Bałaban Tadeusz Marian (ur. 1884)

Tadeusz Marian Bałaban. Językoznawca. Pedag. * 5. 10. 1884 w Brodach, woj. tarnopolskie. S. Stanisława i Marii z Nieczuja-Witosławskich. Oż. 14. 1. 1922 z Ireną Harnisz. Uk. gimn. we Lwowie i wydz. fil. Uniw. Jana Kaz. Czł. „Zet" i Polsk. Druż. Sokolich, kolport. bibuły do b. Król. Polsk. Od 1907 naucz. gimn. Podcz. w. świat. sł. w w. austr. na fr. bałk. i włosk. W 1918 uczestn. obr. Lwowa. Od 1919 por., ref. słown. wojsk, w Wojsk. Inst. Nauk.-Wydawn. W 1920 dca komp. M. O. A. O. 1920—1930 kpt., nast. mjr, kier. ref. słown. wojsk, w W. I. N.-W. Od 1930 w st. sp. 1931—33 sekr. red. Przegl. Wojsk. Od 1. 1. 1937 ref- oświat, w Komendzie Okr. nr 1 Jun. Hufc. Pracy. Ogł.: Wojsk, słown. lotn. (1922), Słownik taktyczny (1924, wsp. z W. Berką i T. Frasunkiewiczem), tłum. z niem. gen.'M. Hoffmanna— Wspomnienia (1925)» szer. art. w Bellonie i Przegl, Wojsk. Red. Dziesięciolecia Odrodzenia Polsk. Siły Zbrojn. (wsp. z H. Mościckim i W. Dzwonkowskim). Odzn.: K. Źrsr., M. za W., M. io-l. O. N. Warszawa, Szwedzka 39.
[KtoŁ]