Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Odlanicki Marcin
9.12.2008 19:16
Ś.P. Marcin Poczobut Odlanicki
Urodził się w majątku Słomianka w 1728 r. Jego rodzicami byli Kazimierz i Helena z Hlebowiczów. Jako zdolny chłopiec pobierał nauki w Grodnie, Wilnie i Połocku. Dodatkowo młody człowiek kształcił się w Pradze w matematyce, astronomii i języku greckim. Pogłębiał swoją wiedzę również we Francji, Włoszech i Niemczech. Po powrocie zza granicy osiadł w Wilnie, prowadząc badania naukowe w sferze niebieskiej.
Jako znany naukowiec w drugą podróż po Europie wyruszył w latach 1768-1769. Po kasacie zakonu jezuitów nadal pracuje w Wilnie, jednocześnie angażując się w prace Komisji Edukacji Narodowej. Od roku 1774 redaguje "Gazetę Wileńską". W 1780 r. zostaje rektorem Akademii Wileńskiej, którą niebawem reformuje. W 1808 r., po bardzo owocnej pracy na czele tej uczelni, odchodzi na emeryturę. Odjeżdża do Dynenburga, gdzie umiera, przeżywszy 82 lata. Ksiądz Marcin, jak odnotowali mu współcześni, był człowiekiem o "charakterze nadzwyczaj żywym, pojęciu łatwym i bystrym, bujnej wyobraźni". Za swoje naukowe zasługi został wybrany na członka królewskich naukowych towarzystw Francji i Anglii.
[]
Urodził się w majątku Słomianka w 1728 r. Jego rodzicami byli Kazimierz i Helena z Hlebowiczów. Jako zdolny chłopiec pobierał nauki w Grodnie, Wilnie i Połocku. Dodatkowo młody człowiek kształcił się w Pradze w matematyce, astronomii i języku greckim. Pogłębiał swoją wiedzę również we Francji, Włoszech i Niemczech. Po powrocie zza granicy osiadł w Wilnie, prowadząc badania naukowe w sferze niebieskiej.
Jako znany naukowiec w drugą podróż po Europie wyruszył w latach 1768-1769. Po kasacie zakonu jezuitów nadal pracuje w Wilnie, jednocześnie angażując się w prace Komisji Edukacji Narodowej. Od roku 1774 redaguje "Gazetę Wileńską". W 1780 r. zostaje rektorem Akademii Wileńskiej, którą niebawem reformuje. W 1808 r., po bardzo owocnej pracy na czele tej uczelni, odchodzi na emeryturę. Odjeżdża do Dynenburga, gdzie umiera, przeżywszy 82 lata. Ksiądz Marcin, jak odnotowali mu współcześni, był człowiekiem o "charakterze nadzwyczaj żywym, pojęciu łatwym i bystrym, bujnej wyobraźni". Za swoje naukowe zasługi został wybrany na członka królewskich naukowych towarzystw Francji i Anglii.
[]