Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Umiastowski Tomasz (ok.1730-ok.1822)
4.12.2008 12:09
Tomasz Umiastowski
s. Jana Hieronima Tadeusza
[blok]Mąż niepospolitej zdolności, wymowy i zasług publicznych i obywatelskich, w 1772 r. Rejent Ziemski Lidzki a w 1790 r. Rejent Ziemski i Grodzki Oszmiański i Dworzanin Skarbu Litewskiego, w 1792 r. Sędzia Ziemski Oszmiański, w r. 1801) Deputat Szlachty Gub. Wileńskiej, ostatecznie Prezydent Sądów Głównych Prowincji Litewskiej, z Sejmu czteroletniego Poborca dziesiątego grosza, gorący i rozumny patrjota, gorliwie popierał wszystkie zacne działania tego Sejmu, a wierny przekonaniu, nic zważając na niebezpieczeństwo, na jakie narażał się, w Konfederacji Targowickiej 1792 roku i w Sejmie Grodzieńskiem 1793 r. nie chciał wziąść udziału; natomiast przyjaciel Kościuszki, popierał jego wysilenia w 1794 r. i był Członkiem Hady Najwyższej Litewskiej; niezmordowany w posługach obywatelskich od najmozolniejszych nie wymawiający się a przyjęte wypełniający z wzorową gorliwością i sumiennością, pozyskał ogólne poważanie współobywateli a od Cesarza Aleksandra I-go, Order Św. Włodzimierza; pomimo hojnych ofiar wielokrotnie składanych dla dobra ogólnego i przynoszonych potrzebującym, rządny i oszczędny dla siebie, zostawił znaczny majątek, który umierając nieżonaty w 1822, przekazał w większej części potomstwu swego brata Jakuba [Kos.]
[]
s. Jana Hieronima Tadeusza
[blok]Mąż niepospolitej zdolności, wymowy i zasług publicznych i obywatelskich, w 1772 r. Rejent Ziemski Lidzki a w 1790 r. Rejent Ziemski i Grodzki Oszmiański i Dworzanin Skarbu Litewskiego, w 1792 r. Sędzia Ziemski Oszmiański, w r. 1801) Deputat Szlachty Gub. Wileńskiej, ostatecznie Prezydent Sądów Głównych Prowincji Litewskiej, z Sejmu czteroletniego Poborca dziesiątego grosza, gorący i rozumny patrjota, gorliwie popierał wszystkie zacne działania tego Sejmu, a wierny przekonaniu, nic zważając na niebezpieczeństwo, na jakie narażał się, w Konfederacji Targowickiej 1792 roku i w Sejmie Grodzieńskiem 1793 r. nie chciał wziąść udziału; natomiast przyjaciel Kościuszki, popierał jego wysilenia w 1794 r. i był Członkiem Hady Najwyższej Litewskiej; niezmordowany w posługach obywatelskich od najmozolniejszych nie wymawiający się a przyjęte wypełniający z wzorową gorliwością i sumiennością, pozyskał ogólne poważanie współobywateli a od Cesarza Aleksandra I-go, Order Św. Włodzimierza; pomimo hojnych ofiar wielokrotnie składanych dla dobra ogólnego i przynoszonych potrzebującym, rządny i oszczędny dla siebie, zostawił znaczny majątek, który umierając nieżonaty w 1822, przekazał w większej części potomstwu swego brata Jakuba [Kos.]
[]