Benisławska Konstancja

Benisławska Konstancja (ur. 6 stycznia 1747, zm. 8 listopada 1806) - polska poetka. Pochodziła ze spolonizowanej szlachty inflanckiej o korzeniach niemieckich - z rodu Ryck (Ryk, von Ryck). Wychowała się i całe życie spędziła w Inflantach: na północny wschód od Dyneburga, na terenie dzisiejszej Łotwy. Wyszła za mąż za Piotra Benisławskiego, stolnika inflanckiego, wychowała 8 dzieci (podobno urodziła 22). Administrowała majątkiem męża, brała udział w życiu towarzyskim, pod koniec życia ufundowała szpital w Zosołach. Benisławska jest autorką tomu wierszy Pieśni sobie śpiewane, wydanego w Wilnie w 1776 roku. (Konstancja Benisławska, Pieśni sobie śpiewane, wyd. Tomasz Chachulski, Warszawa 2000).