Rozdział z pracy: Arystokracja rodowa w Polsce
autor: Włodzimierz Konrad Krzyżanowski,
Spis treściMieszko I (ur. 922-945, zm. 25 maja 992) – książę Polaków z dynastii Piastów sprawujący władzę od ok. 960 r.
Syn Siemomysła, wnuk Leszka. Ojciec Bolesława Chrobrego i Swiętosławy-Sygfrydy. Brat Czcibora.
Po kądzieli dziadek Kanuta Wielkiego.
Mieszko I to pierwszy historyczny władca Polaków, uważany zarazem za faktycznego twórcę państwowości polskiej. Kontynuował politykę swojego ojca i dziadka, którzy poprzez sojusze lub siłą militarną podporządkowali sobie Kujawy oraz prawdopodobnie Pomorze Wschodnie i Mazowsze. Przez większość okresu swojego panowania toczył walki o Pomorze Zachodnie, zajmując je po rzekę Odrę. W ostatnich latach życia przystąpił także do wojny z Czechami, zdobywając Śląsk i prawdopodobnie Małopolskę.
Poprzez przyjęcie chrztu w 966 r. oraz ślub (w 965 r.) z Dobrawą Przemyślidką Mieszko włączył swoje państwo w zachodni krąg kultury chrześcijańskiej. Oprócz podbojów duże znaczenie dla przyszłości księstwa Polaków miały także jego reformy wewnętrzne, mające na celu rozbudowę i usprawnienie systemu tzw. monarchii wojennej.
Zachowane źródła pozwalają twierdzić, że Mieszko I był sprawnym politykiem, utalentowanym wodzem i charyzmatycznym władcą. Prowadził zręczne działania dyplomatyczne, zawierając sojusz wpierw z Czechami, a następnie ze Szwecją
i cesarstwem rzymskim. W polityce zagranicznej kierował się przede wszystkim racją stanu, wchodząc w układy nawet ze swoimi wcześniejszymi wrogami.
Synom pozostawił państwo o znacznie wyższej pozycji w Europie i przynajmniej podwojonym terytorium.
-
Data narodzin Mieszka Pierwszego-
Dagomierz-
Organizacja państwa polskiego za Mieszka IPodsumowując pierwszy rozdział można stwierdzić, że etniczna identyfikacja rycerstwa polskiego,a następnie i szlachty polskiej postępowała w następującym kierunku: od Lachów do Wandali i od Wandali do Sarmatów.
Tym niemniej obecnie panuje powszechne przeświadczenie, że odwieczne rody rycerstwa polskiego są etnicznie zakorzenione i identyfikują się z Lachami, czyli że są pochodzenia gockiego, mówiąc ściślej są potomkami Ostro-Gotów
przybyłych tu z Cesarstwa Rzymskiego po przegranej bitwie pod Mons Lactarius w 553 roku.
Ostatni władca Ostro-Gotów, Widin został stracony w 561 roku w Konstantynopolu przez cesarza Justyniana.
Ostro-Goci przynieśli ze sobą do Polski, symbol Orła Białego jako godło swego plemienia oraz takie tytuły jak „Iudex” oraz „Comes”. Tytuł Iudex oznaczał księcia, a tytuł Comes oznaczał hrabiego.