waldemar, dóbr Mierzewo dziedzice w 1854 r.
Po Świętosławie, dziedzicu dóbr Mchy w 1748 r., byli synowie: Melchior, Fabian, Sabin, Ignacy i Walenty; po Fabianie syn Kazimierz, ożenio¬ny z Katarzyną Trąbczyńską, miał syna Melchiora, dzierżawcę dóbr Kiedrzyn pod Częstochową, wylegitymowanego w Królestwie 1839 r.
Po Józefie, podczaszym 1771 r., a stolniku gnieźnieńskim 1775 r., syn Wincenty, ożeniony z Maryanną Kopińską, pozostawił syna Ludwika, ekspedytora poczty w m. Radoszyce, wylegitymowanego w Królestwie 1850 r.
Z osiedlonych w Małopolsce. Aleksander, Dominik, Michał, Szczepan, Jan, Franciszek, dwóch Antonich, Tadeusz, Onufry i Mateusz, w 1782 r., a Feliks, syn Mateusza, w 1842 r. wylegitymowani w Galicyi. Antoni, podczaszy buski 1762 r. Ignacy, kanonik krakowski, dwukrotnie deputat na trybunał koronny, kapłan pobożny i dobroczynny, umierając 1793 r. cały swój majątek rozpisał na kościoły i ubogich. Franciszek, kanonik łucki 1791 r., umarł 1796 r.
Z tej familii: Antoni, szambelan królewski, dziedzic dóbr Pilawa 1794 r. Antoni, syn Wiktora, dziedzic dóbr Pęcice, członek rządu w Galicyi 1809 r., sędzia apelacyjny 1813 r., następnie sędzia najwyższej instancyi, a ostatecznie kasztelan Królestwa, zdolny i prawy urzędnik, w 1831 r. popierał gorąco sprawę usamowolnienia włościan. Antoni, syn Kazimierza, kapitan wojsk pols. 1830 r. Paweł, syn Jana, wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej 1837 r.
Do herbu Korwin przypuszczony został Jan Bieńkowski, w nagrodę zasług wojskowych nobilitowany 1676 r., jego synowie, Jan i Kazimierz, po których pochodzący: Jan-Łukasz i Andrzej, synowie Stanisława i Agnieszki Zaremba, w 1842 r.; Stanisław, dziedzic wsi Krajewo Białe w pow. łomżyńskim, syn Antoniego i Katarzyny Dąbrowskiej, w 1842 r.; Michał i Fabian, synowie Jakóba i Krystyny Mioduszewskiej, w 1845 r. wylegitymowani w Królestwie. Inni potomkowie powyższego Jana z 1676 r. wylegitymowani w Cesarstwie z herbem Nieczuja.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego